«Κουρεύουν» το χρέος, θερίζουν το λαό.

Προαπαιτούμενο της ελεγχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας η πτώχευση της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του απεσταλμένου μας Παναγιώτη ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σε νέα βάρβαρα μέτρα για το λαό, ολοκληρωτική πτώχευση της λαϊκής οικογένειας και πλήρη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων που κατέχουν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, οδηγούν τα παζάρια της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους συμμάχους της, τους ντόπιους και ξένους τραπεζικούς ομίλους, για δραστικό κούρεμα του ελληνικού χρέους, σαν όχημα για να προχωρήσει η προαποφασισμένη ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας.

Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Κυριακή το πρωί και των κρατών - μελών της Ευρωζώνης, το απόγευμα της ίδιας μέρας, έγιναν μέσα σε κλίμα όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, κυρίως ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία, αλλά και τα κράτη - μέλη που συνδέουν τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους με τη μια ή την άλλη δύναμη εντός της ΕΕ.

Εφεραν, ταυτόχρονα, στην επιφάνεια τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές αστικές κυβέρνησης στην καπιταλιστική διαχείριση της κρίσης που βαθαίνει και επιβεβαίωσαν την αναγκαιότητα να συνδεθεί ο αγώνας για την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων, με την οργανωμένη πάλη για την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού και της αστικής εξουσίας, για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της κρίσης και των μέτρων.

Οι αποφάσεις, για τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει κλίμα ευφορίας, έχουν τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:

• Πρώτον, διασφαλίζουν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας, κυρίως με την ανακεφαλαιοποίηση των «απωλειών» που θα υποστούν οι ελληνικές τράπεζες από το κούρεμα του ελληνικού χρέους.
• Δεύτερον, το κούρεμα των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων σηματοδοτεί τεράστιες και μόνιμες απώλειες στα αποθεματικά τους, γεγονός που θα αξιοποιηθεί σαν όχημα για νέο μεγάλο τσεκούρι σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις και κοινωνικές δαπάνες.
• Τρίτον, η όποια λογιστική μείωση του χρέους δεν πρόκειται να επιφέρει κανένα όφελος στο λαό. Οσα χρήματα «εξοικονομηθούν», θα καταλήξουν ξανά στην πλουτοκρατία, με τη μορφή εγγυήσεων για τις ελληνικές τράπεζες. Να σημειωθεί ότι το κούρεμα δεν αφορά την αποπληρωμή των δανείων από την τρόικα (120 δισ.) και όσων λήγουν μετά το 2020.

Τα παζάρια για το «κούρεμα»

Σε ό,τι αφορά το ελληνικό χρέος, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι σημείωναν ότι η Γερμανία προωθεί ένα κούρεμα της τάξης του 60%, ενώ η Γαλλία αντιπροτείνει 40%, αφού οι γαλλικές τράπεζες είναι περισσότερο εκτεθειμένες στα ελληνικά ομόλογα. Η Ενωση των Τραπεζών (ΙΙF) προτείνει «κούρεμα» μέχρι 40%, ενώ ο πρόεδρος της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο δήλωσε μετά τη λήξη της Συνόδου ότι «η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους βασίζεται στη σχετική έκθεση της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους». Στη συγκεκριμένη έκθεση, προτείνεται μείωση του ελληνικού χρέους κατά 50% με 60%. Χτες το απόγευμα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι σημείωναν ότι έχει επέλθει τελική συμφωνία για «κούρεμα» της τάξης του 50%.

Τα παζάρια, ωστόσο, θα συνεχιστούν μέχρι και την τελευταία στιγμή. Στόχος τους, οι όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες για τους εγχώριους τραπεζικούς και μονοπωλιακούς ομίλους της κάθε χώρας και κυρίως η αποτροπή του «ντόμινο» στους κόλπους της Ευρωζώνης, με επόμενους κρίκους την Ισπανία και την Ιταλία, χώρες με πολύ μεγαλύτερο οικονομικό μέγεθος από αυτό της Ελλάδας. Παρότι η γαλλική κυβέρνηση ζητάει το «κούρεμα» να γίνει σε εθελοντική βάση, με όσες ιδιωτικές τράπεζες το επιθυμούν, θεωρείται δεδομένο ότι θα επιβληθεί από την ΕΕ σε περίπτωση που δεν υπάρξει ανταπόκριση.

Στις αντιθέσεις εμπλέκονται και οι αμερικάνικες ασφαλιστικές εταιρείες που σε περίπτωση πτώχευσης της Ελλάδας θα κληθούν να πληρώσουν τα περιβόητα «CDS» (ασφάλιστρα κινδύνου).

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα από το μέγεθος του «κουρέματος», νέα δεινά και μέτρα περιμένουν τον ελληνικό λαό. «Καταλήξαμε σ' ένα πρόγραμμα για την Ελλάδα, αλλά η ίδια πρέπει να πάρει νέα δέσμη μέτρων και νέες αποφάσεις», δήλωσε χτες η Γερμανίδα καγκελάριος Αν. Μέρκελ κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Γάλλο Πρόεδρο Ν. Σαρκοζί. Τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος, όσο και ο Γάλλος Πρόεδρος ξεκαθάρισαν, παράλληλα, ότι «την Τετάρτη (σ.σ. στη νέα Σύνοδο Κορυφής) δε θα είναι το τελευταίο βήμα για την αντιμετώπιση όλων των πτυχών της κρίσης», προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την ένταση της αντιλαϊκής επέλασης.

Οι κοινές δηλώσεις Μέρκελ - Σαρκοζί έγιναν μετά τη συνάντηση που είχαν την Κυριακή το απόγευμα με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέουκαι τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο. Στη συνάντηση συμμετείχαν επίσης οι πρόεδροι της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χέρμαν βαν Ρομπάι και Ζοζέ Μπαρόζο. Αν και η ελληνική κυβέρνηση δεν έδινε περισσότερες πληροφορίες για τη συνάντηση σημειώνοντας μόνο ότι «έγινε σε καλό κλίμα», διπλωματικές πηγές σημείωναν ότι έγινε «πλήρης προπαρασκευή των τελικών αποφάσεων». Χτες αργά το βράδυ υπήρξε νέα σύσκεψη του πρωθυπουργού με τον Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος παραμένει στις Βρυξέλλες για να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις.

Λιτότητα και μέτρα διαρκείας

«Η στρατηγική "Ευρώπη 2020" και το "Σύμφωνο για το Ευρώ" συνεχίζουν να καθοδηγούν την Ενωση και τα κράτη - μέλη για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης και την προώθηση της εφαρμογής των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (...) που επιτρέπουν πολύ υψηλότερο βαθμό εποπτείας και συντονισμού για την εξασφάλιση βιώσιμων δημόσιων οικονομικών (...) και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας».

Αυτά σημειώνονται στο κείμενο των συμπερασμάτων των «27» και αποτελούν το νέο οδοστρωτήρα που θα περάσει από τα εισοδήματα και τα δικαιώματα των λαών της Ευρώπης. Ο Χ. Βαν Ρομπάι παρουσίασε στους ηγέτες των κρατών - μελών τις αλλαγές που θα υπάρξουν στα κείμενα των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, προκειμένου να αυστηροποιηθούν οι δημοσιονομικοί όροι και να υπάρχουν κυρώσεις στα κράτη - μέλη που δεν προχωρούν σε δραστικές μειώσεις των δημόσιων ελλειμμάτων και των χρεών, δηλαδή σε τσεκούρωμα των κοινωνικών δαπανών.

«Υπάρχει συμφωνία για μεγαλύτερη δημοσιονομική σύγκλιση και πειθαρχία, αλλά και για περιορισμένες αλλαγές στα κείμενα των συνθηκών με στόχους να βελτιωθεί η λειτουργία της Ευρωζώνης και να ενισχυθεί στα όριά της η δημοσιονομική πειθαρχία», σημείωσε ο Βαν Ρομπάι. Παράλληλα, η ΕΕ δρομολογεί σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό με στόχο τη μείωση του εργατικού κόστους για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Το δρόμο που άνοιξε η ελληνική κυβέρνηση με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, θα ακολουθήσουν άμεσα Ιταλία και Ισπανία με τη λήψη πρόσθετων αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων, όπως δεσμεύτηκαν στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής.

Οι αποφάσεις της Συνόδου

Οι τελικές αποφάσεις θα παρθούν αύριο το βράδυ, σε νέα Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης. Ωστόσο τόσο οι 27 εταίροι της ΕΕ όσο οι 17 των κρατών - μελών της Ευρωζώνης αποφάσισαν την Κυριακή:

1) Δραστικό κούρεμα του χρέους, ελεγχόμενη δηλαδή απαξίωση μέρους του κεφαλαίου που εκφράζεται με ομόλογα του ελληνικού κράτους.Σύμφωνα με πληροφορίες, ΕΕ - ΔΝΤ και ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της νέα δανειακής συμφωνίας, διαπραγματεύονται κούρεμα πάνω από 50% με τις ιδιωτικές τράπεζες για ελληνικά κρατικά ομόλογα ύψους σχεδόν 160 δισ. ευρώ που λήγουν μέχρι το 2020.

2) Χορήγηση νέων πακέτων στήριξης στο τραπεζικό κεφάλαιο.Περίπου 110 δισ. ευρώ είναι τα νέα πακέτα ζεστού χρήματος και εγγυήσεων που θα προσφέρουν μέχρι τον Ιούνιο οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις στους τραπεζίτες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανακεφαλαίωση των τραπεζών που θα υποστούν απώλειες από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων.

3) Επιτάχυνση των διαδικασιών για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ.Μέσω της αναθεώρησης των ιδρυτικών συνθηκών της ΕΕ, ώστε να επιβληθούν ακόμα πιο αυστηρά προγράμματα λιτότητας σε βάρος των λαών της Ευρώπης και να θεσπιστούν αυστηρότεροι κανόνες για την επιβολή κυρώσεων στα δημοσιονομικά «απείθαρχα» κράτη - μέλη.

4) Προώθηση και εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, έτσι όπως υπαγορεύονται από το «Σύμφωνο για το Ευρώ». Στόχος είναι μέχρι το Μάρτη του 2012 (όπως καταγράφεται στα συμπεράσματα της Συνόδου) η καθολική επιβολή σε όλα τα κράτη - μέλη νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, με στόχο τη μείωση του «εργατικού κόστους» προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.