«Οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ (...) προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στο κοινωνικό σύνολο. Θολώνουν συνειδητά το πολιτικό τοπίο σε μια χώρα που αυτή τη στιγμή πάνω απ' όλα έχει ανάγκη τον Ορθό Λόγο»,έγραφε χτες στο «Βήμα» (ηλεκτρονική έκδοση) μια συνεργάτης του συγκροτήματος.
Ποιος είναι ο «ορθός λόγος» που κατά την αστική προπαγάνδα έχει ανάγκη η χώρα;
Οτι πρέπει οι εργαζόμενοι να βάλουν πλάτη για το ξεπέρασμα της κρίσης γιατί η χώρα πτωχεύει... Ποια είναι η χώρα που πτωχεύει; Οι μέτοχοι, οι επενδυτές τίτλων και ακινήτων, λένε τα σχετικά άρθρα σε ΒΗΜΑ και ΝΕΑ.
Αυτό δεν είναι «ορθός λόγος». Είναι ωμή στρέβλωση της πραγματικότητας. Γιατί οι εργαζόμενοι έχουν ήδη πτωχεύσει. Γιατί τα συμφέροντα των καπιταλιστών είναι διαμετρικά αντίθετα με αυτά των εργατών.
Γιατί «θολώνουν» οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ το τοπίο;
Γιατί αποκάλυψαν τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς που οργάνωσαν και εκτέλεσαν το δολοφονικό χτύπημα της διαδήλωσης στις 20 Οκτώβρη. Και γιατί κάλεσαν την εργατική τάξη να μη σκύψει το κεφάλι, να μη φοβηθεί, να οργανώσει την πάλη της με αποκλειστικό γνώμονα τα δικά της συμφέροντα, να παρεμποδίσει ως και να ανατρέψει την πολιτική του κεφαλαίου.
Η αστική τάξη έχει ανάγκη να επικρατήσει «άκρα του τάφου σιωπή»...
Η εργατική τάξη - αντίθετα- έχει κάθε λόγο να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, με το ΚΚΕ μπροστά, με λαϊκή συμμαχία για λαϊκή εξουσία, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Επειδή ο δρόμος του λαού αντιμάχεται τα κέρδη των καπιταλιστών, η αστική προπαγάνδα συγκεντρώνει καθημερινά πλέον τα πυρά της στο ΚΚΕ, στην πολιτική δύναμη που και ιστορικά εμπνέει το λαό σ' αυτή τη μάχη και φωτίζει με τις θέσεις του το δρόμο για την ανατροπή.
***
Την ώρα που οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στην ΕΕ συνέχιζαν το παζάρι για το πώς θα διαχειριστούν το χρέος χωρίς να υπάρξει ανεξέλεγκτη καταστροφή κεφαλαίων, μια σειρά αναλυτές στον αστικό Τύπο έστρεφαν την προσοχή στο κοινό. Στα εκατομμύρια των εργαζομένων που δοκιμάζονται άγρια από την καπιταλιστική κρίση. Και παρομοίαζαν την κατάσταση με τις τελευταίες ώρες του Σαμψών. Εδειχναν δηλαδή τον κίνδυνο, αν και γονατισμένος ο γίγαντας, να σηκωθεί και να παρασύρει μαζί του όλο το οικοδόμημα.
Εχει μια αλήθεια η παρομοίωση. Τη δύναμη να τα γκρεμίσει όλα την έχει ο γίγαντας λαός.
Ομως η αστική προπαγάνδα δεν αναφέρεται στο θετικό της ανατροπής, αλλά στον κίνδυνο που περιέχει για τα δικά της συμφέροντα. Σωστά το βλέπει από τη σκοπιά των συμφερόντων της. Το μυαλό των καπιταλιστών είναι στην «επόμενη μέρα». Οταν - όπως ελπίζουν - ανακάμψει η καπιταλιστική οικονομία. Τότε που τα μεροκάματα θα έχουν ήδη συνθλιβεί, μαζί με κάθε άλλο εργατικό δικαίωμα. Για κείνες τις μέρες θέλουν γονατισμένη από σήμερα την εργατική τάξη. Να προσεύχεται για την τύχη της χώρας, να έχει «βάλει μυαλό» και να μη διεκδικεί, να βλέπει την ΕΕ ως τον σωτήρα της.
Αλλά, καθώς η ταξική πάλη δεν διεξάγεται με ευχές, κρατάνε και μια γάτα. Προσπαθούν να μπολιάσουν από σήμερα τις λαϊκές συνειδήσεις με την ανάγκη ισχυρής κυβέρνησης. Μονοκομματική ή πολυκομματική η επόμενη κυβέρνηση, είτε ντύνουν μια τέτοια ανάγκη με τη σημαία του έθνους, είτε μιλάνε για κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, σε ένα συμφωνούν οι υποστηριχτές αυτής ή της άλλης εξέλιξης: πρέπει να 'ναι ισχυρή η επόμενη κυβέρνηση.
Αποφεύγουν να αναφέρονται με λεπτομέρειες στο περιεχόμενο της πολιτικής που θα εφαρμόσει η ισχυρή κυβέρνηση (πέρα και πάνω από τα ήδη βάρβαρα μέτρα που έχουν αποφασιστεί), το προαναγγέλλουν, όμως, με τα άρθρα που δείχνουν τι πρέπει να γίνει: «Ν' αλλάξουν στάση οι κοινωνικές δυνάμεις» και μ' αυτήν την έκφραση δεν αναφέρονται στους καπιταλιστές. Μιλάνε για τους εργάτες που πρέπει να μάθουν να ζουν με νέα βάρη και να νιώθουν καλά που η κατανομή των βαρών θα έχει γίνει με ευαισθησία.
Κι αν οι εργάτες δεν δεχτούν μια τέτοια προοπτική; Α, τότε «η δοκιμασία θα είναι μεγάλη, θα φτωχύνουν»!
Καλό το παραμύθι, αλλά αυτός ο δράκος είναι ήδη ξεδοντιασμένος...
Οι εργάτες, πλατιά λαϊκά στρώματα, έχουν ήδη πτωχεύσει. Η εργατική τάξη πράγματι δεν έχει να χάσει άλλο από τις αλυσίδες της. Για την εργατική τάξη η επόμενη μέρα πρέπει να βάζει εμπόδια στην αστική εξουσία, να βρει πιο ισχυρό το λαϊκό κίνημα, εντονότατη τη διαπάλη που θα αμφισβητεί την εξουσία των αστών, θα ανοίγει δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου