ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, στην ΕΕ και παγκόσμια, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα, τα αίτια και το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης, τις συνέπειες που έχει για το λαό η προσπάθεια των αστών να τη διαχειριστούν προς όφελός τους.
Επαληθεύεται το ΚΚΕ, που έλεγε ότι ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα επιλεγεί, για να προχωρήσει ελεγχόμενα η καταστροφή κεφαλαίου, για τα λαϊκά στρώματα η βίαιη και ανεξέλεγκτη χρεοκοπία είναι δεδομένη, στο πλαίσιο της στρατηγικής που υπηρετούν ενιαία τα μονοπώλια, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, πάνω και πέρα από τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.
Αυτή η στρατηγική, στο πλαίσιο των αδιεξόδων που γεννά η κρίση, είναι που επιβάλλει σήμερα το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο, μετατρέποντας σε κόλαση τη ζωή της εργατικής λαϊκής οικογένειας.
Αν ο λαός δεν διαμορφώσει άμεσα τις εξελίξεις, οι καταστάσεις που θα βιώσουμε θα είναι πρωτόγνωρες, σε ό,τι αφορά τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, τη μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, την υγεία της, ακόμα και την ίδια την επιβίωσή της.
Το σενάριο - εφιάλτης για έναν εργαζόμενο των 500 ευρώ σε κάθε σπιτικό φαίνεται σαν πισωγύρισμα στην κοινωνική εξέλιξη, αλλά στην πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι ο καπιταλισμός έχει σαπίσει προ πολλού. Ο,τι ήταν να δώσει το έδωσε και δεν μπορεί πλέον παρά να γεννά φτώχεια και εξαθλίωση για το λαό.
***
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων;
Σήμερα, ολοένα και περισσότεροι πείθονται ότι η αναιμική ανάπτυξη, που θα ακολουθήσει την κρίση, δεν πρόκειται να αποκαταστήσει δικαιώματα και κατακτήσεις που κερδήθηκαν με αιματηρούς αγώνες, αφαιρέθηκαν όμως βίαια σε μια πορεία ετών και στη διάρκεια της κρίσης. Με άλλα λόγια, συνειδητοποιείται σήμερα σε μεγαλύτερη κλίμακα ότι η κρίση δεν είναι μια μπόρα που θα περάσει, αλλά σηματοδοτεί την ένταση μιας θύελλας για το λαό, η οποία προϋπήρχε και τώρα έρχεται να σαρώσει τα πάντα.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι το αστικό κράτος θα καταργήσει, για παράδειγμα, τις επιχειρησιακές συμβάσεις, θα επιστρέψει τα κλεμμένα στα Ταμεία, θα μειώσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, θα στελεχώσει τις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας με το πραγματικά αναγκαίο προσωπικό, όταν το κεφάλαιο μπει σε φάση αναζωογόνησης ή ακόμα και σε νέο κύκλο συσσώρευσης.
Οι ανατροπές των τελευταίων μηνών, που στη γλώσσα της πλουτοκρατίας ονομάζονται «διαρθρωτικές», είναι προαποφασισμένες και δεσμευτικές για τις κυβερνήσεις και τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μεθοδεύτηκαν και προωθήθηκαν με διαφορετικούς ρυθμούς στα κράτη - μέλη τις προηγούμενες δεκαετίες. Επιταχύνθηκαν με την ενιαία αγορά, το Μάαστριχτ και τη στρατηγική της Λισαβόνας. Σε συνθήκες κρίσης, παγκοσμιοποιημένης δράσης του κεφαλαίου, έντονης αλληλεξάρτησης των καπιταλιστικών οικονομιών και όξυνσης των ανταγωνισμών, σήμερα παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας.
***
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ άμεσα συνδεδεμένες με την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και την κυριαρχία τους σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Γι' αυτό και θα παραμείνουν ενεργές, όσο υπάρχουν μονοπώλια και ασκούν εξουσία. Κατάργηση του πυρήνα των αντιλαϊκών αντεργατικών νόμων από αστικές κυβερνήσεις και μέσα στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, δεν μπορεί να υπάρξει. Ελιγμοί, διαφοροποιήσεις και καθυστερήσεις, μπορεί να επιβληθούν κάτω από την πίεση του λαϊκού παράγοντα, χωρίς όμως να αλλάζει η γενική τάση.
Στην ταξική πάλη, που αντικειμενικά οξύνεται με τους εργαζόμενους και τα σύμμαχα στρώματα, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι το κεφάλαιο από μόνο του θα παραδώσει τα όπλα. Για παράδειγμα, η οργανωμένη μαζική αντίδραση των εργαζομένων σε ένα εργοστάσιο μπορεί να καθυστερήσει, ακόμα και να ματαιώσει προσωρινά την εφαρμογή της επιχειρησιακής σύμβασης. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο εργοδότης στερείται άλλων εργαλείων, για να συμπιέσει την τιμή στην οποία αγοράζει την εργατική δύναμη, όπως η εκ περιτροπής εργασία, η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, οι απολύσεις με ελάχιστη αποζημίωση, η απασχόληση φτηνότερων εργατών με προγράμματα του ΟΑΕΔ και πάει λέγοντας. Οπως δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ο εργοδότης να επανέλθει πιο επιθετικά και με όλα τα μέσα, για να επιβάλει το σπάσιμο της κλαδικής σύμβασης, από τη στιγμή που ο αστικός νόμος τον προστατεύει και τον ενθαρρύνει. Προϋπόθεση για να απαλλαγεί ο εργαζόμενος από την αντεργατική νομοθεσία είναι να απαλλαγεί από τους εργοδότες και το κράτος τους.
***
ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΚΕ «Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» είναι αναγκαίο να αποτελέσει σήμερα τον πυρήνα της εργατικής λαϊκής πάλης, να χαρακτηρίσει σαν στόχος πάλης τους αγώνες που ήδη αναπτύσσονται και πρέπει να δυναμώσουν για την απόκρουση των βάρβαρων μέτρων, το δυσκόλεμα στην εφαρμογή τους.Για την ανάπτυξη ενός τέτοιου αγώνα, με αυτά τα χαρακτηριστικά παλεύουν το ΚΚΕ, το ταξικό εργατικό κίνημα και τα ριζοσπαστικά κινήματα των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, των γυναικών και της νεολαίας. Δεν υπάρχει κινητοποίηση, για κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα, σε τόπους δουλειάς και λαϊκές συνοικίες, στην πόλη και στην ύπαιθρο, στα πανεπιστήμια και στα σχολειά, που να μην πρωτοστατούν οι κομμουνιστές, οι συνεργαζόμενοι, οι οπαδοί του Κόμματος, αλλά και χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι που συστρατεύονται μαζί τους στις αγωνιστικές συσπειρώσεις.
Οσο περισσότερες συνειδήσεις κερδίζονται σήμερα με το σύνθημα «Οχι άλλες θυσίες για την κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, για την ΕΕ και την Ευρωζώνη», τόσο θα δυναμώνει το μέτωπο αντίστασης και παρεμπόδισης των βάρβαρων μέτρων, τόσο θα αποσταθεροποιείται η αστική εξουσία που τα επιβάλλει. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, κρίκος για την έκφραση της λαϊκής ανυπακοής στην κυρίαρχη πολιτική, είναι η οργανωμένη άρνηση πληρωμής στα χαράτσια που επιβάλλει η κυβέρνηση με τους συμμάχους της και τα οποία αδυνατούν να πληρώσουν εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά.
***
ΗΔΗ, ΤΑΞΙΚΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ και αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις των μικρομεσαίων παίρνουν πρωτοβουλίες μέσα από συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, στις συνοικίες, για να εκφραστεί με πρακτικό και οργανωμένο τρόπο αγωνιστικά η λαϊκή απάντηση στους φόρους που πνίγουν το λαό, στα άγρια μέτρα που τον καταδικάζουν οριστικά στη φτώχεια και στην ανασφάλεια. Καλούν τους εργαζόμενους και το λαό να καταθέσουν μαζικά τα «μπιλιέτα» με την έκτακτη εισφορά στα σωματεία και τους άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος. Με οργανωμένο τρόπο να υπερασπιστούν εκείνους που με τον πλέον οξυμένο τρόπο θα βιώσουν τις συνέπειες από το νέο χαράτσι, όπως είναι οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι άνθρωποι με αναπηρία και άλλοι.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση και μ' αυτό το περιεχόμενο πρέπει να γιγαντωθεί το επόμενο διάστημα η λαϊκή πρωτοβουλία και αυτενέργεια. Κάθε αποφασισμένη εργαζόμενη και εργαζόμενος, κάθε νέος και νέα, κάθε αυτοαπασχολούμενος, ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει ισχυρή οργανωμένη παρουσία του ΠΑΜΕ, να πάρει την πρωτοβουλία και να μπει μπροστά, ώστε να εκδηλωθεί παντού η λαϊκή αυτενέργεια, η λαϊκή συμμαχία και αγωνιστική δράση, με μαζικές διαδικασίες και αντίστοιχες μορφές πάλης.
Στους τόπους δουλειάς και κατοικίας, να εκφραστεί έμπρακτα η αλληλεγγύη με όσους βίαια κατρακυλούν στη φτώχεια, να παρθούν πρωτοβουλίες για μαζική υπεράσπισή τους, με μπροστάρηδες τους πρωτοπόρους εργαζόμενους και τους μικρούς ΕΒΕ. Να μη μείνει ούτε ένας άνεργος χωρίς ρεύμα, ούτε μια οικογένεια χωρίς τα στοιχειώδη, τα οποία εκβιάζεται να στερηθεί για να πληρώσει τα αλλεπάλληλα χαράτσια. Να εκφραστεί μαζικό κίνημα αντίστασης και υπεράσπισης της ζωής της εργατικής και λαϊκής οικογένειας από τη λεηλασία.
***
ΜΕΤΩΠΑ ΠΑΛΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΓΕΡΑ ΠΟΔΑΡΙΑ σε ένα τέτοιο κίνημα, είναι το οργανωμένο «όχι» στα χαράτσια, το οποίο μπορεί και πρέπει να επεκταθεί σε άλλους τομείς ζωτικής σημασίας για τη λαϊκή οικογένεια. Για παράδειγμα, πρωτοπόροι γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί πρέπει να μπουν μπροστά, ώστε οργανωμένα και έμπρακτα να εκφραστεί η μηδενική ανοχή του λαού στην άθλια κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία. Το ίδιο ισχύει για την τραγική και επικίνδυνη κατάσταση στα νοσοκομεία, στους παιδικούς σταθμούς με τα τροφεία και την έλλειψη φαγητού για τα παιδιά, στα φάρμακα των γερόντων που κόβονται.
Η ταξική αλληλεγγύη και η λαϊκή πρωτοβουλία είναι όροι αναγκαίοι για να αγκαλιάσει ένα τέτοιο κίνημα την πλειοψηφία του λαού, με σημείο αναφορά τα ταξικά συνδικάτα και τις άλλες ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, κόντρα και στις δυνάμεις εκείνες που προσπαθούν να φέρουν το αυθόρμητο σε αντιπαράθεση με το οργανωμένο, αναπαράγοντας επικίνδυνα συνθήματα, όπως «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα».
Μέσα από μια τέτοια διαδικασία, ο λαός θα χρησιμοποιεί και θα συνειδητοποιεί τη δύναμή του, θα δυσκολεύει και θα υπονομεύει την κυρίαρχη πολιτική, που επιδιώκει να τον πτωχεύσει για να σώσει το κεφάλαιο.
***
ΜΕ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ, απεγκλωβισμό από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τα επιμέρους αναχώματα του συστήματος, με οργάνωση παντού και λαϊκή συμμαχία, ο λαός μπορεί και πρέπει το επόμενο διάστημα να γίνει αυτός πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου