Συμπεράσματα με αφορμή το σχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου για το νόμο - πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση στη Βουλή, η ΔΗΠΑΚ 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΕΙ) 

εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

«Η κατάθεση του σχεδίου νόμου επιβεβαιώνει ότι έχουμε απέναντί μας μια αδίστακτη κυβέρνηση. Οπως δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να πάρει την μπουκιά από το στόμα του εργαζόμενου για να ταΐσει την πλουτοκρατία, έτσι δεν έχει κανένα δισταγμό να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση, έχοντας από κοντά τη ΝΔ και τις πολιτικές δυνάμεις που θεωρούν τιμή τους να υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο.

Οπως είχαμε διαπιστώσει και στην προηγούμενη ανακοίνωσή μας, το σχέδιο νόμου επιχειρεί να εφαρμόσει το σύνολο των αντιδραστικών αλλαγών που χρόνια τώρα επεξεργάζονται και δρομολογούν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ μαζί με την ΕΕ προκειμένου να προσαρμόσουν την Ανώτατη Εκπαίδευση στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα των νέων ανθρώπων στη μόρφωση και η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε διαμόρφωση αποφοίτων χωρίς επιστημονική γνώση, αλλά με δεξιότητες, εργαλεία έτοιμα να παραδοθούν στη ζούγκλα της "αγοράς εργασίας" για την πιο άγρια εκμετάλλευση. Προβλέπει υποβαθμισμένους τίτλους πολλαπλών ταχυτήτων, που θα πιστοποιούνται όπως κάθε εμπορεύσιμο αντικείμενο. Διαλύει τμήματα και επιστημονικά αντικείμενα, ενώ φανερή είναι η πρόθεση να κλείσουν ιδρύματα, με αγοραία κριτήρια. Οδηγεί σε εμβάθυνση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ, παραδίδει τη διοίκηση των ιδρυμάτων σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Καταργεί το άσυλο, δίνει θανάσιμο χτύπημα στη φοιτητική μέριμνα, γενικεύει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Από την πρόσφατη κοινή σύσκεψη φοιτητών, διδασκόντων και εργαζομένων στα ιδρύματα για την οργάνωση της πάλης ενάντια στο νόμο - πλαίσιο

Μαζί με το άσυλο εξαφανίζεται και το πτυχίο (θα λέγεται τίτλος σπουδών, δικαίως ίσως, αφού δεν θα έχει επιστημονικό περιεχόμενο). Εξαφανίζεται ακόμα και ο όρος "Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό". Επιχειρείται επίσης η διά ροπάλου απαγόρευση της πολιτικής δράσης στα Πανεπιστήμια (εκτός βέβαια από την πολιτική δράση της πλουτοκρατίας που είναι ενσωματωμένη στο σχέδιο νόμου).

Αξίζει να σημειώσουμε ότι, για να προλάβει αντιδράσεις και αρνήσεις εφαρμογής του νόμου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταφεύγει στον εκβιασμό της παύσης της χρηματοδότησης, αφού, βέβαια, έχει ήδη στραγγαλίσει οικονομικά τα ιδρύματα. Προφανώς η κυβέρνηση προτιμά να κλείσει τα Πανεπιστήμια, από το να μη λειτουργήσουν με τρόπο που ωφελεί τις μεγάλες επιχειρήσεις».

Είναι καιρός για γενικότερα συμπεράσματα

«Δεν είναι η συγκυρία κατάλληλη για περισσότερες αναλύσεις, το σχέδιο νόμου έχει ήδη απορριφθεί στη συνείδηση όσων σέβονται το Πανεπιστήμιο. Είναι όμως καιρός για γενικότερα συμπεράσματα.

Οι εκκλήσεις διαφόρων για αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση δεν ήταν τίποτε άλλο παρά στήριξη των κυβερνητικών μέτρων ή επιλεκτική διαφοροποίηση για πιο αποτελεσματική εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ. Το απέδειξαν με τη γενικότερη στάση τους στα ζητήματα της Παιδείας και της κοινωνίας, με τη στήριξη που παρείχαν στην περίοδο Γιαννάκου, με τη συνεχή παρουσία τους σε κάθε διαβούλευση, την αρθρογραφία τους και τις "δημιουργικές" τους προτάσεις. Το απέδειξαν με την προσπάθειά τους να μας εγκλωβίσουν στην αυταπάτη πως αυτός ο νόμος - έκτρωμα μπορεί να βελτιωθεί, στο "εφικτό" υποθετικών μικροαλλαγών, στο δόλωμα των μεταβατικών διατάξεων.

Οι πρυτάνεις κάτω από την πίεση της πανεπιστημιακής κοινότητας διεύρυναν την κριτική τους στο νόμο και σε ζητήματα εκτός της Διοίκησης. Αφού έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στον προσχηματικό διάλογο της κυβέρνησης, διαπιστώνουν τώρα ότι το σ/ν αποδομεί το δημόσιο και ακαδημαϊκό χαρακτήρα του Πανεπιστημίου.

Οι ηγεσίες της ΠΟΣΔΕΠ, της ΟΣΕΠ - ΤΕΙ και της Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών, έχοντας σταθερούς διαύλους συνεννόησης με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, έπαιξαν και παίζουν το ρόλο συμβούλων και όχι συνδικαλιστών, παρεμπόδισαν την ανάπτυξη του κινήματος, συνεχίζουν και σήμερα να δίνουν πολιτική κάλυψη στην κυβέρνηση.

Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ επικεντρώνεται σε ζητήματα νομιμότητας/αντισυνταγματικότητας του νόμου, προβάλλει το "δημοκρατικό πανεπιστήμιο", ενώ δεν κάνει κουβέντα για το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και τις εφαρμοζόμενες χρόνια τώρα πολιτικές. Καλεί σε στοίχιση πίσω από τη σύνοδο πρυτάνεων, ανάγοντας τις πρυτανικές αρχές σε "ηγέτες" του πανεπιστημιακού κινήματος. Συσκοτίζει το ρόλο της φιλοκυβερνητικής πλειοψηφίας της ΠΟΣΔΕΠ, ρίχνοντας συστηματικά γέφυρες "ενότητας". Ακόμα και τώρα, μετά την κατάθεση του σ/ν, καλεί την κυβέρνηση "να διαμορφώσει, μέσα στο επόμενο ακαδημαϊκό έτος, κατάλληλες συνθήκες για έναν ειλικρινή, ισότιμο και εποικοδομητικό διάλογο με την ακαδημαϊκή κοινότητα".

Από την πλευρά της η κυβέρνηση αξιοποιεί τη στάση όλων αυτών, για ευρύτερη αποδοχή του νόμου. Οι όποιες "ελπίδες" για βελτιώσεις μέσα από τους ψευδεπίγραφους διάλογους όλων των πρόθυμων "μεταρρυθμιστών" με το υπουργείο αποδείχθηκαν φρούδες. Η μόνη "κατάκτηση" αυτών των "διαπραγματεύσεων" ήταν η κατάργηση στο νομοσχέδιο της κατηγορίας "πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης" για τα μέλη ΔΕΠ! Δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. Ηδη, από την παρουσίαση από την υπουργό του πλαισίου αλλαγών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, στην 64ηΣύνοδο των Πρυτάνεων πέρσι τον Ιούνη, είχαν αποκαλυφθεί οι αντιδραστικές αλλαγές που είχαν σχεδιάσει για την πλήρη επικράτηση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ.

Συμπερασματικά, η συμμετοχή στους προσχηματικούς διαλόγους, η αντιπαράθεση στην πολιτική της κυβέρνησης που επικεντρώνεται σε ζητήματα διοίκησης και χρηματοδότησης, που δε συνδέει τις εξελίξεις στα ΑΕΙ με τις γενικότερες αντιδραστικές εξελίξεις στην κοινωνία, που δεν αμφισβητεί το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, οι εκκλήσεις/αιτήματα διαμορφωμένα ώστε να "χωράνε" όσο το δυνατόν πιο πολλοί, αντικειμενικά συσκοτίζουν τους στόχους της κυβέρνησης και εγκλωβίζουν τον κόσμο στη λογική ότι μπορεί να βελτιωθεί ο νόμος.

Αντίθετα, η ιστορία, αλλά και πρόσφατα γεγονότα στο χώρο των ΑΕΙ έδειξαν ότι η πιο αποτελεσματική στάση απέναντι στις αντιδραστικές εξελίξεις είναι η επιμονή στο πλαίσιο πάλης για Δημόσια Δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση που θα εξασφαλίζει την πρόοδο και την ευημερία του λαού και όχι τα μονοπωλιακά κέρδη, ο αγώνας ενάντια στην πρόσδεση των ΑΕΙ στις επιχειρήσεις και την υποταγή τους στις ανάγκες του κεφαλαίου. Είναι ο αγώνας που οδηγεί σε ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του κόσμου και κατοχυρώνεται με αλλαγές του συσχετισμού δύναμης σε βάρος όλων εκείνων των δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και της ΕΕ».

Υπάρχουν κι αυτοί που αρνούνται να γίνουν επιχειρηματίες

«Δεν μας διαφεύγει ότι και ανάμεσα στο ΔΕΠ υπάρχουν και οι "πρόθυμοι", που πραγματικά συγκροτούν μια πέμπτη φάλαγγα. Είναι αυτοί που ακολουθούν το μοντέλο που χρόνια τώρα προωθεί το σύστημα, ότι δηλαδή πετυχημένος δεν είναι αυτός που διακρίνεται για την ποιότητα της έρευνας και της διδασκαλίας, αλλά αυτός που αναπτύσσει επιχειρηματικές δραστηριότητες. Υπάρχουν όμως και αυτοί που αρνούνται να γίνουν επιχειρηματίες ή υπεργολάβοι των μονοπωλίων και υπερασπίζονται την αξιοπρέπεια του δάσκαλου και του ερευνητή. Σ' αυτούς απευθυνόμαστε και τους καλούμε να αγωνιστούν για τη διαμόρφωση Ανώτατης Εκπαίδευσης ενιαίας, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν, σύγχρονης, υψηλού επιπέδου, με δημοκρατική λειτουργία, που θα υπηρετεί το δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του ελληνικού λαού, θα ετοιμάζει επιστημονικό δυναμικό ικανό να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας μας, θα εξασφαλίζει την πρόοδο και την ευημερία του λαού της χώρας μας.

Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που τιμούν το λειτούργημά τους δεν θα ανεχθούν την πολιτική που χτυπάει και τις λαϊκές κατακτήσεις και τη Δημόσια Δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση.

Θα αγωνιστούν για ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ - ΠΛΑΙΣΙΟ».