Η ικανότητα στη κωλοτούμπα...

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : Γκράνμα

Αυτή τη τέχνη οφείλουμε να το παραδεχτούμε, κανείς δε μπορεί να τη κατέχει καλύτερα από ένα πολιτικό (μοσχο)αναθρεμένο στο ΠΑΣΟΚ του μπαμπά αρχικωλοτούμπα Ανδρέα. 

Η κωλοτούμπα είναι το φετίχ της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. 

Πήρε την εξουσία με αντι ΕΟΚ και αντι ΝΑΤΟ συνθήματα για να γίνει ο καλύτερος ταγός της τότε ΕΟΚ. 

Εφάρμοσε εκσυγχροντιστική λιτότητα για να μπούμε στο ΕΥΡΩ και να ‘ρθούν 

(δε μπορεί παρά μια μέρα να ξανάρθουν) καλύτερες μέρες. 

Έκανα τη μεγαλειώδη Ολυμπιάδα, για το καλό της πατρίδας. 

Πήρε της εκλογές αέρα αφού “λεφτά υπάρχουν” για να στείλει τη χώρα πακέτο στο ΔΝΤ.

Χτες όμως ο ΓΑΠ ξεπέρασε κάθε προηγούμενη πασοκοκωλοτούμπα. 

Κατάφερε να χρεωκοπήσει τη χώρα, χωρίς να χρησιμοποιεί τη λέξη χρεωκοπία, αφού έχει υποχρεώσει στην εξαθλιώση μια ολόκληρη χώρα ακριβώς για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο και ταυτόχρονα να εμφανίζεται θριαμβευτής. 

Να χαμογελά στις φωτογραφίες που βγάζει με το τσουβάλι.

Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη, έυκολα αναγνώσιμη όπως ακριβώς με το προηγούμενο μνημόνιο που σχεδόν τίποτα δεν έχει άλλαξει. 

Τα ίδια χαμογελαστά πρόσωπα στις φωτογραφίες, τα ίδια μεγάλα λόγια για λύση του προβλήματος και οι ίδιες ακριβώς αυστηρές παραινέσεις για μεταρρυθμίσεις από τους αφεντάδες στην αποικία. 

Η χτεσινή συμφωνία αποτελεί σαφέστατη και ξεκάθαρη παραδοχή της “αποτυχίας” (γνωστής από τότε) του πρώτου μνημονίου και δεν εξασφαλίζει διόλου τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους το οποίο αντί να μειώνεται μεγαλώνει. 

Βάζει τη χώρα σε διεθνή κηδεμονία για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει περίπτωση να σταματήσει ποτέ η αποικιοκρατία χωρίς το λαικό παράγοντα.

Τι και αν τα διαπραγματευτικά χαρτιά της ελληνικής κυβέρνησης ισχυροποιήθηκαν αφού η χώρα με το τρίτο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στο κόσμο κάνει γοργά βήματα προς την “αποσταθεροποίηση”. 

Τι και εάν υπήρχε εμφανής προβληματισμός για τη κοινωνική αναταραχή που θα επακολουθούσε στη περίπτωση της ολοκληρωτικής χρεωκοπίας. 

Καμία διαπραγμάτευση, καμία κόκκινη γραμμή από την ελληνική κυβέρνηση. 

Το μόνο μέλημα ηταν και είναι η διάσωση του τραπεζικού συστήματος, όσες θυσίες και να χρειαστούν.

Οι τράπεζες πανηγυρίζουν, οι κυβερνήσεις βγάζουν χαμογελαστές φωτογραφίες, οι δημοσιογράφοι εξυμνούν. 

Προάγγελος ότι έρχονται ακόμα πιο δύσκολες μέρες για τη ψωροκώσταινα.