1. Στους αγαπημένους νεκρούς.
2. Σε όσους θέλουν να βρουν το χαμένο τους πρόσωπο.
3. Στον νυν μοναχό και πρώην καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Ιβήρων, Βασίλειο, όταν γράφει: «Μαζί με τους μεγάλους Πατέρες, επωνύμους αγίους, υπάρχουν και άλλοι πολλοί, νέφος ολόκληρο - ανώνυμοι και άγνωστοι - που έχουν την ίδια χάρη, αν και δεν ακούστηκε η φωνή τους στην αγορά. Δεν έγινε γνωστή η μορφή τους. Εμειναν άγνωστοι από τον κόσμο, από τους δικούς τους, και από τον ίδιο τους τον εαυτό. Γιατί τον θεώρησαν ένα τίποτε. Δεν του έδωσαν ποτέ σημασία.
Δεν του βρήκαν κανένα χάρισμα για να το προβάλουν, για να σταθούν στα πόδια τους και να φανούν λίγο. Διάλεξαν τη ζωή της συντριβής, τη διακονία της αγάπης και της προσφοράς μέσα σε μια διάθεση αποκρυβής. Δεν είπαν τίποτα, ίσως ούτε μια φράση. Είπαν όμως πολλά με συμπεριφορά το χαμόγελο, τη συγχωρητικότητά τους. Ετσι, τους αληθινά ταπεινούς και κεχαριτωμένους δεν τους γνωρίζεις με την κοσμική σου αίσθηση. Σου ξεφεύγουν, γιατί είναι "ως άνθρωποι μη ελθόντες εις το είναι". Δεν τους υποψιαζόμαστε, τους προσπερνούμε στο δρόμο. Τους αγνοούμε, και αυτή η άγνοια τους ευνοεί. Αγαπούν τη περιφρόνησή μας. Κινούνται έτσι ελεύθερα, προσεύχονται αενάως. Ευεργετούν αγνώστως και αθορύβως. Κάποτε, στις θλίψεις που εξανθρωπίζουν τον άνθρωπο ή σε γεγονότα τραγικά που μπορεί να βρουν τον καθένα μας, τους θυμόμαστε».
4. Στα κρίνα του αγρού, που περιφέρουν τα πάθη τους από την Κουμουνδούρου μέχρι την πλατεία Βάθης. Πρώτος ο Ιησούς μίλησε γι' αυτούς: «Μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών». Γι' αυτά τα κρίνα ξεπήδησε η φράση «περίλυπος εστίν η ψυχή μου έως θανάτου». Σ' αυτούς ανήκουν το Πρωτάτον του Αγίου Ορους, το παρεκκλήσιο Σκροβένι στην Πάντοβα και το περίφημο έργο του Γκρίνεβαλντ «Σταύρωση». Σ' αυτούς τους αλλόκοτους και ανεπιτήδευτους που τρομοκρατούν ευγενικά τα μικροαστικά ήθη που φουσκώνουν για λόγους φιλανθρωπίας τις μέρες των γιορτών. Σ' αυτούς ανήκει το Πάσχα γιατί, αν και δυστυχισμένοι και δύστροποι, δεν έχουν μέσα τους ίχνος ελαφρότητας.
5. Σ' αυτόν που μπορεί να κάνει πράξη τη φράση: «Κανείς δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίους, γιατί ή θα μισήσει τον έναν και θα αγαπήσει τον άλλον, ή θα στηριχτεί στον έναν και θα περιφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στον Θεό και στο χρήμα», Κατά Ματθαίον, 6, 24.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου