Κυβέρνηση τυχάρπαστων «Μουσολίνηδων»

 Είναι πρωτοφανής η καθολική κατάπτωση της χώρας. 

Τουλάχιστον στη μεταπολεμική ιστορία της με τόσες πληγές ανοιχτές δεν έφτασε στο σημείο όπως ο Κρόνος να τρώει τα παιδιά της σε ειρηνική μάλιστα περίοδο.

 Μια κυβέρνηση άκρως επικίνδυνη για τη χώρα, αποτελούμενη από νεόκοπα πρόσωπα που παριστάνουν τους αδιάλλακτους σωτήρες της πατρίδας με αλαζονικό ύφος «Μουσολίνι». 

Ιδιαίτερα στο ευαίσθητο «κλειδί» της οικονομίας, ο υπουργός Οικονομικών με εξωκοινοβουλευτικές εξουσίες συμφωνιών, υπογραφών και δεσμεύσεων της Ελλάδας με υπαγορεύσεις αδιαφανών σκοτεινών κύκλων ντόπιων και ξένων.

 Χαριεντίζεται κατά προκλητικό και σκανδαλώδη τρόπο στα σαλόνια της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας, παίρνοντας εύσημα για τον άκρως αντεθνικό, αντικοινωνικό, αντιλαϊκό, αντεργατικό ρόλο του.

Αυτός και μόνο θα μπορούσε να αποτελέσει το χαρακτηρισμό «όνειδος» για όλη την κυβέρνηση. 

Ομως όσο αποκρουστική κι αν είναι η μορφή του, όσο και της κυβέρνησης, αποτελεί τη φανερή αποκρουστική βιτρίνα μιας άκρως αντιλαϊκής αντεργατικής εξουσίας. 

Πίσω της βρίσκεται η σιδερένια εξουσία της ελληνικής αστικής τάξης σε όλες τις πλουτοκρατικές εκδοχές της.

   Αυτή η μονίμως και ιστορικώς εθνικά ύποπτη διαφεντεύουσα τάξη έδωσε, για μια ακόμη φορά, δείγμα της εξευτελιστικής της ποιότητας, διά μέσου του αστικού πολιτικού και δημοσιογραφικού της κόσμου κατά την επίσκεψη του εκπροσώπου του ΔΝΤ Στρος Καν.

Για την ποιότητα αυτού του ανθρώπου περιττεύει να ειπωθεί κάτι, αρκεί και μόνο ότι εκπροσωπεί τη διεθνή αλητεία των τοκογλύφων εις βάρος εθνών και λαών. 

Το μόνο θλιβερό αξιοσημείωτο είναι ότι μίλησε στη Βουλή των Ελλήνων με ακροατήριο τους χαχάνους βουλευτές των αστικών κομμάτων. 

Τους νουθέτησε σκανδαλωδώς και προσπάθησε να νουθετήσει και τον ελληνικό λαό με γλοιώδεις εκφράσεις περί φιλότιμου κι άλλα τινά.

   Είναι, πράγματι, αποκρουστικό να ομιλεί για φιλότιμο ένας τοκιστής σουλατσαδόρος εκπρόσωπος της διεθνούς αλητείας των τοκογλύφων. 

Είναι, επίσης, γελοίο και αποκρουστικό να καλείται από τους νεόκοπους «Μουσολίνηδες», που παριστάνουν τους αυστηρούς κυβερνήτες στο λαό και γίνονται κότες στον κάθε ξενόφερτο μπαγάσα.

 Ο κύριος Δου Νου Του επανέλαβε κατάμουτρα στους χαχάνους της Βουλής το παλιό ότι πρέπει να επιβληθούν κι άλλα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα. 

Οταν, μάλιστα, ένιωσε κάπως ζορισμένος αμόλησε το «εσείς μας καλέσατε» και το «μας ενδιαφέρει να εισπράξουμε τα χρήματά μας», που σημαίνει στην ελεύθερη λαϊκή διάλεκτο «κόψτε το λαιμό σας». 

Ο εκπρόσωπος των τοκογλύφων ξεχνά ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση κάλεσε αυτόν και τους ομοίους του πέρα από τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού! 

Πράγμα που σημαίνει ότι μια εργατολαϊκή κυβέρνηση θα του πει απλά «τράβα να τα πάρεις από εκείνους που τα δώσατε». 

Αυτή η απλή απάντηση προϋποθέτει όρους και συνθήκες εργατολαϊκής εξουσίας και οικονομίας. 

Αυτή τη στιγμή αυτό που μένει είναι η εξευτελιστική συμπεριφορά μιας αστικής κυβέρνησης τυχάρπαστων «Μουσολίνηδων», που εννοούν να κυβερνούν ελέω αστικής πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ