Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η πτωτική πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας οφείλεται στην έλλειψη νέων αναγκών. Πως δε γίνονται νέα έργα, γιατί, πολύ απλά, δε χρειάζονται. Κι όμως, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Για τα λεγόμενα «ιδιωτικά έργα», αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι αυτή τη στιγμή περίπου 400.000 νεόδμητα σπίτια παραμένουν κλειστά και τα κλειδιά τα κρατούν οι εργολάβοι, περιμένοντας «καλύτερους όρους» στην αγορά - δηλαδή, περισσότερα κέρδη. Την ίδια στιγμή, το 50% των κατοίκων του Λεκανοπεδίου είτε ζουν στο ενοίκιο, είτε εξοφλούν δυσβάσταχτα στεγαστικά δάνεια. Για τα λεγόμενα «δημόσια έργα», αρκεί να πούμε ότι οι ανάγκες σε σχολική στέγη, σε αντισεισμική και αντιπλημμυρική θωράκιση, στην κατασκευή νέων δημόσιων νοσοκομείων, είναι κάτι άλλο από φανερή.
Η σταθερή πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας δεν αντικατοπτρίζει τίποτα άλλο παρά τον τρόπο ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος, δηλαδή την ανάπτυξη εκείνη που αποφέρει κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο. Ομως οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από μια τέτοια ανάπτυξη, παρά μόνο να χάσουν. Ηρθε η ώρα να διεκδικήσουν μια άλλη ανάπτυξη, μια ανάπτυξη που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου