Κάν' τους πέρα

http://tasosnastos.blogspot.com/

Αυτοί που πρωταγωνίστησαν στην προπαγάνδα για να περάσει το Μνημόνιο χωρίς να ανοίξει μύτη, μιλάνε τώρα για «μαύρο χειμώνα» και για «κόστος κοινωνικά ανυπόφορο». Αλλοι απλά κοιτάνε να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω.

Οποιος περπατά λίγο πέρα από την αυλή του θα δει όλους αυτούς από τον αστικό Τύπο που δήθεν κλαίνε για το θάνατο των εμπόρων και τη δυστυχία των εργατών, να διάγουν ζωή και κότα. Γιατί τα μέτρα δεν είναι σκληρά γενικά, είναι μέτρα που συνθλίβουν στοχοπροσηλωμένα την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενος και μικρομεσαίους. Μέτρα που κάνουν χρυσή τη ζωή των αστών και των παρατρεχάμενών τους.

Το πρόβλημα δεν είναι γενικά ότι ο κόσμος δεν αγοράζει, το πρόβλημα είναι ότι ο πλούτος από το κοινωνικά παραγόμενο προϊόν συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Αυτό δεν αντιμετωπίζεται με ενέσεις αισιοδοξίας ούτε παραινέσεις περί αναπτυξιακών μέτρων.

Αυτοί που μιλάνε για ανάπτυξη, αναφέρονται στην ανάπτυξη των κερδών. Οσοι παρότρυναν την κυβέρνηση να πάρει άμεσα μέτρα, τώρα βρίσκουν ότι δεν είναι καλό το μείγμα και ζητάνε ανάπτυξη αντί για φόρους. Ανάλογα με τα συμφέροντα που εκπροσωπεί το κάθε αστικό έντυπο προσπαθεί να κρατήσει συσπειρωμένο

αυτό ή το άλλο τμήμα της κοινωνίας γύρω από τον κεντρικό άξονα της πολιτικής που εφαρμόζεται και πουλάει αντιπολίτευση διαφημίζοντας ασπιρίνες.

Μια ματιά στα παραμέσα κείμενά τους δείχνει πως όταν μιλάνε για ανάπτυξη αναφέρονται σε κρατικό χρήμα προς τις επιχειρήσεις είτε με τη μορφή της ανάθεσης έργων είτε με νέα μείωση φόρων. Αυτό που κρύβουν είναι πως η καπιταλιστική κρίση δεν ξεπερνιέται με τη σωτηρία ορισμένων από τους καπιταλιστές. Οτι τελικά η έξοδος από την κρίση με τους όρους που ο καπιταλισμός ξεπερνά τις κρίσεις του θα αφήσει πίσω της «πτώματα». Κι αυτή η γνώση πρέπει να καθοδηγήσει κι εκείνα από τα λαϊκά στρώματα που ακόμα ελπίζουν ότι κάπως θα τη γλιτώσουν.

Αυτό που έχει ανάγκη ο κόσμος είναι να φύγει από τη μέση το ίδιο το καπιταλιστικό κέρδος. Το βεβαιώνουν ο ένας μετά τον άλλο όλοι οι τομείς. Χτες έγινε γνωστό ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες επιχειρούν να βάλουν χέρι και στα δημόσια νοσοκομεία γιατί εκεί προσβλέπουν κέρδη.

Κι ενώ αυτό που λείπει είναι η ίδια η φροντίδα για τη δημόσια υγεία, η κυβέρνηση πάει να βγει λάδι με την απαγόρευση στο κάπνισμα. Οχι για την υγεία, αλλά γιατί όπως σημειώνουν τα ΝΕΑ, υπάρχει ελπίδα αυτοί οι απείθαρχοι, ο λαός, δηλαδή, να μάθουν κάπως να πειθαρχούν. Και μόνο γι' αυτό υπάρχει λόγος σοβαρός να αποτύχει κάθε τέτοια προσπάθεια.

Τα πράγματα έχουν πάει πολύ πέρα από το «μη παρέκει». Σωστές, σωστότατες οι καταγραφές της δυστυχίας, αλλά θα παραμείνουν καταγραφές και θα ακολουθήσει απογοήτευση, στο βαθμό που η διαμαρτυρία δε γίνει συγκεκριμένη ως προς τον ένοχο και τη διέξοδο. Το ΚΚΕ και χτες έκανε καθαρό πως σήμερα δεν αρκεί καν μόνο ο αγώνας. Πρέπει να συνοδεύεται από μαζικό απεγκλωβισμό από τα κόμματα που δουλεύουν για τα μονοπώλια, απαιτείται ρήξη με τα ίδια τα μονοπώλια, είναι κριτήριο ωριμότητας πια της συνείδησης η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Ασχετο: Το νέο στυλ συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης λειτουργεί ως εξής: διοχετεύει η κυβέρνηση ένα μέτρο δήθεν φιλολαϊκό, αναλύουν οι γραφίδες πόσο κακό είναι το σημερινό σύστημα και προτείνουν στην κυβέρνηση να πάρει το μέτρο που αυτή έχει ήδη αποφασίσει. Βγαίνει μετά η κυβέρνηση και ανακοινώνει, για παράδειγμα, ότι ο ΦΠΑ στο 23% δε θα περάσει τώρα αλλά μετά από μερικούς μήνες. «Νίκη», τυπώνουν ήδη πρωτοσέλιδα οι γραφίδες. Οπως χαρακτήριζαν νίκη το νόμο που ρυθμίζει τα χρέη στις τράπεζες. Χτες η «Ελευθεροτυπία» είχε κάπου πίσω μια ανάλυση με τη φράση «δυστυχώς έπειτα από προσεκτική μελέτη του νόμου προκύπτει ότι μόνο προστασία στους ιδιώτες δεν προσφέρει ενώ οι τράπεζες από τις νέες ρυθμίσεις ενισχύουν τη θέση τους». Στο μεταξύ, κόσμος και κοσμάκης τα χώνει σε δικηγόρους για να κάνει ρύθμιση, δηλαδή για να βρεθεί πιο βαθιά χωμένος στα χρέη.