ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ...

Ξεκαθαρίσματα

http://tasosnastos.blogspot.com/

Πριν από δυο μέρες ορισμένοι διαπίστωναν πως για τις αυξήσεις στις τιμές φταίνε οι μικρέμποροι. Αυτοί, γράφανε, κρατάνε ψηλά τις τιμές και οι μεγάλες εταιρείες αναγκάζονται να κινηθούν στα ίδια επίπεδα.

Πριν στεγνώσει το μελάνι σε τέτοιου υψηλού επιπέδου αναλύσεις, οι ίδιοι χτες εμφανίστηκαν να απορούν για τα μονοπώλια. Εμφανίστηκαν μάλιστα να μην ξέρουν τίποτα για τα μονοπώλια, να μην ξέρουν τίποτα για τις επιπτώσεις από τη δράση τους. Και να είναι ξαφνιασμένοι γιατί, λέει, τα προϊόντα που ελέγχονται από τα μονοπώλια πωλούνται πιο ακριβά.

Είναι οι ίδιοι που έχουν στηρίξει κοντά δυο δεκαετίες τώρα κάθε μέτρο και πολιτική για την ενίσχυση του μονοπωλιακού κεφαλαίου, λέγοντας στο λαό πως όσο πιο ισχυρές οι εταιρείες τόσο πιο χαμηλές θα είναι οι τιμές.

Σ' όλο αυτό το διάστημα, το μόνο εμπόρευμα που γνώρισε τη μια μετά την άλλη τη μείωση της τιμής πώλησής του είναι η εργατική δύναμη.

Ο περίφημος ανταγωνισμός δεν ήταν και δεν είναι τίποτα άλλο από έναν αγώνα δρόμου μεταξύ κεφαλαιοκρατών για το ποιος θα εξασφαλίσει πιο φτηνούς εργάτες, γιατί από τη ζωντανή εργασία είναι που βγάζουν το μεγάλο κέρδος.

Οι περίφημοι «κερδοσκόποι» δεν είναι τίποτα άλλο από καθαρόαιμοι καπιταλιστές και δεν κρύβουν πως ακριβώς σκοπός τους είναι το κέρδος.

Το πρόβλημα το έχουν οι απολογητές του καπιταλισμού που είναι υποχρεωμένοι να ανακαλύπτουν κάθε φορά «δυσλειτουργίες» σε επιμέρους πλευρές του συστήματος, που υποτίθεται πως αν γιατρευτούν όλα θα είναι καλά.

Με απλό τρόπο οι εργάτες λένε «δεν είναι μόνο οι τιμές που είναι ακριβές, είναι και οι μισθοί που είναι χαμηλοί».

Οσοι ψάχνουν στο χτύπημα της «κερδοσκοπίας» τρόπο να εκτονώσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, απλά καλύπτουν τη μεγάλη κλοπή, προσπαθούν να εμποδίσουν τις συνειδήσεις να φτάσουν στο αναγκαστικό συμπέρασμα: Λύση είναι μόνο η ανατροπή των μονοπωλίων, η κοινωνικοποίησή τους.

***

Στην ίδια ρότα της παραπλάνησης είναι και οι πανηγυρισμοί για την εκκολαπτόμενη «φορολογική δικαιοσύνη». Ξέρουν πως η μεγάλη φοροδιαφυγή

δεν είναι αυτή που εκφράζεται στις περίφημες «φορολογικές εκκρεμότητες», αλλά είναι η νόμιμη, αυτή για παράδειγμα που παρέχεται στους εφοπλιστές, αυτή που παρέχεται απλόχερα στο μεγάλο κεφάλαιο στο όνομα της «προσέλκυσης επενδύσεων». Δείχνουν στον κόσμο έναν φοροκλέφτη για να περάσει απαρατήρητο το ίδιο το σύστημα που αντλεί το μεγαλύτερο μέρος των φόρων από τους εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και φοροαπαλλάσσει το κεφάλαιο.

***

Τι ειρωνεία. Λίγο καιρό πριν χειροκροτούσαν τη Διαμαντοπούλου όταν εμφάνιζε ως επανάσταση το να βάλει τα πρωτάκια του Δημοτικού να χαζεύουν μια οθόνη υπολογιστή. Χτες βγήκαν με αναλύσεις για την καταστροφική σχέση παιδιού - υπολογιστή και την πικρή διαπίστωση ότι τα παιδιά δε διαβάζουν τίποτα πέρα απ' όσα το παπαγαλικό σύστημα της εκπαίδευσης τους επιβάλλει.

Δεν είναι υποκριτές. Είναι ο εγκληματίας που γυρνά στον τόπο του εγκλήματος, προσπαθώντας να εξαφανίσει τα ίχνη του.

Αυτοί που διδάσκουν μαζικά την κοινωνία στο «άρπαξε και φύγε», ώστε να τους μοιάσει, αυτοί που ξέρουν πως η γνώση, η βαθιά γνώση είναι όπλο, με δυσκολία συγκρατούν τη χαρά τους πίσω από τις δήθεν θλιμμένες διαπιστώσεις των ρεπορτάζ. Να ένα πρόβλημα που επίσης έχει να λύσει το εργατικό κίνημα. Η μόρφωση των παιδιών μας δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια της αστικής τάξης.

***

Χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έκαναν και φέτος διακοπές. Ανάμεσά τους πάρα πολλοί, που, κάτω από άλλες συνθήκες, θα είχαν πάει έστω 7 μέρες κάπου με τα κουπόνια της Εργατικής Εστίας, δηλαδή με τα χρήματα που προέρχονται από τις δικές τους εισφορές γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό. Αλλά το δικαίωμά τους κόπηκε, έτσι στεγνά. Παραπονούνται τώρα οι ξενοδόχοι γιατί δεν είδαν Ελληνες στα δωμάτια. Πώς να τους δουν, αφού οι ίδιοι οι ξενοδόχοι έχουν χειροκροτήσει το σύνολο των μέτρων της κυβέρνησης μέρος του οποίου είναι και το κόψιμο των κουπονιών. Παρανυχίδα το θέμα μπροστά στο μέγα ζήτημα του δικαιώματος της εργατικής τάξης στην ανάπαυση και την αναψυχή. Εκεί είναι το ζουμί κι εκεί πρέπει να εστιαστεί η προσοχή των εργατών κι όχι στο «κλάμα» των ξενοδόχων.

***

Ασχετο; αυτό που έγινε με τον Τσακνή δεν είναι «αυτογκόλ» του ΣΥΝ. Αυτή η τακτική είναι όλο τους το είναι. Ξεκίνησαν με την Σακοράφα, παίζουν με τον Μητρόπουλο, εκθέτουν τον Τσακνή, όπου τους κάτσει για να εμφανίσουν σαν «συσπειρωτικό» το ανεμομάζωμα...