Βουά στο κεφάλι μου η φράση «δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού». Αίτημα ανεκπλήρωτο εδώ και 37 χρόνια. Με την ΕΕ να υποδέχεται στους κόλπους της την Κύπρο διχοτομημένη. Με την ευρωπαϊκή «νομιμότητα» να επιδικάζει αποζημίωση στη Λουιζίδου που ακόμα περιμένει όσο δεν περίμενε ο Γλύξμπουργκ για να πάρει τα «περιουσιακά στοιχεία» του πίσω. Η «νομιμότητα» της κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής είναι που θέλει κουρελιασμένο το γερμανικό σύνταγμα εφόσον απαγορεύει αλλά δεν εμποδίζει τελικώς την εξαγωγή γερμανικών στρατευμάτων εκτός χώρας. Η διεθνής νομιμότητα του καπιταλισμού αποφασίζει να στηρίξει με 10 δισ. τις τράπεζες στην ΕΕ, έτσι ώστε να μην πάθουν κατάθλιψη οι αγορές αλλά οι εργαζόμενοι σ' αυτές. Η αστική νομιμότητα θέλει τη γυναίκα του Τούρκου προέδρου να επισκέπτεται ιδιωτικό μουσείο κοσμημάτων και να μαθαίνει στην ιστορία απ' αυτό την ώρα που ο σύζυγός της παρηγορούσε τον ελληνικό λαό για τα βάσανα που τραβάει με το επιχείρημα ότι τα τράβηξε και τα τραβάει κι ο τουρκικός. Την ώρα που λέγονται και γράφονται τόσες φανφάρες εθνικοπατριωτικού αστικού μεγαλοϊδεατισμού για ενιαίο μετοχολόγιο στο Αιγαίο, τα εφοπλιστικά και ενεργειακά και τουριστικά του πλούτη δεν έχει γίνει το συλλαλητήριο του ΚΚΕ και δεν έχει απευθυνθεί σ' αυτό ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΚΚ. Που δε θα αισθανθεί «εθνική ντροπή», επειδή ο πρόεδρός του θέλει να αγνοεί και την ίδια του την ύπαρξη.
Είμαι καθηλωμένη στην παραλιακή της Θεσσαλονίκης, με ζέστη και βρώμα ν' αναδύεται από το Θερμαϊκό και αποκλεισμένη τη μισή πόλη μετά την έκρηξη βόμβας μέσα στα δικαστήρια. Φοιτητικές εκλογές στις 19 και στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ θριαμβεύει ο τραμπουκισμός αντάμα με την αδιαφορία προϊόν επιστημονικής παραλυτικής τρομοκράτησης των νέων για το μέλλον. Το μέλλον τους. Μερικό, ελαστικό, απλήρωτο, εκμεταλλεύσιμο από τους ειρηνιστές επιχειρηματίες που εκείνη την ώρα συνέτρωγαν με τους Τούρκους ομολόγους τους. Είχα το εμετικό συναίσθημα μιας συντελούμενης λοβοτομής, μαζικής όσο τα ΜΜΕ, βυθισμένη στην τρέχουσα οικονομική και πολιτική επικαιρότητα. Ωσπου ήρθε και το θέμα της έκθεσης «αυτοεκπαίδευση», φανταχτερά ωραίο, δημοκρατικό και «νόμιμο» και μ' αποτέλειωσε, καθώς εκτοξεύθηκε απ' εκείνους που θέλουν την ακαδημαϊκή σκέψη υποταγμένη στο δωρεάν κέρδος.
«Υπομονή και μην αφήστε την κυβέρνησή σας μόνη της», επέμενε ο Ερντογάν. Θέλει τη συναίνεσή σας για να σας σφάξει κι ό,τι απέμεινε από δικαιώματα ακούω κάνοντας μιαν αυθαίρετη αναγωγή στην ιστορία. Θυμήθηκα πως το... πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη τάραξε τη «νομιμότητα» του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του ναού. Που περισώθηκε ως έχει σήμερα, σαν τραυματισμένο μεγαλείο για να μη διδαχτούν ποτέ από τα τραύματά του τα πραγματικά οι νέοι, ότι ο Μοροζίνι τον βομβάρδισε για να τον πάρει από τους ταμπουρωμένους Τούρκους κι ύστερα οι φτωχοί Ρωμιοί να μαζέψουν τα μάρμαρα για να χτίσουν το παλάτι των Βαυαρών που είναι σήμερα η ελληνική βουλή, που περικυκλώνουν οι εξουθενωμένοι από την ευρωπαϊκή και τουρκική φιλία, διαδηλωτές άνεργοι, φτωχοί και... πατριώτες. Από τη διπλωματία των σεισμών περνάμε στη διπλωματία των «νομίμων» λοιμών, λιμών και καταποντισμών, λοιπόν. Ε, όχι.
Σάββατον, 15 του Μάη και ίσως ανοίξουν τρύπες στα σκοτάδια της επαίσχυντης ανομίας μιας δικτατορικής νομιμότητας που σουσουδίζει στους δρόμους όσο ο λαός δεν περπατάει λεύτερος σ' αυτούς.
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου