αιτήματα», αναφέρει μεταξύ άλλων στη σημερινή ανάρτησή του για την επέτειο του Πολυτεχνείου ο πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης. Δεδομένου ότι σε άλλο σημείο της ανάρτησης αναφέρει ότι «σαράντα οκτώ χρόνια μετά, οι λέξεις «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» ανανεώνουν το νόημά τους. Εμπνέοντας, πλέον, μία νέα και ισχυρή Ελλάδα», συμπεραίνουμε ότι δεν εννοεί αυτά τα συνθήματα του Πολυτεχνείου ως «γερασμένα» (αυτά απλώς προσπαθεί να τα φέρει «στα μέτρα του»), αλλά προφανώς κάποια άλλα, που βρίσκονταν στην προμετωπίδα του ξεσηκωμού τον Νοέμβρη του ‘73 και τα οποία δεν θέλει καν να κατονομάσει.
Εννοεί προφανώς τα συνθήματα «έξω οι ΗΠΑ – έξω το ΝΑΤΟ», που -όχι τυχαία- γράφτηκαν με μπογιά στις δύο κολώνες της κεντρικής πύλης του ιστορικού κτιρίου στην οδό Πατησίων και που -επίσης όχι τυχαία- αναβιώνουν κάθε χρόνο, όπως και αυτές τις μέρες του αγωνιστικού εορτασμού, που θα κορυφωθεί -ξανά όχι τυχαία- με την πορεία στην αμερικανική Πρεσβεία (ναι, αυτή την πορεία που την περσινή χρονιά προσπάθησαν να απαγορεύσουν, αλλά έσπασαν τα μούτρα τους…).
Υπάρχουν λόγοι που αυτά τα συνθήματα, όχι μόνο δεν είναι γερασμένα, αλλά ζουν κάθε μέρα στους αγώνες του λαού και την νεολαίας. Είναι οι αμέτρητες αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις που έχουν ξεφυτρώσει σε όλη τη χώρα, από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη, μετατρέποντάς τη σε «μαγνήτη» επιθέσεων από ανταγωνιστικές δυνάμεις, αλλά και σε ορμητήριο επιθέσεων απέναντι σε άλλους λαούς. Είναι οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμοί που στέλνονται σε κάθε άκρη της γης για να υπηρετήσουν δολοφονικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που καμία σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας. Είναι τα τουλάχιστον 4 δισ. τον χρόνο που «ματώνουν» τις τσέπες των οικογενειών μας για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που έχουν ήδη υλοποιήσει την προτροπή του Μητσοτάκη πριν καν τη διατυπώσει. Για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ που από τις 337 λέξεις της ανακοίνωσής του για την Επέτειο, δεν «ξόδεψε» ούτε μία για να πει μία από τις λέξεις «ΗΠΑ», «ΝΑΤΟ», «Αμερικάνοι». Και πώς να το κάνει όταν ο ίδιος ο πρέσβης των ΗΠΑ δηλώνει ότι επί ΣΥΡΙΖΑ οι σχέσεις των δύο κρατών «απογειώθηκαν», κάτι που -να θυμίσουμε- ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίαζε τότε ως σωστή και αντικειμενική εκτίμηση της σύγχρονης κατάστασης, μακριά από «αγκυλώσεις» του παρελθόντος, δηλαδή μακριά από… «γερασμένα» συνθήματα.
Το αν αυτά τα συνθήματα παραμένουν επίκαιρα, αν μπορούν να εμπνεύσουν στους αγώνες του σήμερα δεν θα το κρίνουν, όμως, αυτοί. Θα το κρίνει ο λαός και η νεολαία και με τη σημερινή τους μαζική συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση, όπου θα φωνάξουν δυνατά πως «το Πολυτεχνείο ζει», γιατί ζουν τα συνθήματά του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου