Θ.Θεοδωρόπουλος: Η Δίκη επιβεβαίωσε ότι είναι εγκληματίες γιατί είναι ναζιστές

 

Ο Θόδωρος Θεοδωρόπουλος, συνήγορος της πολιτικής αγωγής στη Δίκη της Χρυσής Αυγής για την υπόθεση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο thepressproject   μίλησε για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της ιστορικής απόφασης, που σχετίζονται με την αναγνώριση της ναζιστικής ιδεολογίας της εγκληματικής οργάνωσης ως κινήτρου των εγκλημάτων. Αυτό σε μια στιγμή που αναφέρεται από δημοσιογράφους ότι ο ναζισμός δεν ήταν μέρος του κατηγορητηρίου, συνεπώς δεν αφορούσε τη συγκεκριμένη δίκη. Ο Θ.Θεοδωρόπουλος επανέρχεται στο ζήτημα και υπενθυμίζει και τη στάση που κράτησε η (διαβόητη πια για την επιείκεια απέναντι στους ναζί εγκληματίες) εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου, όταν θεωρούσε τις αναφορές στον Χίτλερ ως ασκήσεις ιστορικής έρευνας, μια «ιστορική προσέγγιση».

Ο κ.Θεοδωρόπουλος ερωτηθείς για πλευρές της μάχης που δόθηκε κατά την διάρκεια των πεντέμισι ετών στο δικαστήριο αναφέρθηκε αφενός στη συλλογική δουλειά των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής, αφετέρου στον συγκλονιστικό ρόλο που έπαιξε για τους ίδιους αλλά και για το αντιφασιστικό κίνημα η οικογένεια του Παύλου Φύσσα, και ιδίως η Μάγδα Φύσσα.

Αναφέρθηκε λεπτομερώς στις ποινές, όχι μόνο της ηγετικής ομάδας, αλλά και των μεσαίων στελεχών,  π.χ. για τη συνέργεια στη δολοφονία Φύσσα και την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά των Αιγυπτίων, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιεικείς.

Ως προς το μέλλον της υπόθεσης, στάθηκε στην παραγραφή των αδικημάτων που αφορούν τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ αλλά και τον κίνδυνο μιας νομοθετικής ρύθμισης που να προσθέτει το οικονομικό όφελος στα όσα συγκροτούν αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, που θα είχε ως αποτέλεσμα να αφανιστεί το αδίκημα για τη συγκεκριμένη δίκη.

Όσον αφορά τον όψιμο αντιφασισμό που επιδεικνύεται, και επισημαίνοντας την ασυνέπεια σε σχέση με τη στάση που κράτησαν πολλοί κατά το παρελθόν, θεωρεί πως συνιστά μια αντικειμενική νίκη του αγώνα κατά του ναζιστικού μορφώματος. 

Η συνέντευξη καταλήγει με μια διεισδυτική παρατήρηση για την ίδια την πράξη της ένταξης σε ναζιστική οργάνωση όσον αφορά το πώς μεταμορφώνεται σε θηρίο ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας: η εξήγηση είναι η απανθρωποποίηση, η αντιμετώπιση των άλλων σαν να ήταν κατσαρίδες, πράγματα, και όχι άνθρωποι.

 

Πηγή