Στην χώρα που καταδικάζει τις καθαρίστριες αυστηρότερα από Ναζί εγκληματίες…

Η ανα­κοί­νω­ση των ποι­νών στη δίκη της εγκλη­μα­τι­κής-να­ζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής είναι άλλος ένας «θρί­αμ­βος»της αστι­κής δι­καιο­σύ­νης. Η ποινή κά­θειρ­ξης των 13 χρό­νων, που επι­βλή­θη­κε στα διευ­θυ­ντι­κά στε­λέ­χη της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας, όχι μόνο δεν αντα­πο­κρί­νε­ται στην λαϊκή απαί­τη­ση για αυ­στη­ρή κα­τα­δί­κη των χρυ­σαυ­γι­τών, αλλά είναι χα­μη­λό­τε­ρη και από την μέ­γι­στη προ­βλε­πό­με­νη από το νόμο.

Με λίγα λόγια οι Ναζί «έπε­σαν στα μα­λα­κά» και σε λίγα χρό­νια θα σου­λα­τσά­ρουν και πάλι ελεύ­θε­ροι στην κοι­νω­νία. Με αφορ­μή αυτό θυ­μί­ζου­με ότι η αστι­κή δι­καιο­σύ­νη, που φέρ­θη­κε με πε­ρισ­σή ευ­γέ­νεια στους υπό­δι­κους χρυ­σαυ­γί­τες, είναι η ίδια που πριν δύο χρό­νια εξα­ντλού­σε την αυ­στη­ρό­τη­τα της σε πρώην ερ­γα­ζό­με­νη στον τομέα κα­θα­ριό­τη­τας του Δήμου Βόλου, την οποία κα­τα­δί­κα­ζε σε 10 χρό­νια φυ­λά­κι­ση (!!!) επει­δή είχε προ­σλη­φθεί στην υπη­ρε­σία χρη­σι­μο­ποιώ­ντας πλα­στό απο­λυ­τή­ριο Δη­μο­τι­κού Σχο­λεί­ου!

Σε άλλη πε­ρί­πτω­ση το 2019, πο­λύ­τε­κνη κα­θα­ρί­στρια-ερ­γα­ζό­με­νη στο Νο­σο­κο­μείο Ιω­αν­νί­νων είχε κα­τα­δι­κα­στεί πρω­τό­δι­κα σε 8 χρό­νια φυ­λά­κι­ση (!) επει­δή είχε πα­ρα­ποι­ή­σει κατά ένα χρόνο το έτος κτή­σης του απο­λυ­τή­ριου Δη­μο­τι­κού προ­κει­μέ­νου να λάβει μέρος σε δια­γω­νι­σμό ΑΣΕΠ για μια θέση βοη­θη­τι­κού προ­σω­πι­κού Αρ­γό­τε­ρα η ποινή της μειώ­θη­κε στα τρία χρό­νια με ανα­στο­λή λόγω ελα­φρυ­ντι­κών.

Εκα­το­ντά­δες είναι τα πα­ρα­δείγ­μα­τα που η αστι­κή δι­καιο­σύ­νη – η «βού­λη­ση της αστι­κής τάξης που έχει ανα­χθεί σε νόμο» όπως ση­μεί­ω­ναν οι Μαρξ και Έν­γκελς – έχει απο­δει­χθεί πως αλ­λη­θω­ρί­ζει προς την πλευ­ρά των συμ­φε­ρό­ντων της άρ­χου­σας τάξης, όντας βα­σι­κό ερ­γα­λείο της. Η ίδια δι­καιο­σύ­νη που φυ­λα­κί­ζει «Ηριάν­νες» και απο­φυ­λα­κί­ζει δο­λο­φό­νους, που σέρ­νει στα δι­κα­στή­ρια απερ­γούς και ερ­γα­ζό­με­νους και, απ’ την άλλη απαλ­λά­σει σκαν­δα­λω­δώς με­γα­λο­ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες και εφο­πλι­στές. Που βάζει στο ίδιο «ζύγι» το πταί­σμα μιας κα­θα­ρί­στριας που πα­λεύ­ει για το με­ρο­κά­μα­το με την αδιαμ­φι­σβή­τη­τη εγκλη­μα­τι­κή δράση μιας να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας.

Γι’ αυτό θα το επα­να­λά­βου­με όσες φορές κι’ αν χρεια­στεί: Ο αγώ­νας για την συ­ντρι­βή του φα­σι­σμού, του να­ζι­σμού, του χρυ­σαυ­γι­τι­σμού, όχι μόνο δεν τε­λειώ­νει με τη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, αλλά συ­νε­χί­ζε­ται ακόμη πιο εντα­τι­κά στην κοι­νω­νία, σε κάθε γει­το­νιά, σε κάθε χώρο ερ­γα­σί­ας και εκ­παί­δευ­σης. Και αυτόν τον ρόλο δεν θα τον ανα­λά­βει κα­νέ­να αστι­κό δι­κα­στή­ριο, παρα μο­νά­χα οι ερ­γα­ζό­με­νοι, η νε­ο­λαία, ο ίδιος ο λαός.

Νίκος Μότ­τας 

Γι’ αυτό θα το επαναλάβουμε όσες φορές κι’ αν χρειαστεί: Ο αγώνας για την συντριβή του φασισμού, του ναζισμού, του χρυσαυγιτισμού, όχι μόνο δεν τελειώνει με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά συνεχίζεται ακόμη πιο εντατικά στην κοινωνία, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας και εκπαίδευσης. Και αυτόν τον ρόλο δεν θα τον αναλάβει κανένα αστικό δικαστήριο, παρα μονάχα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο ίδιος ο λαός.

Γι’ αυτό θα το επαναλάβουμε όσες φορές κι’ αν χρειαστεί: Ο αγώνας για την συντριβή του φασισμού, του ναζισμού, του χρυσαυγιτισμού, όχι μόνο δεν τελειώνει με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά συνεχίζεται ακόμη πιο εντατικά στην κοινωνία, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας και εκπαίδευσης. Και αυτόν τον ρόλο δεν θα τον αναλάβει κανένα αστικό δικαστήριο, παρα μονάχα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο ίδιος ο λαός.

Γι’ αυτό θα το επαναλάβουμε όσες φορές κι’ αν χρειαστεί: Ο αγώνας για την συντριβή του φασισμού, του ναζισμού, του χρυσαυγιτισμού, όχι μόνο δεν τελειώνει με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά συνεχίζεται ακόμη πιο εντατικά στην κοινωνία, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας και εκπαίδευσης. Και αυτόν τον ρόλο δεν θα τον αναλάβει κανένα αστικό δικαστήριο, παρα μονάχα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο ίδιος ο λαός.

Γι’ αυτό θα το επαναλάβουμε όσες φορές κι’ αν χρειαστεί: Ο αγώνας για την συντριβή του φασισμού, του ναζισμού, του χρυσαυγιτισμού, όχι μόνο δεν τελειώνει με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά συνεχίζεται ακόμη πιο εντατικά στην κοινωνία, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας και εκπαίδευσης. Και αυτόν τον ρόλο δεν θα τον αναλάβει κανένα αστικό δικαστήριο, παρα μονάχα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο ίδιος ο λαός.