Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία του κορωνοϊού, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, το πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης, βρέθηκε στην προμετωπίδα του αγώνα για την υπεράσπιση της υγείας των εργαζόμενων και των λαών.
Σε όλο τον κόσμο, οι αστικές κυβερνήσεις, συνεπικουρούμενες από τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, προσπαθούν να κρύψουν τις ευθύνες τους υπερτονίζοντας το σύνθημα της «ατομικής ευθύνης». Την ίδια στιγμή, από το ξεκίνημα της πανδημίας, κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα, φορείς του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, προέταξαν την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων πρόληψης και προστασίας της υγείας των εργαζόμενων.
Απέναντι στα υποκριτικά, κενά περιεχομένου, καλέσματα των αστικών επιτελείων για «εθνική ομοψυχία», οι κομμουνιστές, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, ανέδειξαν και αναδεικνύουν τις πραγματικές παραμέτρους του προβλήματος όπως:
— Την αντικοινωνική και παρασιτική φύση του καπιταλιστικού συστήματος που, όντας πλέον σε τροχιά ραγδαίας αντιδραστικοποίησης και σαπίσματος, αδυνατεί να καλύψει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες για υγεία και πρόνοια.
Κινητοποίηση μελών του ΚΚ Μεξικού έξω από νοσοκομείο.
— Τις τραγικές ελλείψεις των συστημάτων Υγείας σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες οι οποίες είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της υγείας για την στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.
— Την έλλειψη παροχής μέτρων προστασίας για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας (γιατρούς, νοσηλευτές, υγειονομικό προσωπικό κλπ), οι οποίοι έχουν αφεθεί στη μάχη ενάντια στον κορωνοϊό «γυμνοί», χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό.
— Το γεγονός ότι κυβερνήσεις και κεφάλαιο επιχειρούν ήδη να φορτώσουν το βάρος των οικονομικών απωλειών – και της υποβόσκουσας νέας καπιταλιστικής κρίσης εξαιτίας της πανδημίας – στους εργαζόμενους και τους λαούς. Στο πλαίσιο αυτό έχουν ήδη παρθεί μέτρα προστασίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, την ίδια στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους η βλέπουν τους μισθούς και τα δικαιώματα τους να πετσοκόβονται στο βωμό της «βιωσιμότητας» των μονοπωλίων και της οικονομίας.
— Την επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, του μόνου κοινωνικοοικονομικού συστήματος που είναι σε θέση, έχοντας στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, να εξασφαλίσει πρόληψη, υγειονομική περίθαλψη, νοσοκομεία, γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, φάρμακα, εργαστήρια και εξοπλισμό προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Η αντιμετώπιση της πανδημίας από την Κούβα, η οποία όχι μόνο προστάτευσε το λαό της αλλά προσέφερε και διεθνιστική βοήθεια σε άλλες χώρες, είναι ενδεικτική των τεράστιων δυνατοτήτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Ακόμη και σε καπιταλιστικές χώρες (Κίνα, Ρωσία, Γερμανία, Βιετνάμ), στις οποίες κατά τον 20ο αιώνα οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, το σύστημα υγείας αποδείχθηκε ανθεκτικότερο και αποτελεσματικότερο στην αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID-19.
Ενάντια στο φόβο και τον εφησυχασμό
Στη χώρα μας, το ΚΚΕ, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι κομμουνιστές υγειονομικοί, το ταξικό εργατικό κίνημα έδωσαν από την πρώτη στιγμή τη μάχη ενάντια στο «σιωπητήριο» που επιχειρεί να επιβάλλει η κυβέρνηση και τα φερέφωνα της. Αναδείχθηκε και αναδεικνύεται η δράση των συλλογικών φορέων των υγειονομικών, οι παρεμβάσεις των σωματείων για μέτρα προστασίας των εργαζόμενων, η πάλη που διεξάγεται στους χώρους δουλειάς ώστε να μη μπουν σε «καραντίνα» τα εργασιακά δικαιώματα.
Σταχυολογούμε ενδεικτικά μια σειρά σημαντικές πρωτοβουλίες που πάρθηκαν σε διεθνές επίπεδο:
— Η κοινή ανακοίνωση δεκάδων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (μέχρι σήμερα έχουν φτάσει τα 82), με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, για άμεσα μέσα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων των λαών . Στο ίδιο πλαίσιο και η αντίστοιχη κοινή ανακοίνωση Κομμουνιστικών Νεολαιών, με πρωτοβουλία της ΚΝΕ, που απευθύνει κάλεσμα στους νέους και τις νέες όλου του κόσμου να μην χαμηλώσουν τη φωνή των διεκδικήσεων τους.
Αφίσα της ΠΣΟ και του ΠΑΜΕ στα αγγλικά για την Ημέρα Δράσης για την Υγεία.
— Πολύπλευρες πρωτοβουλίες της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) και των εργατικών συνδικάτων-μελών της σε μια σειρά χώρες για μέτρα προστασίας των λαών και διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των μισθών.
— Σημαντική απήχηση είχαν οι πρωτοβουλίες, σε διεθνές επίπεδο, εργατικών συνδικάτων και συλλογικών φορέων υγειονομικών την 7η Απρίλη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας. Οργανώθηκαν συντονισμένες δυναμικές παρεμβάσεις έξω από νοσοκομειακές μονάδες, με γιατρούς, νοσηλευτές, ασθενείς και άλλους εργαζόμενους να υψώνουν φωνή διεκδίκησης για μέτρα προστασίας, για την υγεία και τα δικαιώματα του λαού.
— Όπως στην Ελλάδα, έτσι και σε άλλες χώρες, οι κομμουνιστές υγειονομικοί βρέθηκαν και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων, της ενημέρωσης για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος, της μαχητικής διεκδίκησης, της προσπάθειας να μην φιμωθεί η φωνή των εργαζόμενων στο χωρο της υγείας.
— Στην Ιταλία η Ένωση Συνδικάτων Βάσης (USB) οργάνωσε στις 25/3 απεργία ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης η οποία, υπηρετώντας την κερδοφορία των μεγαλοβιομηχάνων, επιτρέπει τη λειτουργία μεγάλων παραγωγικών μονάδων όπου χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες συνωστισμού, χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Σε αμερικανικές πολιτείες (Νέα Υόρκη, Καλιφόρνια) υγειονομικοί πραγματοποίησαν παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από νοσοκομεία διαμαρτυρόμενοι για τα ελλειπή μέτρα προστασίας, στο Πακιστάν γιατροί ήρθαν αντιμέτωποι με την αστυνομική βία όταν διαμαρτυρήθηκαν για έλλειψη υγειονομικού υλικού, στο Μεξικό μέλη του ΚΚ οργάνωσαν κινητοποιήσεις έξω από νοσοκομειακές μονάδες, στην Τουρκία ταξικά συνδικάτα προέβησαν σε δράσεις ενάντια στην αντεργατική συμπαιγνία κυβέρνησης-εργοδοσίας, στις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών.
Να διδαχθούμε
Η εποχή που ζούμε, εποχή σύνθετων εξελίξεων και αλλαγών, απαιτεί εγρήγορση και οξυμένο ταξικό κριτήριο. Οι κομμουνιστές, το οργανωμένο ταξικό κίνημα με πρωταγωνιστές τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, βρίσκονται και πάλι στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Ενός αγώνα για να σπάσει το «σιωπητήριο» που θέλουν να επιβάλλουν στην κοινωνία κυβέρνηση και κεφάλαιο. Ενός αγώνα και μιας πάλης για να μην κυριαρχήσει ο φόβος, η υποταγή και η μοιρολατρία.
Διότι, σε τελική ανάλυση, ο αγώνας για την προστασία της υγείας του λαού, για την ασφάλεια και τα δικαιώματα των εργαζομένων, δεν αφορά μονάχα το σήμερα και την παρούσα κρίση, αλλά αποτελεί ζωτικής σημασίας ζήτημα για την επόμενη μέρα, για το αύριο, για τους «σεισμούς που μέλλονται να ‘ρθουν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου