«Silver Alert» για τη συνδικαλιστική μαφία!

Η ατελείωτη γύμνια του εργατοπατερισμού... 

Η λέξη γύμνια φαντάζει πλέον λίγη για να περιγράψει την εικόνα που παρουσιάζει ο εργατοπατερισμός, όπως αυτή αποτυπώθηκε χαρακτηριστικά στη «συγκέντρωση» στην οποία κάλεσαν χτες οι ηγετικές ομάδες της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας στην πλατεία Κλαυθμώνος:

• Μια χούφτα εργατοπατέρες, περίπου 50 με 70 όλοι κι όλοι, σκορπισμένοι στην άδεια πλατεία... 
• Καμιά δεκαριά απ' αυτούς να καμώνονται πως ακούν τις δύο... ομιλίες - εξπρές, συνολικής διάρκειας 8 λεπτών (!), από στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στο ΕΚΑ, που προφανώς βιάζονταν να τελειώνει αυτό το άθλιο σκορποχώρι, να κάνουν καμιά δήλωση στα κανάλια και να πάνε σπίτια τους...
• Και το «κερασάκι»; 
• Κυριολεκτικά εξαφανισμένη ήταν η συνδικαλιστική μαφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. 

Ο «κύριος 8.000 ευρώ το μήνα», Γ. Παναγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ, και ο γνωστός εργοδότης - «συνδικαλιστής» Δ. Καραγεωργόπουλος από την ΠΑΣΚΕ, όπως και ο Ν. Κιουτσούκης (ΔΑΚΕ), δεν πάτησαν καν το πόδι τους στη συγκέντρωση που καλούσαν, εξαφανίστηκαν για να κρυφτούν από την κατάντια τους! Το... κουαρτέτο τους «εκπροσώπησε» μόνο ο Βασιλόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ...

Να σημειωθεί μάλιστα ότι πλήρως απούσες (πλην ενός) ήταν και οι ίδιες δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στη διοίκηση της ΑΔΕΔΥ, οι οποίες δεν εμφάνισαν ούτε καν ένα πανό...

Αυτό που επιβεβαιώθηκε και χτες από όλη αυτήν την αθλιότητα είναι ότι οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και οι Ομοσπονδίες γύρισαν την πλάτη τους στους εργατοπατέρες. 

Το σκορποχώρι που εμφάνισαν, σε αντιδιαστολή με τη μαζική απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, είναι η τρανταχτή απόδειξη ότι η συνδικαλιστική μαφία δεν στηρίζεται στους εργαζόμενους, μόνο πραγματικό τους στήριγμα είναι η εργοδοσία και οι διάφοροι μηχανισμοί νοθείας και εξαγοράς, η επέμβαση των μηχανισμών του αστικού κράτους στα συνδικάτα.

Γι' αυτό ακριβώς, όπως φάνηκε και στις ομιλίες - εξπρές, συνεχίζουν απτόητοι να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Ο ΠΑΣΚίτης μίλησε για «ένα οργανωμένο σχέδιο» που «εξυφαίνεται από γνωστούς κομματικούς στρατούς που έχει σκοπό τη διάλυση των συνδικάτων» και ο ΔΑΚίτης για τον «εσωτερικό εχθρό» στο κίνημα, «που συκοφαντεί, που διαστρέφει, που δε σέβεται την άλλη άποψη, που δεν τηρεί καταστατικά και νομιμότητα, που έχει επιλέξει να υπηρετεί το κόμμα και όχι το κίνημα»!

Μιλούσαν δηλαδή για συνδικάτα και για κίνημα απευθυνόμενοι σε μια χούφτα εργατοπατέρων, σε μια άδεια πλατεία χωρίς εργαζόμενους, όταν λίγα μέτρα παραπέρα πραγματοποιούνταν η μαζική εργατική συγκέντρωση στο Σύνταγμα! Τόση σαπίλα και εκφυλισμός...

Ριζοσπάστης