Από τα πλέον χιλιοειπωμένα τερατώδη ψέματα που έσπερνε επί δεκαετίες στο λαό η αντικομμουνιστική προπαγάνδα ήταν πως σε περίπτωση που επικρατούσε ο κομμουνισμός θα έχαναν τις κατοικίες τους. Γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν με τον φόβο που διέδιδαν τα φερέφωνα της εκάστοτε αστικής εξουσίας, πως αν έρθουν οι κομμουνιστές στην εξουσία «θα μας πάρουν τα σπίτια και τα χωράφια». Έτσι δεν έλεγαν;
Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια για να έρθει η στιγμή, στην Ελλάδα της καπιταλιστικής οικονομίας, στην Ελλάδα των αστών, να γκρεμιστεί ένας αντικομμουνιστικός μύθος δεκαετιών. Στον αντίποδα όσων ισχυρίζονταν η αστική προπαγάνδα, οι έλληνες εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους από τις τράπεζες.
Με την έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών οι κατοικίες χιλιάδων λαϊκών οικογενειών αναμένεται να «βγουν στο σφυρί», να γίνουν «βορά» για τις τράπεζες και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Έτσι λειτουργεί ο καπιαλισμός.
Μιας όμως και φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από το κοσμοϊστορικό γεγονός της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης, αξίζει να θυμηθούμε πως αντιμετωπίζονταν το ζήτημα της κατοικίας στην ΕΣΣΔ, τη χώρα των κομμουνιστών που θα μας… «έπαιρναν τα σπίτια». Σε πλήρη αντίθεση με το αδηφάγο καπιταλιστικό σύστημα, στο σοσιαλισμό το ζήτημα της στέγης δεν εξαρτιόταν από το οικονομικό επίπεδο των ανθρώπων. Το ίδιο Σύνταγμα της ΕΣΣΔ εξασφάλιζε το δικαίωμα της κατοικίας με χαμηλό ενοίκιο και χαμηλή πληρωμή (κατα μέσο όρο το 3% του οικογενειακού προϋπολογισμού) για τις υπηρεσίες κοινωνικής ωφέλειας.
Η ΕΣΣΔ κινητοποιούσε όλους τους αναγκαίους πόρους προκειμένου για να αντιμετωπίσει το στεγαστικό πρόβλημα. Έτσι, κάθε χρόνο μεγάλωναν οι πιστώσεις για την κατασκευή κατοικιών. Είχε εγκαινιάσει βιομηχανικές μεθόδους, που εξασφάλιζαν, χωρίς προηγούμενο, ρυθμούς παράδοσης άνετων διαμερισμάτων: 2.200.000 το χρόνο. Ο αριθμός αυτός ήταν ανώτερος από αυτόν που έδιναν όλες οι χώρες της ΕΟΚ μαζί, καθώς και οι ΗΠΑ (“Ρ”, 26/1/2006).
Οι κομμουνιστές λοιπόν- αυτοί που θα μας «έπαιρναν τα σπίτια»– είναι αυτοί που έδωσαν σπίτια στο λαό, που κατοχύρωσαν συνταγματικά το δικαίωμα του εργαζόμενου να έχει στέγη, να μη ζει με το φόβο ότι θα βρεθεί στο δρόμο. Απεναντίας, οι καπιταλιστές ζητούν απ’ τον κοσμάκη να δώσει ότι έχει και δεν έχει, προκειμένου να βγουν αλώβητοι από την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν. Έτσι, αφού πέταξαν στον κάλαθο της ανεργίας 1,5 και πλέον εκατομμύριο ανθρώπους, αφού πετσόκοψαν μισθούς και συντάξεις, αφού φοροαφαίμαξαν τους εργαζόμενους μέχρι τελευταίας σταγόνας, ζητούν να πάρουν τώρα και τα σπίτια των ανθρώπων!
Αυτός είναι ο καπιταλισμός – βάρβαρος, αδίστακτος και αδηφάγος. Και θα συνεχίσει να γίνεται ολοένα και χειρότερος, ολοένα και πιο επιθετικός. Μέχρι να αποφασίσει ο εργαζόμενος λαός να πάρει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει και να γίνει πραγματικός νοικοκύρης στον τόπο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου