Ένα πλοίο 45 ετών, με πιστοποιητικά αξιοπλοΐας που ενώ έχουν λήξει παίρνουν ανανεώσεις από την αρμόδια Επιθεώρηση, ξημερώματα Κυριακής βουλιάζει εν όρμω και με μπουνάτσα (!) αλλά οι ρωγμές απ’ όπου γίνεται η διαρροή πετρελαίου κλείνουν την … Πέμπτη.
Ένα άλλο πλοίο παρότι αντίστοιχης «αξιοπλοΐας» με το βυθισμένο καλείται να απαντλήσει το πετρέλαιο, αλλά εν μέσω της επιχείρησης όχι μόνο λήγουν τα πιστοποιητικά του, αλλά και μόλις αποσύρεται από την επιχείρηση απορρύπανσης του απαγγέλλεται η κατηγορία ότι δεν είναι «απορρυπαντικό» αλλά… λαθρεμπορικό.
Μια απίθανη επιχείρηση απάντλησης που σταματά επί μέρες αφού κράτος και εφοπλιστής του βυθισμένου πλοίου κατηγορούν ο ένας τον άλλον γιατί δεν βρίσκουν νέο πλοίο για να αντικαταστήσει το «απορρυπαντικό» που πλέον κατηγορείται για… λαθρεμπορικό.
Μια ακτογραμμή από την Σαλαμίνα μέχρι την Παλαιά Φώκαια έχει πληγεί από την οικολογική καταστροφή, αλλά ο αρμόδιος υπουργός καλεί τους πολίτες να συνεχίζουν κανονικά τα… μπάνια τους στο Σαρωνικό.
Μια υπηρεσία, το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) που υπάγεται στο υπουργείο παιδείας, έχει ιδρυθεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, διαθέτει μοντέλο πρόβλεψης διασποράς των πετρελαιοκηλίδων και μπορεί να συμβάλει στην επιχείρηση περιορισμού της καταστροφής, αλλά το υπουργείο Ναυτιλίας – μετά από καμιά δεκαριά κυβερνήσεις και καμιά σαρανταριά υπουργούς – ανακαλύπτει την ύπαρξή του μόλις το 2017 και συνάπτει συνεργασία μαζί του… 10 μέρες μετά το ναυάγιο.
Αυτά, στη χώρα με την πρώτη εφοπλιστική δύναμη παγκοσμίως, υπάρχει μια λέξη που τα περιγράφει. Και παρότι αρχίζει κι αυτή από «μπ», δεν είναι η λέξη «μπάχαλο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου