θέλει αγώνες και χαρές αρματωσιές και βόλια
«Πρωί 16 Ιουνίου 1945, σταματάει η καρδιά του Πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης. Με την απόφασή του αυτή, ο Αρης Βελουχιώτης προδιέγραψε και το τέλος του το μαρτυρικό... Δεν κάνει το κέφι των αντιπάλων του να τους δοθεί, δεν ικανοποιεί την επιθυμία των φίλων του να εξευτελιστεί.
Είχε διαφωνήσει σε μια σειρά πράγματα και θαρραλέα είπε όχι για την υποδούλωση, την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, χωρίς να νικηθεί ο ΕΛΑΣ.
Πώς θα έσκυβε τώρα; Οχι, δεν ήταν αυτής της πάστας!
Εκείνο το πρωινό, μέσα στο κατακαλόκαιρο, καθώς το μαντάτο φτερουγίζει παντού κι από παντού, ο ήλιος χάνει τη θέρμη του και η θέρμη τη δύναμή της. Η ζωή για λίγο σταματάει.. Ο λαός δεν πείθεται, δεν πιστεύει.
Η ιστορία του Αρη Βελουχιώτη έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να ελκύει, να διεγείρει, να συγκινεί. Ο Αρης πέθανε εκεί πάνω στα βουνά, που τόσο αγαπούσε και ήταν η ζωή του.
Το νεκρό σώμα του, δε βρέθηκε ποτέ. Ούτε το κομμένο κεφάλι του, αυτό που εκτέθηκε σε δημόσια θέα από τους διώκτες του, στους φανοστάτες της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων.
Είχε την εντιμότητα τη μοναδική: Του αγωνιστή και του παλικαριού, να πέσει να πεθάνει. Οχι στον εξευτελισμό! Οχι, ποτές! Ο,τι θέλει ας γίνει, λέει, το ύψος και το βάθος είναι ίδια, αβυσσαλέες διαστάσεις. Ζωή και Θάνατος!
Δεν ήταν ο όποιος αντάρτης. Ηταν ο πρώτος και σε σειρά και σε μπόι. Ο πρώτος που ξεκίνησε... Θυσιάστηκε για τα ιδανικά της δικαιοσύνης και της ελευθερίας».
***
Θανάσης Κλάρας, επιστολή στον «Ριζοσπάστη», 9/9/1931
«...Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες.
Εκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική.
Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια.
Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου;
Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα;
ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ότι γλίτωσα απ' τη διαφθορά της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου.
Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου.
Στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείναν στον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου