Ο ψεύτης Τσίπρας και το Μάαστριχτ

«Πλανόδιοι αργυραμοιβοί στους δρόμους

παζάρευαν τις μέρες μας

με αμφίβολα νομίσματα

από μελλοντικές αβέβαιες εποχές».

- Τάσος Λειβαδίτης.

“Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν” μας ενημερώνουν οι προεκλογικές αφίσες του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι σαν εκείνο το παλιό “στις 18 Σοσιαλισμός” του ΠΑΣΟΚ το '81. Ξεκάθαρη ψηφοθηρία στις πλάτες του λαού με λογική μαυρογιαλούρου. Πολιτική σπέκουλα και κοροϊδία αισχύστου είδους πάνω στην απογοήτευση των λαϊκών στρωμάτων και δημιουργία αυταπατών πως με την ψήφο στις 25 του Μάη θα αλλάξουν τα πράγματα.

Στην προσπάθεια τους να εξαπατήσουν το λαό, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του, ο κ.Τσίπρας, δε διστάζουν να πουν, λίγες μόλις ώρες πριν ν' ανοίξουν οι κάλπες εξόφθαλμα ψέματα. Τι είπε, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξη του στον ΣΚΑΪ στις 21/5; Αρνήθηκε δημόσια ότι η παράταξη του, ο Συνασπισμός, ψήφισε το 1992 το μνημόνιο των μνημονίων, την ιδρυτική συνθήκη της ΕΕ, το λεγόμενο “Μάαστριχτ”!

Δήλωσε επί λέξει ο κ.Τσίπρας: «...και ότι εμείς δεν στηρίξαμε την Συνθήκη του Μάαστριχτ, ούτε αργότερα τη συνθήκη της Νίκαιας η της Λισαβόνας...» (Βίντεο συνέντευξης, 16:55-17:02 λεπτό). 

Επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, να θυμήσουμε πως ο τότε Συνασπισμός – μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και την Πολιτική Άνοιξη – είχε υπερψηφίσει στη Βουλή την εν λόγω συνθήκη στις 29 Ιούλη 1992. Να θυμήσουμε, επίσης, πως η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι η συνθήκη εκείνη η οποία αποτέλεσε ουσιαστικά τον προάγγελο όλου του αντιλαϊκού-αντεργατικού πλαισίου πάνω στο οποίο δομήθηκε η ΕΕ. Τότε τέθηκαν οι βάσεις της εφαρμογής των σημερινών μνημονίων (τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ τη μια βδομάδα τα «σκίζει» και την άλλη τα «αναδιαπραγματεύεται») που εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της Ένωσης.

Να θυμήσουμε πως, σε συνέντευξη του το 2008, ο κ.Τσίπρας είχε παραδεχθεί αυτό που σήμερα, για ψηθοθηρικούς λόγους, αρνείται. «Το ζήτημα για εμάς τότε», είχε δηλώσει ο κ.Τσίπρας, ήταν αν θα ήμασταν αρνητικοί ή αν θα ήμασταν "ανεκτικοί" στην ολοκλήρωση της Ευρώπης (...). Επιλέξαμε το δεύτερο δρόμο». Πράγματι, ο τότε ΣΥΝ και ο πολιτικός του απόγονος, ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν και είναι ανεκτικοί στην ΕΕ των μονοπωλιακών συμφερόντων, την οποία σήμερα καμώνονται πως, τάχα, θα αλλάξουν «απο μέσα»! Αφού, δηλαδή, συνέβαλαν στο χτίσιμο του φιλομονοπωλιακού ευρωενωσιακού Φράνκεσταϊν προσπαθούν τώρα να πείσουν πως ο «λάκκος των λεόντων» θα μετατραπεί σε παχνί προβάτων.

Να θυμήσουμε πως, στις 18/7/1992, η απόφαση της ΚΕ του Συνασπισμού για το Μάαστριχτ σημείωνε, μεταξύ άλλων: «Εμείς θέλουμε να διατηρήσουμε τα πρώτα βήματα που έγιναν στο συμβιβασμό του Μάαστριχτ και να τα πολλαπλασιάσουμε προς την κάλυψη του ελλείμματος της δημοκρατίας, προς την εναρμόνιση της κοινωνικής πολιτικής στο ανώτερο επίπεδο, προς την ενίσχυση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, προς την ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική [...] Γι' αυτούς τους λόγους ο ΣΥΝ θα ψηφίσει την κύρωση της συμφωνίας του Μάαστριχτ».

Να θυμήσουμε, επίσης, πως τότε, το 1992, ο τότε εισηγητής του Συνασπισμού στη Βουλή για το Μάαστριχτ Γρ. Φαράκος έλεγε: «Επιλέγουμε την πορεία προς την Ενωμένη Ευρώπη και θέλουμε να συμβάλουμε στη συνειδητή αποδοχή της από την κοινή γνώμη». Πράγματι, ο ΣΥΝ τότε και ο ΣΥΡΙΖΑ έπιναν και πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, προσπαθώντας να εξαγνίσουν στα μάτια των ψηφοφόρων τους την λυκοσυμμαχία, να εγκλωβίσουν λαϊκές μάζες στο όραμα μιας Ένωσης που μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει για τους λαούς.

Συμπέρασμα: Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 το «Μάαστριχτ», οι «Λισαβόνες», τα «σύμφωνα σταθερότητας» θα είναι εδώ. Η ΕΕ, τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, τα μνημόνια διαρκείας, η φιλομονοπωλιακή δομή της Ένωσης την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί ούτε κατ' ελάχιστο θα είναι εδώ. Θα είναι εδώ όσο κι' αν προσπαθούν να τα ξορκίσουν, με ψέματα και ψηθοθηρικά διλήμματα, ο κ.Τσίπρας και το κόμμα του.

Το πραγματικό δίλημμα των αυριανών ευρωεκλογών είναι αποκλειστικά ένα: Ή με την ΕΕ και τα μονοπώλια ή με τα λαϊκά συμφέροντα. Και αν η απάντηση είναι το δεύτερο, τότε είναι περισσότερο απο ποτέ αναγκαία και επιτακτική η ενίσχυση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ισχυρό λοιπόν, κόντρα σε αυταπάτες και ευκαιριακούς «πλανόδιους αργυραμοιβούς».

Του Νίκου Μόττα.

ΠΗΓΗ: Revolution Now!