Τα «αθώα» ερωτήματα... και η απάντηση

Σχολιάζοντας η χτεσινή «Ελευθεροτυπία» το σκεπτικό των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, που καταψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο τις οδηγίες για το καθεστώς των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και τη χρηματοδότησή τους από τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό ότι «η αναγνώριση των ευρωκομμάτων γίνεται με δήλωση στις αρχές πίστης της ΕΕ», υποβάλλει το «αθώο» - υποβαλλόμενο κι από άλλα αστικά κέντρα - ερώτημα, μήπως συμμετέχοντας το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές έτσι κι αλλιώς υπογράφει δήλωση πίστης στις αρχές της ΕΕ;
Το ΚΚΕ - σε αντίθεση με άλλους - ούτε στιγμή δε δήλωσε πίστη ή υποταγή στις αρχές της διακρατικής ένωσης του μεγάλου κεφαλαίου. 

Ούτε στιγμή δεν πίστεψε ότι οι ευρωενωσιακοί θεσμοί μπορούν να γίνουν φιλολαϊκοί, να γίνουν εργαλεία για τη διέξοδο υπέρ του λαού. 

Αντίθετα, συμμετέχοντας στην Ευρωβουλή όλα τα προηγούμενα χρόνια, το Κόμμα μπόρεσε να αποκαλύψει στους εργαζόμενους τις αποφάσεις και τους σχεδιασμούς που παίρνονταν εναντίον τους. 

Ανάδειξε τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ ότι πρόκειται για ένωση που εκφράζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι των λαών. 

Προσπάθησε να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή λαίλαπα. 

Συμμετέχει στις ευρωεκλογές, επιδιώκοντας την ενίσχυσή του, αξιοποιώντας την εκλογή ευρωβουλευτών για την προβολή των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, την ανάδειξη των εργατικών - λαϊκών προβλημάτων, την αποκάλυψη των αντιλαϊκών σχεδιασμών που παίρνονται εις βάρος των εργαζομένων, συμβάλλοντας και έτσι στην έγκαιρη και άμεση οργάνωση της λαϊκής πάλης. 

Αυτό έκανε, αυτό κάνει, αυτό θα κάνει και στο μέλλον.