Έχουν άγχος οι φασίστες...

Τσιράκια του καπιταλισμού που τα γέννησε και τα θρέφει, ως μακρύ χέρι του συστήματος ενάντια στους εργάτες και το λαό, οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής ξερνούν πάλι τη χολή τους, την μαγειρεμένη στα χαλκεία μυστικών υπηρεσιών τύπου CIA, ενάντια στο πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον κόσμο, στο ΚΚΕ, στους λαϊκούς αγωνιστές και την πρωτοπορία τους.

Γράφουν περιχαρείς οι ναζί στην ιστοσελίδα τους: «Πέθανε στη Μόσχα, σε ηλικία 91 ετών ο Βίκτορ Κουλίκοφ, στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης (1977) και διοικητής των ενόπλων δυνάμεων των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας (1977-89). Ήταν ο τελευταίος στρατιωτικός της ΕΣΣΔ που έφθασε ως τον βαθμό του στρατάρχη και που έμεινε στην Ιστορία ως ο σοβιετικός στρατιωτικός που συνέβαλε στην αιματηρή καταστολή της "Άνοιξης της Πράγας" στην Τσεχοσλοβακία και του συνδικάτου "Αλληλεγγύη" στην Πολωνία (σ.σ. πόνος που έπιασε τους φασίστες για τον καταγέλαστο Βαλέσα...). Το 1990, μετά την έκπτωσή του από όλα τα αξιώματα, ο στρατάρχης Κουλίκοφ εκφώνησε ένα λόγο στη διάρκεια παρέλασης στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, απειλώντας ότι ο Κόκκινος Στρατός δε θα δεχτεί την... παλινόρθωση του καπιταλισμού (...) Όμως, οι τότε ηγέτες της χώρας δε φάνηκε να τον παίρνουν και πολύ στα σοβαρά και τον... παλινόρθωσαν, τον καπιταλισμό (σ.σ. χαρά γι' αυτό οι φασίστες...)». Και παρακάτω: «Τα εδώ... φανταράκια του, οι τελευταίοι σ' ολόκληρο τον κόσμο πιστοί στην κομμουνιστική πανούκλα, επιζούν μεν, αλλά είναι στα... τελευταία τους, δε. Στις επόμενες εκλογές επέρχεται ο βέβαιος πολιτικός τους θάνατος!».

Το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές πολλοί από τους προγόνους των νεοναζί της Χρυσής Αυγής (συνεργάτες των Ες-Ες, ταγματασφαλίτες, χίτες κλπ.) τους απείλησαν με θάνατο (φυσικό και πολιτικό), αλλά βρήκαν ...τοίχο. Και θα ξαναβρούν. Αυτό είναι που «αγχώνει» τους ναζί. Ξέρουν από πρώτο χέρι τη δύναμη του ταξικού κινήματος να τους ξαναστείλει στον απόπατο της ιστορίας. Το βίωσαν στο Ράιχσταγκ όπου ο Κόκκινος Στρατός κάρφωσε τη Σημαία του στην καρδιά του θηρίου. Το βιώνουν στους χώρους δουλειάς όπου ανδρείκελα ίδια της μεγαλοεργοδοσίας και της ΕΕ ξεμπροστιάζονται καθημερινά στο βρώμικο ρόλο τους απ' τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές εργάτες, δεν βρίσκουν χώρο να σταθούν. Θα το βιώσουν ακόμα εντονότερα στο μέλλον.