Πασχαλινά ευχαριστώ

1. Ο,τι με διαφοροποιεί από τα γουρούνια της Χρυσής Αυγής αυτό ακριβώς είμαι: Πακιστανός, παρίας σε αποσύνθεση, μετανάστης αμετανόητος που τον διώχνουν και επανέρχεται δριμύτερος. Ο,τι μπορεί να φανταστεί ο σχεδόν άνθρωπος ηγέτης Μιχαλολιάκος, ναι, αυτό ακριβώς είμαι. Κι όμως, μετά το τελευταίο σόου που έδωσαν οι Χρυσαυγίτες ως αιμοδότες μόνο για Ελληνες, με έσωσαν. Τους ευχαριστώ από καρδιάς, γιατί θα μου ήταν αφόρητο να κυκλοφορεί στις φλέβες μου αίμα Κασιδιάρη ή κανενός άλλου οπαδού του Φύρερ.

2. Ευχαριστώ τη διεθνή ειδησεογραφία γιατί περιόρισαν την ευαισθησία μου στους νεκρούς της Βοστόνης και πουθενά αλλού, σαν να ζω σε άλλο πλανήτη. Φαίνεται προσέχουν πολύ την ψυχική μας υγιεινή, γι' αυτό πέρασαν, όπως πάντα, στα ψιλά τους 500 νεκρούς του εργοστασίου που κατέρρευσε στο Μπαγκλαντές -θύματα κι αυτοί του οικονομικού πολέμου που υφιστάμεθα όλοι, περισσότερο ή λιγότερο- ως κάτι φυσιολογικό για μας τους τηλεπαθείς. Σίγουρα με έχουν προστατέψει και από άλλες παρόμοιες τερατωδίες και έτσι μπορώ ν' απολαμβάνω τον ύπνο που πολλοί αποκαλούν «του δικαίου».

3. Ευχαριστώ τον κύριο πρωθυπουργό, γιατί από τη στιγμή που μας άγγιξε σαν την Κίρκη, μας μετέτρεψε σ' ένα άσχημο αστείο. Αρνείται ν' απαλλαγεί από την έμμονη ιδέα του για τη Γερμανία. Πιστεύει ότι όχι μόνο πρέπει να δεχτούμε την ηγεμονία της, αλλά και να συνδέσουμε και τη μοίρα μας μαζί της. Χάρη στον πρωθυπουργό, έψαξα και βρήκα τη γνώμη του Φρειδερίκου Νίτσε για τους συμπολίτες του: «Βεβαίως όποιος είναι υποχρεωμένος να ζήσει με Γερμανούς πρέπει να υποφέρει τη φημισμένη μονοτονία της ζωής και των αισθήσεών τους, την πλήρη έλλειψη ευγενούς συμπεριφοράς, της χοντροκοπιάς τους, την αγαρμποσύνη τους σε τρυφερές στιγμές, και ακόμα περισσότερο το φθόνο μαζί με κάποια κρυψίνοια, τη λατρεία τους στο ψεύτικο, στην κακή απομίμηση και την εισαγωγή ωραίων ιδεών από το εξωτερικό που αυτόματα μετατρέπονται σε κακά εθνικά προϊόντα».

4. Ευχαριστώ πολύ τον κύριο Κουβέλη. Χάρη σε αυτόν ανακάλυψα τη ροπή που είχα στη ζωή μου και η οποία είναι ψυχρή και ωφελιμιστική με μια γενναία δόση υποκρισίας. Γιατί τι άλλο από υποκρισία είναι να είσαι εξουσία και ταυτόχρονα να την καταγγέλλεις. Δεν πρόκειται για διχασμό, που σε άλλες συνθήκες μπορεί να ήταν και ευλογημένος, αλλά για βλάβη, που σκοπό της είναι το ίδιον όφελος. Η επίδραση του Κουβέλη στους υπουργούς της κυβέρνησης είναι σαν ηρεμιστικό, για να μπορούν χαλαροί να παίρνουν παράλογες αποφάσεις, κι έτσι να μπορεί να συνεχίζεται η θλιβερή και μοιραία παράσταση της κυβέρνησης. Θλιβερή, γιατί παίζεται μόνη της χωρίς θεατές, και μοιραία, γιατί αφορά τη ζωή μας.

5. Ευχαριστώ τον Βολταίρο, γιατί από το ύψος του και με απλό τρόπο δίνει απαντήσεις στο θέμα της χρηστής συμπεριφοράς: «Τι με ενδιαφέρει που είσαι εγκρατής; Τηρείς απλώς μια επιταγή υγιεινής ζωής. Θα ζήσεις λοιπόν καλύτερα και σε συγχαίρω γι' αυτό. Εχεις μέσα σου πίστη και ελπίδα. Σε συγχαίρω ακόμα θερμότερα, θα έχεις αιώνια ζωή. Ο σώφρων άνθρωπος κάνει καλό στον εαυτό του, ο ενάρετος κάνει καλό στους άλλους. Ζούμε εν κοινωνία, για μας πραγματικά καλό είναι εκείνο που ευεργετεί την κοινωνία. Ο ερημίτης είναι εγκρατής, ευσεβής, ίσως φοράει καλυμμαύχι. Ωραία, θα γίνει λοιπόν άγιος. Ενάρετο όμως θα τον αποκαλέσω μόνο όταν προβεί σε κάποια πράξη αρετής από την οποία θα ωφεληθούν οι άλλοι. Ενόσω είναι μόνος, ούτε καλό κάνει ούτε κακό. Για μας δεν είναι τίποτα».

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ