«Αριστερά ή Δεξιά το πραγματικό δίλημμα», ισχυρίζεται ο πηχυαίος πρωτοσέλιδος τίτλος της κυριακάτικης «Αυγής» και την ίδια μέρα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξή του στο «Εθνος» δηλώνει:
«Μπαίνουμε σε μια περίοδο πολιτικής πόλωσης ανάμεσα στο δίπολο που εκφράζουν στη χώρα οι πολιτικές δυνάμεις με ξεκάθαρη τοποθέτηση τόσο πάνω στο Μνημόνιο όσο και πάνω στην παραδοσιακή ιδεολογική αντίθεση Δεξιάς - Αριστεράς. Και αυτή η αντίθεση στη χώρα μας ήδη εκφράζεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ».
Η τοποθέτηση αυτή, αντικειμενικά ευνοεί και τα δύο μέρη του «δίπολου». Η ίδια η αστική εξουσία και οι διαχειριστές της -νυν και επίδοξοι- ωφελούνται όταν στις λαϊκές συνειδήσεις καλλιεργούνται κίβδηλα και αποπροσανατολιστικά διλήμματα.
Η ανάσυρση ενός τέτοιου ψευτο-διλήμματος, δοκιμασμένου στο παρελθόν και από το ΠΑΣΟΚ, που έλεγε «να φύγει η δεξιά», δεν είναι τυχαία.
Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περισσότερους λόγους να υπερασπίζεται επίπλαστα τείχη μέσα στο λαό, να συγκαλύπτει την πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα απ' τη μια και στα μονοπώλια απ' την άλλη. Σ' αυτή την πλευρά έχει τοποθετηθεί πλέον ξεκάθαρα ο ΣΥΡΙΖΑ και εκεί συναντιέται με τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις: Στο στόχο ενίσχυσης των καπιταλιστών, ώστε να βγουν απ' την κρίση. Οι αντιδικίες για το ποιος θα διευθύνει τη διαχείριση και με ποιο μείγμα δεν αναιρούν την κοινή τους ανάγκη να συρθούν εργατικές - λαϊκές δυνάμεις μακριά από εκεί που ορίζει το ταξικό τους συμφέρον, σε λογική διαχείρισης, μειωμένων απαιτήσεων, αποδοχής των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης.
Να, γιατί τους είναι πολύτιμα τα κάλπικα διλήμματα, στο βαθμό που απομακρύνουν το λαό απ' την αιτία των προβλημάτων του, απ' την ανάγκη να οργανώσει την πάλη του εναντίον της, με γνώμονα τα δικά του αποκλειστικά συμφέροντα.
Γι' αυτούς τους λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ πρότασσε και προεκλογικά τη γραμμή της «αντιδεξιάς» συσπείρωσης. Για τέτοιους λόγους δυνάμεις του επεδίωξαν ως και το στήσιμο «αριστερών» συνδικάτων, διαχωρίζοντας τους εργαζόμενους με βάση τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, για να μην ενωθούν με βάση το ταξικό τους συμφέρον απέναντι στον κοινό τους αντίπαλο.
Δεν μπορούμε, ωστόσο, να μη σημειώσουμε και την υποκρισία του, καθώς την ίδια ώρα που ξορκίζουν τη «δεξιά», συμπορεύεται με κόμματα όπως οι «Ανεξάρτητοι Ελληνες», κάνοντας λόγο για κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» από τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τη «λαϊκή δεξιά».
Ο διαχωρισμός που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνος για το λαό, γιατί συγκαλύπτει τον πραγματικό διαχωρισμό που είναι ταξικός, ανάμεσα στο λαό και τα μονοπώλια.
Γιατί καλλιεργεί αυταπάτες ότι λύση υπέρ του λαού θα δώσει μια άλλη κυβέρνηση, δηλαδή μια άλλη διαχείριση της εξουσία των μονοπωλίων, που παραμένει ακλόνητη.
Αναμενόμενο, απ' τη στιγμή που θέλει να διαχειριστεί τις υποθέσεις της πλουτοκρατίας από αναβαθμισμένη θέση.
Σήμερα, το συμφέρον του λαού μπορεί να εκφραστεί και να υπηρετηθεί με μία μόνο επιλογή, πέρα κι έξω από πεποιθήσεις, καταβολές, αναφορές: Τη συμμετοχή και δράση του στο πλαίσιο της Λαϊκής Συμμαχίας, με ισχυρό ΚΚΕ στην πάλη εναντίον των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου