Η εισηγητική ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου
Αισθανόμαστε την υποχρέωση να κάνουμε ένα σύντομο σχόλιο -σαν σύντομο αδικεί το μεγάλο θέμα- από την εικόνα που συναντήσαμε σήμερα στις δομές Πρόνοιας που πήγαμε, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, είτε έχουν σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες, είτε πρέπει να μείνουν 24 ώρες το 24ωρο κλεισμένοι άνθρωποι μέσα σ' ένα ίδρυμα, από βαριές σωματικές, κινητικές αναπηρίες.
Αυτό που θέλουμε να υπογραμμίσουμε είναι το εξής: Αυτοί οι χώροι πρέπει να γίνουν κάστρα αντίστασης και πάλης, καθώς σε λίγες μέρες δε θα έχουν ούτε τη θέρμανση να εξασφαλίσουν. Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις, οικονομικές, σε προσωπικό, σε ουσιαστική δηλαδή φροντίδα αυτών και των οικογενειών τους, ενώ χιλιάδες παιδιά και άτομα βρίσκονται μακριά από αυτές τις δομές. Καλύπτουν μόνο 300 άτομα στην περιοχή του νομού της Λάρισας κι αν μιλήσουμε σε πανθεσσαλικό επίπεδο, οι ανάγκες είναι πολύ περισσότερες.
Δεν αρκεί ο δικός τους αγώνας. Πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των αγωνιστικών φορέων της Θεσσαλίας. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Και όταν εμείς λέμε ότι δεν αναγνωρίζουμε το χρέος, γιατί δε το δημιούργησε ο λαός, το εννοούμε. Απειθαρχία και ανυπακοή είναι το λιγότερο που μπορεί να δεχτεί κανείς σε αυτή την κατάσταση. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρχει ουσιαστική διεκδίκηση, παρά τις αντίξοες συνθήκες που υπάρχουν να γίνονται σήμερα παραχωρήσεις ακόμα και σε μια ομάδα ανθρώπων αδικημένων από τη σημερινή κυβέρνηση όπως και τις προηγούμενες.
Η ΕΕ είναι των καπιταλιστών
Οταν το ΚΚΕ μιλάει για την Ευρώπη ως ήπειρο, όντως αυτή την Ευρώπη την αισθανόμαστε σαν την Ευρώπη των λαών, παρά το γεγονός ότι αυτή θα πάρει σάρκα και οστά μόνο όταν οι λαοί βρεθούν στην εξουσία σε όσο γίνεται περισσότερες χώρες και μάλιστα στις πιο ισχυρές, στις πιο δυναμικές.
Οταν μιλάμε για ΕΕ είναι καθαρό πρόκειται για την Ευρώπη των καπιταλιστών, όλων των τμημάτων του καπιταλισμού, είτε είναι βιομήχανοι, είτε είναι εφοπλιστές, είτε είναι μεγαλέμποροι, είτε είναι τραπεζίτες κλπ. Επομένως, απορρίπτουμε τη θέση των κομμάτων και της τρικομματικής κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, ότι υπάρχει ή μπορεί να υπάρχει ευρωπαϊκή λύση, μέσα δηλαδή απ' την ΕΕ, υπέρ των λαών. Τέτοια λύση δεν υπάρχει αντικειμενικά. Κοροϊδεύουν το λαό.
Οποιαδήποτε «λύση» κι αν δοθεί, είτε με τη μορφή της αγοράς των ομολόγων, είτε με τη μορφή καθαρού «κουρέματος», άλλου 30% όπως λένε, αυτή η λύση θα συνοδεύεται από νέα άγρια μέτρα διαρκείας εναντίον των εργατοϋπαλλήλων και εναντίον ενός μεγάλου μέρους των φτωχών αυτοαπασχολουμένων στην πόλη και στην ύπαιθρο. Αυτό δε σημαίνει ότι ένα ανερχόμενο αναγεννημένο λαϊκό κίνημα δεν έχει τη δυνατότητα να ματαιώσει κάποια μέτρα, δεν έχει τη δυνατότητα, εκφοβίζοντας κυριολεκτικά, να αποσπάσει στη μία ή στην άλλη χώρα και στην Ελλάδα, έστω κάποια ψίχουλα. Δυστυχώς όμως, δε θα καταφέρει τίποτα περισσότερο.
Μιλάμε για ανασυνταγμένο και αναγεννημένο εργατικό λαϊκό κίνημα, όχι βεβαίως με το πλαίσιο που βάζει η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων σήμερα και κάνει την λεγόμενη «πανευρωπαϊκή απεργία», αλλά ένα κίνημα που κατευθύνεται σε κάθε χώρα και στην Ελλάδα πριν απ' όλα, στην αποδέσμευση από την ΕΕ και στη λαϊκή εξουσία.
Λύσεις ενδιάμεσες δεν υπάρχουν
Και η λαϊκή εξουσία δεν μπορεί να είναι μόνο πολιτική, πρέπει να συνοδεύεται από τη μετατροπή σε λαϊκή, κοινωνική ιδιοκτησία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, των μονοπωλίων. Και εκεί που δεν μπορεί να γίνει πλήρως κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία, πρέπει να υπάρχει ο παραγωγικός, κυρίως ο αγροτικός συνεταιρισμός, που θα συνενώσει στις χώρες εκείνες που υπάρχει μικρή παραγωγή, τη φτωχή αγροτιά.
Σε αυτές τις συνθήκες, η διαγραφή του χρέους αποτελεί λύση που δίνει τη δυνατότητα στο λαό να συσσωρεύσει χρήματα από την παραγωγική ανάπτυξη και την κοινωνικοποίηση του πλούτου και να τα διαθέσει για τις ανθρώπινες ανάγκες, για τη σχεδιασμένη ανάπτυξη υπέρ των ανθρώπινων αναγκών.
Λύσεις ενδιάμεσες δεν υπάρχουν. Θα είναι μεσοβέζικες και σε βάρος του λαού. Επομένως, τα επόμενα χρόνια δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει να έχουμε ξανά στην Ελλάδα εναλλαγή της κυβερνητικής εξουσίας, αλλά σε καμία περίπτωση, όποια σύνθεση κι αν έχει η νέα διακυβέρνηση, δεν θα αντιπροσωπεύει τη λαϊκή εξουσία. Αυτή θα την κατακτήσει ο λαός με όλες τις μορφές πάλης με ένα κίνημα αποφασισμένο κυριολεκτικά να καταστρέψει τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Η συζήτηση με τους δημοσιογράφους
-- Είπατε τώρα και στην ομιλία σας χτες ότι οποιοδήποτε «κούρεμα» χρέους θα συνοδευτεί από σκληρά μέτρα. Θέλετε να μας δώσετε κάποια παραδείγματα; Δηλαδή τι προβλέπεται να γίνει σε περίπτωση μερικής διαγραφής του χρέους;
-- «Μην ξεχνάτε ότι οι πιστωτές σήμερα είναι κράτη και οι διαφωνίες που υπάρχουν είναι να μην πληρώσουν τα κράτη τις ζημιές. Γιατί πρέπει να μοιραστούν οι ζημιές από το "κούρεμα" και να τις μοιραστούν τα κράτη. Επομένως το γερμανικό και τα άλλα κράτη που θα υποστούν τις ζημιές από ένα "κούρεμα" θα ζητήσουν ανταλλάγματα. Π.χ. και νέα μέτρα σε βάρος των εργατοϋπαλλήλων. Θα μου πείτε υπάρχουν; Πάντα θα υπάρχουν όταν στην εξουσία βρίσκονται τα μονοπώλια.
Δεύτερον. Π.χ. να αγοράσουν αεροδρόμια, λιμάνια, εκτάσεις ολόκληρες αντί πινακίου φακής, για ένα κομμάτι ψωμί. Εχετε δει κανένα καπιταλιστικό κράτος ή κανέναν καπιταλιστή να κάνει δωρεές χωρίς ανταλλάγματα; Π.χ. Να καταργηθούν οι εισφορές των εργοδοτών στα θέματα της υγείας. Να μειωθεί ο φόρος στο μεγάλο κεφάλαιο ακόμη πιο πολύ...
Γι' αυτό, το θέμα δεν είναι να παλεύει κανείς να μη μειωθούν παραπέρα οι μισθοί - και αυτός ο αγώνας έχει αξία - αλλά όταν λένε να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος, είναι στην πραγματικότητα οι παροχές και τα δικαιώματα, έστω τα ελάχιστα που διατηρούν ακόμα οι εργαζόμενοι. Αν ο φόρος στις μεγάλες επιχειρήσεις μειωθεί ακόμη περισσότερο, αν καταργηθούν οι κρατήσεις της εργοδοσίας, ο ΕΟΠΥΥ θα συντριβεί εντελώς. Θα ανέβει η εισφορά του εργαζόμενου είτε στους ασφαλιστικούς οργανισμούς είτε με τη μορφή να αγοράζει υπηρεσίες και φάρμακα.
Να σας πω και μια άλλη πλευρά. Τα επόμενα χρόνια αν δεν έχουμε ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, οι συντάξεις θα διανέμονται ως εξής: Δεν θα υπάρχει να μειώνονται οι συντάξεις ή να γίνονται κρατήσεις. Θα μετράνε πόσοι είναι οι ασφαλισμένοι, πόσοι είναι οι συνταξιούχοι στον ασφαλιστικό οργανισμό, πόσα λεφτά έχει το Ταμείο και οι συντάξεις θα κυμαίνονται ανάλογα με τα αποθέματα του Ταμείου διά του αριθμού των ασφαλισμένων. Τον ένα μήνα θα παίρνουμε 500 ευρώ, τον άλλο 400 και τον επόμενο μήνα θα παίρνουμε 300... Εκεί θα πάμε. Δε θα χρειάζονται να υπάρχουν αποφάσεις για περικοπές συντάξεων. Θα καθορίζονται με τον αυτόματο πιλότο οι περικοπές».
***
-- Τα σενάρια περί νέων εκλογών είχαν κάνει την εμφάνισή τους πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις της τρόικας με τον κυβερνητικό συνασπισμό. Το ΚΚΕ βλέπει εκλογές άμεσα;
-- «Επειδή κι εμείς δεν βγάζουμε τα συμπεράσματα μέσα από το κεφάλι μας αλλά παρακολουθούμε και τις συζητήσεις, υπάρχει μια άποψη που λέει ότι είναι πιθανόν η κυβέρνηση να βγάλει το χειμώνα και προς την άνοιξη να προχωρήσουν σε εκλογές. Εμείς θεωρούμε ότι τις εκλογές θα τις επιχειρήσει η κυβέρνηση ή αν θέλετε θα έχουμε εκλογές που θα πάρουν ενεργό μέρος οι πιστωτές. Θα είναι εκλογές των πιστωτών. Θα προχωρήσουν εφόσον έχουν εξασφαλίσει ότι υπάρχει εναλλακτική λύση κυβερνητική, που δεν αλλάζει το μονόδρομο και δεν ανατρέπει τα μέτρα. Θα συνδυαστεί δηλαδή και με τη στήριξη εκείνου του πόλου, στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο πόλος με επικεφαλής το ΣΥΡΙΖΑ, που θα τους διασφαλίσει να περάσει τις αυταπάτες της αναμονής μέσα στο λαό για να κερδίσουν χρόνο για να ελέγξουν ακόμα καλύτερα τις εξελίξεις»...
***
-- Δηλαδή λέτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση που θα στηρίξουν πιστωτές από την ΕΕ;
-- «Οι πιστωτές θα προτιμούσαν να είχαν μια κυβέρνηση 100% δική τους, μέσα από τους κόλπους τους. Εάν όμως δεν μπορέσουν να το ματαιώσουν, αυτό εξαρτάται και από τον ίδιο το λαό, τότε θα προσπαθήσουν να πέσουν στα... μαλακά. Αλλωστε η δεκαετία του '80 και του '90 έδειξε ότι οι καπιταλιστές περιέφεραν τη συμπάθειά τους από τη φιλελεύθερη διαχείριση στη σοσιαλδημοκρατική.
Ενα πράγμα είναι σίγουρο, ότι θα πάμε για εκλογές των πιστωτών, όπου οι πιστωτές και οι διάφορες συμμαχίες θα παίξουν ενεργό ρόλο, άλλοι υπέρ της ΝΔ και άλλοι υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό το λέμε ξέροντας ότι τέτοια στοιχεία, αδύναμα μεν, υπήρχαν και στις εκλογές του Ιουνίου.
Ξαναλέμε, η αστική τάξη της χώρας μας και οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές και η ΕΕ θα ήθελε μια κυβέρνηση απολύτως του χεριού της. Οταν δεν μπορεί να έχει κυβέρνηση του χεριού της τότε ανέχεται μια κυβέρνηση η οποία δεν θα αμφισβητήσει την κυρίαρχη στρατηγική».
***
-- Πόσο του χεριού της είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, πόσο επί τις εκατό; Είπατε ότι της ΝΔ είναι 100%, του ΣΥΡΙΖΑ πόσο είναι;
-- «Η αντιπολίτευση, όπως έχει δείξει η πείρα, γίνεται περισσότερο του χεριού όταν γίνεται κυβέρνηση. Οταν ένα κόμμα είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση, πάρτε τη ΝΔ όταν ήταν στην αντιπολίτευση, τότε δεν της άρεσε το μνημόνιο, το καταψήφισε. Ελεγε θα το καταργήσω, θα το αναπροσαρμόσω, θα πάω να παλέψω. Μόλις έγινε κυβέρνηση, με τους συμμάχους της, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, είδατε πώς άλλαξε και τη συνθηματολογία της.
Επομένως ο λαός πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά. Πρέπει να κρίνει ένα κόμμα και ως αντιπολίτευση και να ξέρει ότι όταν γίνει κυβέρνηση τότε ή πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την Κομισιόν ή πρέπει να έρθει σε σύγκρουση εκ βάθρων.
Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ αυτήν τη στιγμή δεν υποστηρίζει τη σύγκρουση εκ βάθρων, λέει ότι θα συγκρουστεί σε επίπεδο διαπραγμάτευσης. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι στην ΕΕ που υπάρχουν ανταγωνισμοί και αντιθέσεις όταν η διαπραγμάτευση συντελείται στα όρια των τειχών αυτή η διαπραγμάτευση δε φέρνει αποτελέσματα. Αρα, λοιπόν, ή θα συγκρουστείς - και σύγκρουση σημαίνει σήμερα αποδέσμευση, κοινωνικοποίηση και ανάπτυξη που καθορίζεται από τις ανάγκες του λαού και όχι από τις ανάγκες των μονοπωλίων. Μιλώ συνθηματικά, αδικώ την πολιτική μας πρόταση αυτήν τη στιγμή, αλλά δεν μπορώ να την αναλύσω περισσότερο λόγω χρόνου.
Θυμηθείτε το ΠΑΣΟΚ του '80 - '81 και το ΠΑΣΟΚ του '83 - '84 - '85, του '89, της δεκαετίας του '90. Εγγύηση λοιπόν δεν είναι η αντιπολιτευτική τακτική, αλλά είναι η πρόταση εξουσίας που έχεις».
***
-- Ενα σχόλιο θα ήθελα για την κατάσταση που επικρατεί στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, μιας και βρισκόμαστε στη Θεσσαλία. Οι αγρότες φορολογούνται, οι επιστροφές φόρου του πετρελαίου μειώνονται, κόβονται κάποια χρήματα για τη συνδεδεμένη ενίσχυση. Ποια είναι η άποψη του ΚΚΕ;
-- «Βλέπετε, λοιπόν, ότι οι παλαιότεροι αγώνες που έκαναν οι αγρότες έφεραν κάποια επιμέρους και πολύ προσωρινά αποτελέσματα. Δεν τα καταδικάζουμε, άλλωστε κι εμείς είχαμε συμβάλλει σε αυτά. Σήμερα σώζεται ο αγρότης με το να έχει ένα ευρώ φθηνότερο πετρέλαιο; Σώζουν τον αγρότη σήμερα οι επιδοτήσεις; Οχι. Αρα σήμερα υπάρχει ανάγκη ριζικής αλλαγής. Ποια είναι σήμερα η ριζική αλλαγή;
Πριν από όλα η διαμόρφωση του σύγχρονου λαϊκού παραγωγικού συνεταιρισμού που συνενώνει τους μικροϊδιοκτήτες, η κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας της γης και των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που έχουν σχέση με την αγροτική παραγωγή και τη μεταποίηση. Η απαγόρευση των εισαγωγών σε προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε. Και για να πέσει το κόστος παραγωγής για να ανέβει η παραγωγικότητα που θα κάνει πιο φθηνά προϊόντα πρέπει ο παραγωγικός συνεταιρισμός και η αγροτική παραγωγή να συνδεθεί με το γενικότερο σχεδιασμό που στηρίζεται στην κοινωνικοποιημένη οικονομία.
Αυτό σημαίνει το κράτος δίνει στους αγρότες τα μηχανήματα και τα καλλιεργητικά εφόδια, το κράτος αγοράζει σε καλή τιμή για να ζήσει και ο αγρότης και να είναι και φθηνά τα προϊόντα. 'Η ένα μέρος το αφήνει στον παραγωγό που το διαθέτει στις λαϊκές αγορές, αλλά σε τιμές που ωφελούν και τον αγρότη και τον καταναλωτή.
Σημαίνει επίσης τόνωση της ζωικής παραγωγής όπου η ζωική παραγωγή συνδέεται με την ανάπτυξη των κλάδων της βιομηχανίας, της μεταποίησης. Η κτηνοτροφία συνδέεται με την ένδυση. Το δέρμα, συνδέεται με σημαντικούς τομείς της βιομηχανίας που έχουν σχέση με καταναλωτικά προϊόντα. Αυτή η πολιτική δεν ακολουθείται σήμερα ούτε πρόκειται να ακολουθηθεί από τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Ούτε από την κυβέρνηση, που έχει βάρβαρη πολιτική αντιλαϊκή, αντεργατική, αντιαγροτική, αλλά και καμία αντιπολιτευτική δύναμη δεν υιοθετεί αυτή τη θέση που εμείς λέμε. Υιοθετεί τη γενική πολιτική που ακολουθείται στην ΕΕ με κάποιες μικροπαραλλαγές που δεν αλλάζουν την ουσία της ακολουθούμενης πολιτικής.
Κοιτάξτε να δείτε, θα τελειώσουν τώρα και οι επιδοτήσεις, άλλες έχουν ήδη τελειώσει και καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα. Σίγουρα θα στηριχτούν οι καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, να τονωθούν οι εξαγωγές, αλλά η θάλασσα των εισαγωγών θα υπάρχει. Οχι μόνο από βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, όσον αφορά τα κτηνοτροφικά προϊόντα, αλλά θα φέρνουν γεωργικά προϊόντα από τη Βραζιλία από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Διότι η απελευθέρωση της αγοράς, η ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων σημαίνει ελευθερία στις εισαγωγές. Αυτές πρέπει να απαγορευτούν στα προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε. Η λαϊκή εξουσία δεν μπορεί να επιτρέπει τέτοιες εισαγωγές. Και αυτή δεν είναι ανελεύθερη οικονομία, διότι και από τα εισαγόμενα προϊόντα δεν κερδίζει ο Βραζιλιάνος αγρότης, κερδίζει ο Βραζιλιάνος μεγαλοϊδιοκτήτης γης ή ο βιομήχανος καπιταλιστής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου