Πρώτο, η γραμμή συνεργασίας και αγωνιστικής συσπείρωσης πρέπει να βασίζεται στη θέση ότι η κρίση δεν είναι κρίση διαχείρισης ή χρέους, αλλά οικονομική καπιταλιστική κρίση που έρχεται ως συνέπεια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Σήμερα συγκρούονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, από τη μια ο δρόμος που χαράσσεται από τα μονοπώλια και τα κόμματά τους και από την άλλη ο δρόμος του αγώνα των αποφασιστικών και ανυποχώρητων μαζών, με κλιμάκωση που οδηγεί στη ρήξη,
στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Η γραμμή του κινήματος, ανεξάρτητα αν προβάλλονται και σωστά ορισμένα άμεσα και οξυμένα προβλήματα, πρέπει να είναι ρήξης και ανατροπής.
Δεύτερο, υπάρχει ανάγκη άμεσης και θεαματικής αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στο κίνημα, από τα κάτω προς τα πάνω, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζει την πολιτική οποιασδήποτε κυβερνητικής σύνθεσης, στο βαθμό που πρόκειται για εναλλαγή και όχι ανατροπή της ίδιας της εξουσίας.
Δε θα έχουμε νικηφόρους αγώνες όσο η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων δεν είναι οργανωμένη στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο.
Τρίτο, το κίνημα πρέπει να βασίζεται στη συνεργασία - συμμαχία όλων των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν τα μονοπώλια, το κεφάλαιο, ανεξαρτήτως των μεταξύ τους διαφορών. Δηλαδή, συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και στην ύπαιθρο, ενώ η δυναμική σηματοδοτείται από την ανεβασμένη συμμετοχή γυναικών και νεολαίας, που ανήκουν στην παραπάνω ταξική διαστρωμάτωση.
Το κίνημα πρέπει να κατευθύνεται στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Βεβαίως, αυτό θα έλθει ως αποτέλεσμα της πείρας των αγώνων, δεν είναι ζήτημα ενός συνθήματος.
Θα συμφωνήσω στο ότι είναι πρόβλημα ότι ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων βρίσκεται εκτός σωματείων. Έχω μια ερώτηση: η γραμμή συνεργασίας περιλαμβάνει κόμματα και σχηματισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
Οι συνεργασίες στο κίνημα είναι στην βάση, αυτό που λέμε απλά στους εργαζόμενους , στην καθημερινή ζωή ...
ΔιαγραφήΤο ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να πρωταγωνιστήσουν στους αγώνες και στις διεκδικήσεις και όχι κάποιες κομματικές ηγεσίες...
Ο λαός είναι πρωταγωνιστής , φτάνει να έχει αποκτήσει ταξική συνείδηση...
Ανώνυμος 1:04:00 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωτάς "... η γραμμή συνεργασίας περιλαμβάνει κόμματα και σχηματισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα;" Η απάντηση είναι όλο το κείμενο διαβασέ το ξανά από την αρχή, μείνε λίγο σε κάθε ζήτημα και ξαναδιάβασε το, τι σου λέει ας πούμε το Πρώτο: "... η κρίση δεν είναι κρίση διαχείρισης ή χρέους, αλλά οικονομική καπιταλιστική κρίση που έρχεται ως συνέπεια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης".
Συμφωνείς; Τότε βάζουμε ένα λιθαράκι στη γραμμή συνεργασίας.
Συνεχίζουμε: "... από τη μια ο δρόμος που χαράσσεται από τα μονοπώλια και τα κόμματά τους και από την άλλη ο δρόμος του αγώνα των αποφασιστικών και ανυποχώρητων μαζών, με κλιμάκωση που οδηγεί στη ρήξη, στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Η γραμμή του κινήματος, ανεξάρτητα αν προβάλλονται και σωστά ορισμένα άμεσα και οξυμένα προβλήματα, πρέπει να είναι ρήξης και ανατροπής."
Συμφωνείς; Άλλο ένα λιθαράκι στη γραμμη συνεργασίας.
Πιο κάτω: "... υπάρχει ανάγκη άμεσης και θεαματικής αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στο κίνημα, από τα κάτω προς τα πάνω"
Συμφωνείς; Άλλο ένα λιθαράκι. Και ούτω καθ εξής με τα τρία σημεία
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνείς σε όλα και να ακολουθείς "οδηγίες" αλλά στα βασικά πρέπει να συμφωνείς για να υπάρχει "πρόσφορο έδαφος" για γραμμή συνεργασίας και κοινό αγώνα. Σ' αυτό το κείμενο μπαίνουν κάποια βασικά σημεία που πρέπει να είναι το μίνιμουμ για να χαραχτεί μια πρώτη γραμμή συνεργασίας.
Όταν φτάσουμε στις ...επιμέρους διαφωνίες τότε "καθόμαστε κάτω" και τις συζητάμε.