Σελίδες

3 Ιουλ 2012

«Κανένας μόνος του. Οργάνωση και αλληλεγγύη»!


Η οργάνωση της λαϊκής παρέμβασης για τα βάσανα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια στα φλέγοντα «μέτωπα» Φορολογικού και Υγείας - Πρόνοιας - Φαρμάκου ήταν το βασικό ζητούμενο στην κοινή σύσκεψη που πραγματοποίησαν χτες ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ, όπου καταλήχτηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι πάλης (βλ. ένθετα).
Την εισήγηση παρουσίασε ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων την ανάγκη να ξαναφουντώσει το κύμα αλληλεγγύης στους απεργούς χαλυβουργούς. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη να αξιοποιηθεί το πρόσφατο κάλεσμα που απηύθυνε το ΠΑΜΕ για να οργανωθεί ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στην εξαθλίωση των εργαζομένων με συγκεκριμένα αιτήματα που προβάλλουν την κατάργηση νόμων που αφαιρούν δικαιώματα από τους εργαζόμενους και θωρακίζουν την εργοδοτική επιθετικότητα - να μπει το θέμα παντού, να μαζευτούν υπογραφές στήριξης από ςωματεία, να ζητηθεί από κάθε ΔΣ σωματείου να πάρει θέση.
Πριν ξεκινήσουν οι ομιλίες βραβεύτηκαν οι ομάδες που κατέκτησαν τις τέσσερις πρώτες θέσεις στο Εργατικό Τουρνουά Ποδοσφαίρου που οργάνωσε το ΠΑΜΕ και το οποίο είχε τη μεγαλύτερη συμμετοχή από κάθε άλλη χρονιά. Πρώτη βγήκε η ομάδα των Λογιστών, δεύτερη της επιχείρησης «Ματσούκη», τρίτη των Λιθογράφων και τέταρτη των εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό Σύστημα.
Στην απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μικροί και φτωχοί αγρότες λέγοντας ότι «το μόνο που υπάρχει είναι χρέη και αφραγκία» αναφέρθηκε ο Γ. Γκικόπουλος, στέλεχος της ΠΑΣΥ. Το 2000 υπήρχαν πάνω από 850 χιλιάδες αγρότες και το 2011 είχαν πέσει κάτω από τους 500 χιλιάδες. Τα στοιχεία της Γιούροστατ δείχνουν μείωση του αγροτικού εισοδήματος κατά 5% στην Ελλάδα, ενώ στις άλλες χώρες της ΕΕ υπήρχε αύξηση κατά 7%. Πέρυσι πάνω από 220 χιλιάδες αγρότες δεν μπόρεσαν να θεωρήσουν τα βιβλιάριά τους και φέτος αναμένεται να μείνουν ακόμα περισσότεροι χωρίς ασφάλεια, φάρμακα, παροχές υγείας. Καταλήγοντας τόνισε την αναγκαιότητα των κοινών αγώνων με τους αυταπασχολούμενους και τους εργαζόμενους σημειώνοντας ότι όπου αυτό οργανώθηκε σωστά στο παρελθόν είχε αποτελέσματα.
Ο Παν. Γεώργος, από τη Γραμματεία της ΠΑΣΕΒΕ, αναφέρθηκε στην προσπάθεια οργάνωσης του αγώνα που έγινε στο Μενίδι και στους γειτονικούς δήμους. Σημείωσε ο Σύλλογος ΕΒΕ στο Μενίδι κάλεσε σε γενική συνέλευση, καθώς πολλοί αυταπασχολούμενοι ήταν ανασφάλιστοι, αδυνατούσαν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στα ταμεία, τη ΔΕΗ και αλλού. Επίσης, κάλεσε τους πέντε εμπορικούς συλλόγους των γύρω δήμων βάζοντας το ζήτημα της οργάνωσης της πάλης για να διεκδικήσουν τη θεώρηση των βιβλιαρίων και για την παροχή ασφαλιστικής ενημερότητας. Η δράση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την απόσπαση υποσχέσεων από τους αρμόδιους φορείς για την εξέταση των ζητημάτων αλλά, όπως σημείωσε, θα είχε καλύτερα αποτελέσματα αν συσπείρωνε περισσότερο κόσμο.
Η Μυρσίνη Στεφανίδου, εκ μέρους της ΟΓΕ, τόνισε ότι το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα πρέπει να κάνει πλατύ άνοιγμα στις γυναίκες, να παίξει μεγάλο ρόλο στη γειτονιά. Οι γυναίκες να γνωρίσουν το σύλλογο και μαζί με τις λαϊκές επιτροπές να παλέψουν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Τέλος επισήμανε ότι οι τρεις άξονες δράσης στους οποίους θα επικεντρωθεί η ΟΓΕ το επόμενο διάστημα είναι τα προβλήματα που αφορούν στους ανέργους, στην υγεία και στους παιδικούς σταθμούς.
Ο Θοδωρής Κωτσαντής, από το ΜΑΣ, επισήμανε ότι μέχρι πρόσφατα οι φοιτητές, που οι γονείς τους ήταν εργαζόμενοι ή άνεργοι, είχαν φοιτητική ασφάλιση. Είχαν, δηλαδή, το δικαίωμα της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τα έξοδα της οποίας κάλυπταν οι σχολές. Σήμερα αυτή έχει καταργηθεί και είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάποιους φοιτητές που δεν είχαν καταβάλλει νοσήλια γιατί νόμιζαν πως είχαν ακόμα αυτό το δικαίωμα, σήμερα τους τα ζητάνε. Ακόμα τόνισε πως το χτύπημα των μισθών και η φοροληστεία των οικογενειών οδηγούν πολλούς φοιτητές σε εγκατάλειψη των σπουδών ή να αναγκάζονται να δουλεύουν, γεγονός που φέρνει σε δεύτερη μοίρα τις σπουδές.

Αποσπάσματα από την εισήγηση
Κατάμεστη ήταν η αίθουσα της σύσκεψης
Χωρίς να παραγνωρίζουμε κανένα από τα οξυμένα προβλήματα προκρίνουμε στη σημερινή συζήτηση ορισμένα από τα πιο επείγοντα και επίκαιρα, ενιαία, κοινά προβλήματα.
Οπως η φοροκαταιγίδα και τα χαράτσια, που οδηγούν σε απόγνωση και αδιέξοδο πολύ κόσμο, η εξασφάλιση των φαρμάκων και της φροντίδας για την υγεία, πρόβλημα ζωής και θανάτου για όλο και περισσότερο κόσμο.
Νομίζουμε ότι έχουμε όλοι συνείδηση μέσα σε ποιες συνθήκες καλούμαστε να οργανώσουμε τη δράση μας. Επιγραμματικά υπογραμμίζουμε:
α) Η οικονομική καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται και βαθαίνει και στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Ζούμε όλη αυτή την κατάσταση σε κάθε κλάδο, με μεγάλη μείωση παραγωγής και εμπορίου, με μεγάλες, καταστροφικές συνέπειες. Κλείσιμο επιχειρήσεων, ιδιαίτερα μικρομάγαζων, απολύσεις, ανεργία, με περιορισμούς εσόδων στα κρατικά ταμεία και ασφαλιστικούς οργανισμούς, με μεγάλη μείωση μισθών, συντάξεων, αύξηση της εκμετάλλευσης, κ.ά.
Η πτώση ή η μείωση κερδών για το κεφάλαιο κάνει την επίθεση του κεφαλαίου πιο αδίστακτη, πιο ανελέητη σε βάρος της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων, της φτωχής αγροτιάς, σε βάρος όλων των εργαζομένων. Ιδιαίτερα πλήγματα δέχονται οι νέες ηλικίες και οι γυναίκες (...)
Τα μνημόνια είναι η ενιαία ταξική πολιτική της ΕΕ για διέξοδο από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Επεξεργασμένη από χρόνια και η οποία προσαρμόζεται διαρκώς. Αν αυτά δε συνειδητοποιηθούν, οι εργαζόμενοι θα παγιδεύονται σε απατηλές ιδέες και πολιτικές και σε αυταπάτες, ότι μπορεί από τα πάνω και με μια καλύτερη διαχείριση να διορθωθούν τα πράγματα και να αλλάξει η αντεργατική πολιτική.
β) Ο περίφημος «νέος αέρας» που φυσάει στην ΕΕ και παγίδευσε αρκετό κόσμο προεκλογικά, είναι αέρας αγριότητας και νέας επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων, των λαών. Ερχεται νέα καταιγίδα μέτρων. Αυτά αποφάσισαν στην πρόσφατη Σύνοδο της ΕΕ.
γ) Μέσα σε αυτές τις συνθήκες έχουμε και το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, που είναι συνολικά αρνητικό για τα λαϊκά συμφέροντα.
Η νέα κυβέρνηση και η νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων αντανακλά τη θέληση και το σχεδιασμό της αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της για ανάσχεση και τσάκισμα του ταξικού εργατικού κινήματος, γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Θέλουν με κάθε μέσο να γονατίσουν το λαό, να τον υποτάξουν στο δικό τους μονόδρομο και να χτυπήσουν κυρίως την προοπτική ότι υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη εναλλακτική λύση.
Στους σχεδιασμούς αυτούς δε σηκώνει καμία υποτίμηση, καμία εφησύχαση (...)
δ) Ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης δε σημαίνει και πολιτική σταθερότητα. Οι δυσκολίες του συστήματος στη διαχείριση της κρίσης και στον έλεγχο των λαϊκών αντιδράσεων παραμένουν. Θα επιχειρήσουν και με το μαστίγιο και με το καρότο να εμποδίσουν το κίνημα, να τσακίσουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και να το ενσωματώνουν στην ταξική συνεργασία, στην υποταγή στο μονόδρομο της ΕΕ και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα κινηθούμε και πρέπει γρήγορα να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να ετοιμαστούμε για πιο σύνθετους και σκληρούς ταξικούς αγώνες (...)
Το ΠΑΜΕ, από την ίδρυσή του, τα ταξικά συνδικάτα που συσπειρώνονται σ' αυτό, οι άλλες αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις, οι αγωνιστές και αγωνίστριες που συσπειρώνονται στις γραμμές τους έχουν σημαντική διαδρομή με σκληρούς αγώνες που αναπτύχθηκαν με τη συγκεκριμένη γραμμή και στόχους πάλης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αποτελούν το στήριγμα και τη βάση της προετοιμασίας μιας νέας αντεπίθεσης.
Οι αγώνες αυτοί καθυστέρησαν, δυσκόλεψαν την υλοποίηση αντιλαϊκών νόμων, έχουν φέρει αποτελέσματα (...)
Με την ίδια γραμμή πάλης, με όρους ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, συνεχίζουμε τη δράση μας για κάθε μεγάλο και μικρό πρόβλημα, για αντιστοίχηση του κινήματος με τις απαιτήσεις της ιδεολογικής και πολιτικής πάλης ώστε να μην εγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι στην αστική και μικροαστική πολιτική, σε ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες εύκολων λύσεων (...)
Τώρα χρειάζεται να περάσει η λειτουργία των Σωματείων και κάθε άλλης μορφής οργάνωσης σε άλλο επίπεδο, με καλά επεξεργασμένο σχέδιο, καλύτερη οργάνωση δουλειάς σε κάθε χώρο, σε κάθε κλάδο, αξιοποίηση όλο και περισσότερων δυνάμεων και επιμονή στις συλλογικές διαδικασίες. Να πολεμήσουμε πιο αποφασιστικά την επιχειρούμενη ενσωμάτωση, τη λογική του μικρότερου κακού, την καλλιέργεια του μονόδρομου της ΕΕ και να οργανώσουμε πιο καλά το μέτωπο με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, για να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από αυτή τη γάγγραινα.
Να ξεπεράσουμε τις όποιες αναστολές, αναμονές και κάθε ανοχή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στη νέα συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Η κυβέρνηση αυτή θα υλοποιήσει όλα τα αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν μέχρι τώρα και θα συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική (...)
Στον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος που επιχειρεί η αστική τάξη έχει ως σύμμαχό της τον ΣΥΡΙΖΑ, με την αυταπάτη που καλλιεργεί ότι μπορεί να αλλάξει η ΕΕ ή ότι μπορεί να ξεπεραστεί η κρίση, χωρίς να θιχτούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Καραδοκεί να γίνει κυβέρνηση και θα κάνει ό,τι μπορεί για να εγκλωβίζει το λαϊκό κίνημα σε αναμονή και προσδοκίες.
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης έχουν κοινό στόχο να ξεπεράσουν την κρίση σε βάρος του λαού, με πιο φτηνή την εργατική δύναμη, με κατάργηση κάθε δικαιώματος που έχει απομείνει, με σημαντική μείωση κάθε κοινωνικής δαπάνης για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, για τη δημιουργία εκείνου του περιβάλλοντος που απαιτεί το κεφάλαιο για την κερδοφορία του, με το ξεκαθάρισμα της αγοράς από χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ.
Ο δρόμος της ανασύνταξης και της αντεπίθεσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ο δρόμος της σύγκρουσης και της ρήξης με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν, είναι μονόδρομος. Γιατί από την άλλη υπάρχει η ενσωμάτωση, η πορεία της εξαθλίωσης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών (...)
Η μείωση των απαιτήσεων των λαϊκών στρωμάτων στο ελάχιστο, η υποχώρηση των αξιώσεων να ζήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους καλύτερα, είναι δρόμος που οδηγεί σε όλο και πιο βαριές θυσίες για το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Είναι αδιέξοδος.
Η κρίση και ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης αποκλείουν κάθε ελπίδα και δυνατότητα για βελτίωση της θέσης των εργαζομένων χωρίς αγώνα, χωρίς ισχυρό κίνημα, χωρίς ρήξεις και ανατροπές.
Αποτελεί επομένως πρωταρχικό ζήτημα και ενιαίο καθήκον για όλους μας η σκληρή δουλειά για την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας κατά κλάδο, κατά γειτονιά, κατά χωριό.
Χωρίς τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, των γυναικών, των νέων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να προχωρήσει όπως απαιτείται σήμερα η ανασύνταξη του κινήματος, η οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους και στις εργατικές - λαϊκές συνοικίες. Κρίσιμο ζήτημα είναι πώς οργανώνεται η πάλη των ανέργων.
Δεν μπορεί να μαζικοποιηθούν αλλιώς τα Συνδικάτα και να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να αποδυναμωθούν οι εργοδοτικές και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που στηρίζουν και προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική και ετοιμάζονται για νέες συμμαχίες σε βάρος του ΠΑΜΕ και του ταξικού προσανατολισμού του κινήματος. Είναι προϋπόθεση η συμβολή όλων προκειμένου να οικοδομείται στη βάση η λαϊκή συμμαχία των εργαζομένων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις και στην ύπαιθρο, των νέων, προκειμένου να βαθαίνουν οι ρίζες και τα θεμέλιά της, να μεγαλώνει το μπόι της και να αποτελεί αντίπαλο δέος στους κεφαλαιοκράτες και τα κόμματά τους (...)
Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχή αγροτιά, με την ενεργή συμμετοχή των γυναικών και των νέων, χρειάζεται να πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους. Εμείς πρέπει όμως να μπούμε μπροστά και να δείξουμε αυτό το δρόμο. Μέσα από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ, τα ταξικά συνδικάτα, τις λαϊκές επιτροπές παίρνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί ώστε να οργανωθεί η αντεπίθεση του λαού και μεις να γίνουμε πιο ικανοί να δουλεύουμε, να οργανώνουμε και να καθοδηγούμε πλατιές μάζες και όχι έναν περιορισμένο κύκλο ανθρώπων.
Η συμμετοχή στο κίνημα είναι ανάγκη να αντιστοιχηθεί με την επίθεση που δεχόμαστε στη ζωή και στα δικαιώματά μας (...) Χρειαζόμαστε συνδικάτα, λαϊκές επιτροπές της κοινωνικής συμμαχίας και κίνημα χρειαζόμαστε ικανά όχι μόνο να οργανώνουν την προστασία της ζωής του λαού, αλλά και ικανά να οργανώσουν έναν ανειρήνευτο αγώνα με τα μονοπώλια και το κράτος τους.
Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε να οργανωθεί το εργατικό, το λαϊκό κίνημα για να αντιμετωπίσει μια σειρά από επείγοντα προβλήματα: Την προστασία των ανέργων και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση από τη φοροληστεία, τη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ και των ασφαλιστικών ταμείων, τη λειτουργία των νοσοκομείων και των παιδικών σταθμών (...)
Ξεκινάμε σήμερα με μια πιο σχεδιασμένη προσπάθεια οργάνωσης της μαζικής πάλης στα παρακάτω φλέγοντα ζητήματα.

Στόχοι πάλης για Φάρμακο - Υγεία - Πρόνοια
Υπογραμμίζοντας την ανάγκη «η διεκδίκηση και όσο είναι δυνατόν η απόσπαση λύσης σε επείγοντα προβλήματα να συνδυάζεται με την ανάγκη βαθύτερων αλλαγών και ανατροπών, για τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας-Πρόνοιας για όλους, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης», στη χτεσινή σύσκεψη προτάχθηκε το εξής πλαίσιο στόχων πάλης για Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο:
1. Χρηματοδότηση
α) Πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας, των ιδρυμάτων Πρόνοιας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
β) Επιστροφή από το κράτος των αποθεματικών που χάθηκαν από το πρόσφατο «κούρεμα».
γ) Αποπληρωμή όλων των χρωστούμενων από το κράτος για φάρμακα, ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, υγειονομικά υλικά, τρόφιμα για νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα, των φαρμακοποιών και των γιατρών. Η κρατική χρηματοδότηση για Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο να είναι σε απόλυτη προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε υποχρέωσης που απορρέει από τη δανειακή σύμβαση.
2. Δημόσιες υποδομές
α) Καμία συγχώνευση ή κατάργηση κρεβατιών, κλινικών, εργαστηρίων, δημόσιων νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας, μονάδων του ΕΟΠΥΥ ή προνοιακών ιδρυμάτων. Να επαναλειτουργήσουν ειδικές υγειονομικές μονάδες, όπως η παιδοκαρδιοχειρουργική του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», το ογκολογικό νοσοκομείο του ΙΚΑ στην Αθήνα κ.ά. Από αυτήν τη σκοπιά απορρίπτουμε την τροποποίηση των οργανισμών των νοσοκομείων που επιχειρείται τώρα γιατί οδηγεί στη συρρίκνωση των δημόσιων υποδομών και στη μείωση του προσωπικού, ενώ ο λαός έχει ανάγκη το αντίθετο, την ανάπτυξη και αναβάθμισή τους.
β) Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ιδρύματα Πρόνοιας. Στελέχωση με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμός των δημοτικών ιατρείων για τη δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε όλους, ιδιαίτερα των άπορων κατοίκων και των μεταναστών.
γ) Κατάργηση των πληρωμών εισιτηρίων, συμμετοχών για ιατρικές, εργαστηριακές εξετάσεις και θεραπείες, της παρακράτησης των συντάξεων των χρονίως πασχόντων για πληρωμή των ιδρυμάτων που νοσηλεύονται.
δ) Εξασφάλιση από το κράτος της πλήρους και επαρκούς τροφοδοσίας των δημόσιων μονάδων Υγείας - Πρόνοιας σε φάρμακα, υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό, αντιδραστήρια, υλικά χειρουργείου και τρόφιμα.
ε) Δωρεάν σίτιση σε όλο το προσωπικό. Αξιοποίηση των υποδομών (μαγειρεία - τραπεζαρία) για δωρεάν σίτιση ενός αριθμού απόρων και ανέργων σε κάθε δημόσιο νοσοκομείο και των ιδρυμάτων Πρόνοιας.
στ) Κατάργηση της πληρωμής του 15% από τους ασθενείς για τις εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις στο συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ πρωτοβάθμιο ιδιωτικό τομέα και το ίδιο να γίνει (κατάργηση του 15%) και για τα ασφαλιστικά ταμεία προς τα ιδιωτικά νοσοκομεία και μαιευτήρια.
ζ) Κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία όλων των ειδικών σχολείων, με πλήρη και ποιοτική παροχή τροφής.
η) Αμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων που επιδεινώνονται την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Ανάπτυξη και στελέχωση των κρατικών υπηρεσιών με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (ιατρών Εργασίας, τεχνικών Ασφάλειας, νοσηλευτών, επισκεπτών Υγείας κ.ά.). Προσανατολισμός στην πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου.
θ) Επαρκής κρατική χρηματοδότηση του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ), για την εξασφάλιση της έρευνας και μελέτης της πρόληψης και αντιμετώπισης του επαγγελματικού κινδύνου.
3. Φάρμακα
α) Εξασφάλιση με ευθύνη του κράτους της έγκαιρης και επαρκούς τροφοδοσίας σε όλα τα φάρμακα.
β) Κρατική χρηματοδότηση για δωρεάν διάθεση των ειδικών φαρμάκων και των φαρμάκων για τις συνοδούς νόσους, τα συμπληρώματα διατροφής, το υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό από τα δημόσια νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και τις μονάδες του ΕΟΠΥΥ, στους χρονίως πάσχοντες και στα ΑμεΑ.
γ) Κρατική χρηματοδότηση για δωρεάν διάθεση των φαρμάκων με προτεραιότητα στους ανέργους, ανασφάλιστους Ελληνες και μετανάστες, στους χαμηλοσυνταξιούχους, στους φτωχούς αγρότες και στους αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει τις επιχειρήσεις τους.
δ) Αμεση αποπληρωμή από τον ΕΟΠΥΥ των δαπανών που πλήρωσαν οι ασφαλισμένοι, τα ΑμεΑ σε φάρμακα και άλλο υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό την περίοδο της άρσης της πίστωσης των φαρμακοποιών προς τον ΕΟΠΥΥ και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία.
ε) Συμψηφισμός των χρεών ανάμεσα στο Δημόσιο και στους φαρμακοποιούς και τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς.
4. Προνοιακές παροχές
Επιδόματα
α) Αμεση καταβολή όλων των επιδομάτων σε ΑμεΑ και χρονίως πάσχοντες χωρίς περικοπές και καθυστερήσεις. Εκτακτη ενίσχυση 1.000 ευρώ για όλες αυτές τις κατηγορίες με ατομικό εισόδημα έως 25.000 ευρώ.
β) Καμία περικοπή αλλά αύξηση των επιδομάτων στις πολύτεκνες και μονογονεϊκές οικογένειες και της κοινωνικής σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας.
γ) Καταβολή του επιδόματος τοκετού και στις γυναίκες που γεννούν στα δημόσια και στα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικά μαιευτήρια.
Για τα παιδιά
α) Να μην κλείσει κανένας παιδικός σταθμός, να αξιοποιηθούν κατάλληλα δημόσια και δημοτικά κτίρια, να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό για την κάλυψη όλων των αναγκών.
β) Εγγραφή όλων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς χωρίς περιορισμούς, κατάργηση των τροφείων και παροχή επαρκούς και ποιοτικής τροφής.
γ) Κρατική χρηματοδότηση για δωρεάν προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης νηπίων και παιδιών, ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο και κατασκηνωτικά προγράμματα.
δ) Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.
ε) Να εξασφαλιστούν δωρεάν όλα τα εμβόλια για όλα τα παιδιά.
5. Κατ' οίκον φροντίδα και νοσηλεία των ηλικιωμένων.
α) Κρατική χρηματοδότηση για την εξασφάλιση της συνέχισης και αναβάθμισης των υπηρεσιών «Βοήθεια στο σπίτι», με δωρεάν παροχή σε όσους ηλικιωμένους χρειάζονται βοήθεια και κατ' οίκον νοσηλεία χωρίς περιορισμούς.
β) Κρατική χρηματοδότηση για την εξασφάλιση της δωρεάν φιλοξενίας στους οίκους ευγηρίας.
Η ανάπτυξη της πάλης γι' αυτούς τους στόχους πρέπει άμεσα σε κάθε σωματείο, κλάδο, γειτονιά να σχεδιαστεί ανάλογα με τις μονάδες Υγείας - Πρόνοιας που υπάρχουν (μονάδες ΕΟΠΥΥ, Κέντρα Υγείας, νοσοκομεία, προνοιακά ιδρύματα), τις ιδιαίτερες ανάγκες, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες οργανώσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος και τις συσπειρώσεις της κοινωνικής συμμαχίας.

Στόχοι πάλης για το Φορολογικό
Σε κίνημα αντίστασης που μπορεί να φτάσει σε μαζική άρνηση πληρωμών, καλούν με κοινή ανακοίνωσή τους ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΜΑΣ και ΟΓΕ στην οποία προβάλλουν το πλαίσιο πάλης για τη φορολογία:
  • Αύξηση του αφορολόγητου ορίου για το ζευγάρι 40.000 ευρώ το χρόνο και 5.000 για κάθε παιδί για όλους τους μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες.
  • Αναδρομική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος στο εισόδημα μέχρι 40.000 για το ζευγάρι και 5.000 για κάθε παιδί, καθώς και του ΕΕΤΗΔΕ για την κύρια και την πρώτη εξοχική κατοικία.
  • Αναγνώριση των λογιστικών βιβλίων ως μοναδική πηγή προσδιορισμού εισοδήματος των επαγγελματοβιοτεχνών.Κατάργηση περαίωσης και κάθε είδους αντικειμενικών κριτηρίων. Αύξηση του ορίου προσωποκράτησης για χρέη στο Δημόσιο και ειδικά για τους αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει την επιχείρησή τους και δεν έχουν άλλα εισοδήματα. Πάγωμα των χρεών χωρίς προσαυξήσεις.
  • Κατάργηση των έμμεσων φόρων, ΦΠΑ και ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης στα αγροτικά εφόδια, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, Υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνίας.
  • Κατάργηση των φόρων και τελών για Δήμο και ΕΡΤ.
  • Απαγόρευση διά νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης με σημερινά αντικειμενικά κριτήρια αξίας 300.000 ευρώ και μέχρι 150 τμ για τη λαϊκή τετραμελή οικογένεια.
  • Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με συντελεστή 45% σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη.
  • Να καταργηθούν τα αφορολόγητα αποθεματικά και οι «αναπτυξιακές» φοροελαφρύνσεις για το μεγάλο κεφάλαιο. Να καταργηθεί το ειδικό φορολογικό καθεστώς για τους εφοπλιστές.
Πώς θα δουλέψουμε
Αναφερόμενος στη δράση που πρέπει να αναπτυχθεί ο Χρ. Κατσώτης επισήμανε:
Κάθε κλάδος έχει και τα ιδιαίτερα προβλήματά του και πρέπει να τα παλεύει.
Πρέπει όμως σήμερα να συμφωνήσουμε ότι τα ζητήματα της φορολογίας και της υγείας θα μπουν κατά προτεραιότητα παντού, να γίνουν υπόθεση μαζικής πάλης από κάθε κρίκο του μαζικού κινήματος.
Τα διοικητικά συμβούλια των φορέων που συμμετέχουν στη σημερινή σύσκεψη να συζητήσουν το ζήτημα, να προετοιμαστούν για τέτοιο αγώνα. Να αξιοποιήσουν την πείρα που έχουν, να αναπτύξουν πρωτοβουλία. Μέσα στον Ιούλη πρέπει να μετρήσουμε πρόοδο.
Χρειάζεται να εξοπλιστούν κατάλληλα αυτοί που θα πρωτοστατήσουν στη διαφώτιση. Μπορούμε για τη δουλειά αυτή να αξιοποιήσουμε λογιστές, φοροτεχνικούς, γιατρούς, νοσηλευτές κλπ.
Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να ξέρει το κάθε σωματείο, σύλλογος, φορέας, τι αντιμετωπίζουν τα μέλη τους, συνολικότερα οι εργαζόμενοι του χώρου τους.
Να περάσει το σύνθημα: Κανένας μόνος του. Οργάνωση και αλληλεγγύη.
Σε συνέχεια πρέπει να προβληματιστούμε για τις μορφές δράσης και πάλης.
Για τη φορολογία, για παράδειγμα, το πρόβλημα που θα συναντήσουμε είναι ότι δεκάδες χιλιάδες δε θα μπορούν να πληρώσουν και πιθανό να υποστούν συνέπειες. Θα βρεθούν σε απόγνωση χιλιάδες άνθρωποι, οικογένειες.
Πώς θα βρούμε και θα παλέψουμε με αυτόν τον κόσμο;
Ο στόχος μας πρέπει να είναι να διαμορφωθεί κίνημα μαζικής αντίστασης που μπορεί να φτάσει ως τη μαζική άρνηση πληρωμών.
Να οργανώσουμε μαζικό κίνημα πίεσης με βάση τα αιτήματα.
Είναι άλλο πράγμα να πάει σε μια Εφορία, υπουργείο, υπηρεσία κλπ. μια αντιπροσωπεία του Σωματείου κι άλλο πράγμα να πάει το ΔΣ με αντιπροσωπεία ενός εργοστασίου, μιας επιχείρησης, με υπόμνημα όλων των εργαζομένων.
Πάμε λοιπόν για μαζικές μορφές πίεσης κατά κλάδο, κατά εργοστάσιο, επιχείρηση, γειτονιά με όλες τις δυνατές μορφές.
Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις συντονισμού και ανώτερες μορφές μαζικής πάλης. Κάθε κλάδος να πάρει την ευθύνη του.
Να αξιοποιήσουμε την πείρα με το χαράτσι της ΔΕΗ. Τους δυσκολέψαμε αρκετά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου