Για τη σωτηρία του 0,78% ...

Η απειλή της εξάπλωσης της πείνας στη χώρα μας, σε συνθήκες καπιταλιστικής βαρβαρότητας, μετά από 17 μήνες εφαρμογής του μνημονίου, δεν ανήκει στη σφαίρα του φανταστικού. 

Αποτελεί μια σκοτεινή πραγματικότητα. 

Ημέρα με την ημέρα πυκνώνει η ειδησεογραφία που αναφέρεται σε παιδιά που λιποθυμούνε από την πείνα μέσα σε σχολικές αίθουσες, σε χιλιάδες εξαθλιωμένους, θύματα της καπιταλιστικής κρίσης και των κυβερνητικών πολιτικών, που αναζητούν ένα πιάτο φαΐ σε συσσίτια για απόρους.

Αυτή όμως είναι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

Στην άλλη, τη φωτεινή του πλευρά βρίσκουμε εν έτη 2011 86.000 εκατομμυριούχους, με περιουσιακά στοιχεία μεγαλύτερα από 1 εκατ. δολάρια. 

Πρόκειται για στοιχεία που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η ελβετική τράπεζα Credit Suisse, όπου σε έρευνα μελέτη που έκανε, αποτυπώνει την κατανομή του πλούτου, στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ.

Με τη συνολική αξία του πλούτου στην Ελλάδα να εκτιμάται από την έρευνα ότι το 2011 ανέρχεται στα 1 τρισ. δολάρια, οι 86 χιλ. εκατομμυριούχοι (το 0,78% του πληθυσμού) κατέχουν πλούτο που κυμαίνεται μεταξύ του 10% και του 15% του συνόλου. 

Μόλις 116 άτομα διατηρούν περιουσιακά στοιχεία που κυμαίνονται από 50 έως και 100 εκατ. δολαρίων ο καθένας, ενώ, στην αμέσως επόμενη βαθμίδα, βρίσκουμε 54 άτομα με περιουσιακά στοιχεία από 100 εκατ έως 1 δισ. δολάρια. 

Στην κορυφή της πυραμίδας του πλούτου, φιγουράρουν τα ονόματα 5 δισεκατομμυριούχων, γνωστών οικογενειών της οικονομικής ολιγαρχίας.

Γι' αυτό το 0,78% όλος αυτός ο θόρυβος, ο σαματάς με τα μνημόνια, τα εξοντωτικά μέτρα, τα χαράτσια, την εξάπλωση της πείνας. 

Αν μάλιστα περάσουμε στη δεύτερη βαθμίδα του πλούτου, στους 116 Κροίσους, αυτοί ανέρχονται μόλις στο 0,01% του πληθυσμού. Αυτούς επιδιώκουν να σώσουν, για αυτή την απειροελάχιστη μειοψηφία υποφέρει σήμερα ο ελληνικός λαός. 

Πρόκειται όμως και για στοιχεία που καταδεικνύουν την εξαχρείωση του σημερινού συστήματος, το σάπισμα του, την ολοσχερή βαρβαρότητα που το διακρίνει σε όλες του τις πτυχές. 

Ενα κοινωνικό - οικονομικό σύστημα που έφτασε στα ιστορικά του όρια και στην ημερήσια διάταξη έχει τεθεί το θέμα της αντικατάστασής του.