Ας τα ξαναπούμε...

Αλλοι «κατηγορούν» κι άλλοι «επαινούν» το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ ότι προχτές στο Σύνταγμα «προστάτεψαν τη Βουλή».

Και στη μια, και στην άλλη περίπτωση, στόχος αυτής της από πρώτη ματιά ερμαφρόδιτης συγχορδίας είναι να φέρουν το ΚΚΕ στα μέτρα τους και να το εμφανίσουν σαν «καθεστωτική» και «συστημική» δύναμη.

Το ενδιαφέρον είναι ότι μεταξύ των «εισαγγελέων - επαναστατών» και των «χειροκροτητών - νομοταγών» που συναπαρτίζουν το ασκέρι του αντιΚΚΕδισμού, συνωθούνται και εκείνοι που πέρσι το Μάη κατηγορούσαν (ή επαινούσαν) το ΚΚΕ γιατί «ήθελε - όπως έλεγαν - να καταλάβει τη Βουλή»...

*

Παρ' ότι όλος ο κόσμος είδε τι έγινε στο Σύνταγμα,

ας το επαναλάβουμε:

*

α) Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν προστάτεψαν καμία Βουλή, αλλά το δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει χωρίς να τρομοκρατείται ή να πέφτει στις παγίδες των μηχανισμών του κράτους και του παρακράτους.

Στην υπεράσπιση αυτού του δικαιώματος, οι κομμουνιστές ήταν, είναι και θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, απέναντι σε όσους επίσημους ή ανεπίσημους μηχανισμούς επιχειρούν να το καταλύσουν, με ή χωρίς κουκούλες.

*

β) Οταν οι καθεστωτικές δυνάμεις του κράτους των μονοπωλίων «κατηγορούν» (ή «επαινούν») το ΚΚΕ και το εμφανίζουν σαν «προστάτη» του Κοινοβουλίου από το παρακράτος του (δικού τους) κράτους, άθελά τους ομολογούν ένα πράγμα:

Οτι το σύστημά τους έχει σαπίσει, έχει αντιδραστικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορεί και - ακόμα χειρότερα - να μη θέλει να εγγυηθεί ούτε καν αυτήν τη στοιχειωδέστερη αστικοδημοκρατική τυπικότητα.

*

γ) Οι κομμουνιστές γνωρίζουν Ιστορία. Θυμούνται, για παράδειγμα, τι έγινε στο Ράιχσταγκ. Και ξέρουν πως όταν οι αστοί θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους δεν έχουν πρόβλημα να καίνε ακόμα και τα Κοινοβούλιά τους, για να στρέφουν μετά την προβοκάτσια ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα.

Τέτοιες προβοκάτσιες το ΚΚΕ είναι αρκετά έμπειρο, ώστε πάνω του να μην περνάνε.