Για να στηρίξει μάλιστα το εφεύρημά της, επικαλείται τα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη», για τον οποίο ισχυρίζεται ότι κρατάει ουδέτερη στάση, επειδή μεταξύ άλλων καταγγέλλει από τις σελίδες του τις «πιέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που δήθεν νοιάζονται για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η «Αυγή» ενοχλήθηκε επίσης από το γεγονός ότι ο «Ριζοσπάστης» έγραψε προχτές για τη συνάντηση Ασαντ - Νταβούτογλου πως «ο Σύρος Πρόεδρος αντιστάθηκε στις πιέσεις, διαμηνύοντας ότι η Δαμασκός θα συνεχίσει την καταδίωξη τρομοκρατικών οργανώσεων, σημειώνοντας ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα κάμψει τον αγώνα της».
Ο «Ριζοσπάστης» έγραφε βέβαια και πολλά άλλα, η «Αυγή» ωστόσο επιλέγει να απομονώσει τη συγκεκριμένη φράση από το ρεπορτάζ για να στήσει το μύθο της. Ισχυρίζεται μάλιστα ότι η «συμπάθεια» του ΚΚΕ στον Ασαντ οφείλεται στο γεγονός ότι «στην κυβέρνηση της Δαμασκού (...) συμμετέχουν παραδοσιακά τα δύο κομμουνιστικά κόμματα της χώρας, το ΚΚ Συρίας και το συριακό ΚΚ, σταλινικά απολιθώματα του Ψυχρού Πολέμου και υποτελή στο μπααθικό καθεστώς, με τα οποία το ΚΚΕ διατηρεί στενές "αδελφικές" σχέσεις».
****
Τα γραφόμενα της «Αυγής» δεν υποκρύπτουν μόνο μια ακόμα προσπάθεια της εφημερίδας να συκοφαντήσει το ΚΚΕ. Πρώτα και κύρια, στόχο έχουν να αμβλύνουν στις λαϊκές συνειδήσεις κάθε ταξικό κριτήριο στην προσέγγιση των εξελίξεων στην ευρύτερη γειτονιά μας και, σε τελική ανάλυση, να βάλουν το λαό να διαλέξει ιμπεριαλιστή. Το ίδιο έκαναν άλλωστε οι της «Αυγής» και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, καταγγέλλοντας τον «χασάπη Μιλόσεβιτς» για να φαίνονται «λυτρωτικές» οι βόμβες με τις οποίες ΗΠΑ και ΕΕ διαμέλιζαν τη Γιουγκοσλαβία και φούντωναν τις εστίες έντασης και επεμβάσεων στην περιοχή, για να «περπατήσουν» τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια. Το ίδιο έκαναν και μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους, νομιμοποιώντας την προπαγάνδα περί τρομοκρατίας. Το ίδιο επανέλαβαν και μετά την τελευταία σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΝ καλούσε το λαό να διαλέξει τον ευρωστρατό αντί του ΝΑΤΟ, θεωρώντας προφανώς ότι ο πρώτος σκοτώνει με μεγαλύτερο «σαβουάρ βιβρ» σε σχέση με τη ΝΑΤΟική λυκοσυμμαχία.
****
Αν η «Αυγή» νοιαζόταν πραγματικά για τη θέση του ΚΚΕ σε σχέση όχι μόνο με τη Συρία, αλλά με όλα τα κράτη της ευρύτερης περιοχής, δεν είχε παρά να ανατρέξει στην «Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τις διεθνείς εξελίξεις στην περιοχή μας και στην ευρύτερη περιοχή και τις θέσεις του ΚΚΕ», που δημοσιοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτη. Εκεί θα έβλεπε αναλυτικά τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τον τρόπο με τον οποίο οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προωθούν τις αναγκαίες για τα συμφέροντά τους ανακατατάξεις στην Αν. Μεσόγειο, τη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή, με αιχμή τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων και πηγών. Αυτά τους τα σχέδια συγκρούονται με τη θέση και το ρόλο της Συρίας, όπως και άλλων χωρών, που υπερασπίζονται τα δικά τους καπιταλιστικά συμφέροντα στην περιοχή, με θύματα και τους δικούς τους λαούς, που υποφέρουν από την εκμετάλλευση, την περιστολή των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Αυτή τη δίκαιη λαϊκή δυσαρέσκεια προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι αντίπαλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να προωθήσουν τα σχέδιά τους, για τα οποία βέβαια οι οπορτουνιστές δε λένε κουβέντα, βλέποντας προφανώς σαν μονόδρομο τη με κάθε τρόπο επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, στο ρόλο του σωτήρα.
****
Το είπαν, άλλωστε, φόρα παρτίδα, σε πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΥΝ, με την οποία έκραζαν ότι «τώρα η διεθνής κοινότητα, με επικεφαλής τον ΟΗΕ και την ΕΕ, οφείλει να απομονώσει το αιμοσταγές καθεστώς, στηρίζοντας παράλληλα, πολιτικά και οικονομικά, τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης». Δηλαδή, ο «καλός» ΟΗΕ, που έχει στηρίξει κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση όπου Γης και η ακόμα «καλύτερη» - σύμφωνα με τον ΣΥΝ - ΕΕ, που έχει μακελέψει μαζί με το ΝΑΤΟ χώρες και λαούς, να αναλάβουν δράση στη Συρία! Αυτό ζητάει ο ΣΥΝ. Να τους τιμωρήσει ο λαός για τις επικίνδυνες θέσεις τους. Διέξοδο μπορεί να δώσει μόνο η αντιιμπεριαλιστική πάλη σε εθνικό επίπεδο και η ένταση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, με στόχο την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας σε κάθε χώρα, και όχι βέβαια η επιλογή του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, για να διαιωνίζεται ο καπιταλισμός και τα εγκλήματά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου