Οι φίλοι δεν κρύβονται

Η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη πορεύεται προς την εκλογική αναμέτρηση, κάνοντας «γαργάρα» το μνημόνιο και όσα αυτό εκπροσωπεί και σηματοδοτεί και χειροκροτώντας ένα άλλο μνημόνιο. Αυτό ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κίνα. Σε σχετική της ανακοίνωση χτες αναφέρει: «Η Δημοκρατική Αριστερά έχει υπογραμμίσει την αναγκαιότητα να υπάρξουν άμεσες ξένες επενδύσεις στη χώρα μας. Το μνημόνιο συνεργασίας με την Κίνα, εφόσον καταλήξει σε συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια, μπορεί να έχει θετικές προοπτικές και για την ανάπτυξη και για την απασχόληση»...

Οι καπιταλιστικές επενδύσεις είτε της Κίνας, είτε του Κατάρ, είτε των Αμερικανών ή των Ευρωπαίων, είναι προφανές ότι θα έχουν θετικές προοπτικές για την ανάπτυξη των κερδών και της ανταγωνιστικότητας μιας χούφτας μονοπωλίων. Και για την απασχόληση, αλλά εκείνη με όρους μεσαίωνα, χωρίς κανένα ίχνος εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Οχι τυχαία, άλλωστε, τέτοιες πρωτοβουλίες εκδηλώνονται, αφού η κυβέρνηση ισοπέδωσε κάθε δικαίωμα, κάθε κατάκτηση της εργατικής τάξης, εξασφαλίζοντας με την πολιτική της φτηνό εργατικό δυναμικό στο μεγάλο κεφάλαιο. Την ίδια ώρα αναπτύσσεται π.χ. ο κλάδος των μεταφορών, αυτό θέλουν τα μονοπώλια και κλείνουν τα ναυπηγεία, αφού οι Ελληνες εφοπλιστές ναυπηγούν στην Κίνα. Καταστρέφονται, δηλαδή, πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Ετσι, ακόμη και αυτό το επιχείρημα περί δημιουργίας θέσεων εργασίας είναι κάλπικο, αφού είναι πολύ περισσότερες αυτές που χάνονται απ' αυτές που δημιουργούνται. Και όλ' αυτά, στο όνομα της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων που σημαίνει ότι αν αύριο δεν τους συμφέρει η εδώ επένδυση τη μεταφέρουν σε άλλη χώρα. Οσο για την εξαγωγή λαδιού στην Κίνα, αυτό δε θα ωφελήσει τους μικροπαραγωγούς αγρότες, αλλά τους μεγαλεμπόρους, που το αγοράζουν για ένα κομμάτι ψωμί και το πουλούν με μεγάλο δικό τους κέρδος. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για τους φανερούς υποστηρικτές των επιλογών της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Που καλούν την κυβέρνηση «να αποδείξει, ακόμη και στη μεγάλη μας ανάγκη, ότι παραμένουμε μια χώρα που σέβεται την υφιστάμενη νομοθεσία, το περιβάλλον, τους απλούς πολίτες, που επιδιώκει να διαμορφώνει για τις λίγες μεγάλες, αλλά και για τις πολλές μικρές επενδύσεις ένα ευνοϊκό πλαίσιο...»!

Αλλά η «μεγάλη μας ανάγκη» είναι η ανάγκη των μονοπωλίων ενάντια στο λαό. Και η «Δημοκρατική Αριστερά» παραβλέπει και αυτό, αλλά και το γεγονός ότι η υφιστάμενη νομοθεσία τσακίζει το λαό.