Στόχος της κυβέρνησης Παπανδρέου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι να στραγγίξουν στην κυριολεξία το λαό της χώρας

   Ο θόρυβος, που ξέσπασε τις τελευταίες μέρες, γύρω από το χρόνο εξόφλησης των δανείων που δίνονται στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από την ΕΕ και το ΔΝΤ, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, από τα κόλπα που μετέρχεται το επιτελείο του Παπανδρέου για να συσκοτίζει την ουσία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, ρίχνοντας στο τραπέζι άνευ ουσίας ζητήματα και δημιουργώντας εντελώς κάλπικα διλήμματα. Ολος ο προβληματισμός εξαντλείται στο ερώτημα επιμήκυνση ή όχι της διάρκειας εξόφλησης των δανείων της τρόικα. Πρόκειται για μια αποπροσανατολιστική και ανέξοδη συζήτηση, αφού είναι φανερό ότι προσπαθούν να κρύψουν: Πρώτον, το χαρακτήρα αυτών των δανείων, δεύτερον, τους όρους και τις προϋποθέσεις χορήγησής τους και, τρίτον, τη συμφωνία που υπάρχει για συνεχείς προσαρμογές των δανειζομένων στις αξιώσεις των δανειστών.

   Ο στόχος των 110 δισεκατομμυρίων που δίνονται ως δάνεια στην κυβέρνηση, είναι ένας και μοναδικός. Να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να εξοφλήσει κανονικά όλους τους δανειστές της. Τους γνωστούς άρπαγες του κοινωνικού πλούτου, τους διεθνείς τοκογλύφους που λειτουργούν με το μανδύα των τραπεζικών - πιστωτικών ιδρυμάτων.
Με δεδομένη, βέβαια την οικονομική κρίση, αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν δανειστές και δανειζόμενοι κατέληγαν σε μια συμφωνία εξασφάλισης πρόσθετων πόρων, που θα μπορούσαν να βρεθούν μόνο μέσα από μία μεγάλη, τεραστίων διαστάσεων καταλήστευση των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών. Αυτή την «ανάγκη» εξυπηρετεί το μνημόνιο, το οποίο βεβαίως οδηγεί και στην επιτάχυνση της εφαρμογής των αντιδραστικών και στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο αναδιαρθρώσεων. Κοντολογίς, στόχος της κυβέρνησης Παπανδρέου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι να στραγγίξουν στην κυριολεξία το λαό της χώρας, για να βρεθούν κι άλλα κονδύλια στήριξης του κεφαλαίου και της κερδοφορίας τους. Ολα τα άλλα τους αφήνουν παγερά αδιάφορους.

   Βέβαια, δανειστές και δανειζόμενοι, πάντα εξετάζουν το ενδεχόμενο επιμήκυνσης της περιόδου εξόφλησης του δανείου. Πολλές φορές, οι ίδιες οι τράπεζες προτείνουν επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης, επειδή τις συμφέρει να συντηρούν μια κερδοφόρα συναλλαγή, πέρα από τον αρχικό χρόνο του δανεισμού. Μόνο που κάθε διαπραγμάτευση, γίνεται, όπως και όταν αποφασίζεται η εκταμίευση του δανείου, με τους όρους που θέτουν οι δανειστές. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συμφώνησε στους όρους στήριξης του κεφαλαίου που έθεσε η τρόικα.

   Είναι απόλυτα βέβαιο ότι είτε υπάρξει επιμήκυνση του δανείου, είτε όχι, κάθε επόμενο βήμα αυτής της κυβέρνησης - αλλά και μιας κυβέρνησης της ΝΔ που τους γνωρίζει, όπως είπε προχτές ο Γιούνκερ του Γιούρογκρουπ - θα κινείται μέσα στα πλαίσια του μνημονίου που έχει ήδη υπογραφεί και κάθε νέου, που θα συνομολογείται, για να εκταμιεύονται οι επόμενες δόσεις. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα συνολικά, δεν μπορούν να μένουν με σταυρωμένα χέρια. Δεν μπορούν να περιμένουν παθητικά την επόμενη μέρα. Οφείλουν, όσο είναι καιρός, να ενεργοποιηθούν μαζικά, να συνειδητοποιήσουν ότι μοναδική λύση γι' αυτούς είναι να βάλουν φραγμό στις επιδιώξεις κεφαλαίου - κυβέρνησης. Να ενταχθούν στα λαϊκά μέτωπα αντίστασης και αντεπίθεσης, με στόχο να αλλάξουν τους ίδιους τους πολιτικούς συσχετισμούς, στην προοπτική μιας ριζικά διαφορετικής ανάπτυξης της κοινωνίας, προς όφελος του λαού. Οι επερχόμενες εκλογές είναι μια πρόκληση. Για να πάθουν στραπάτσο οι δυνάμεις που στηρίζουν την αντιλαϊκή λαίλαπα και να βγουν ενισχυμένα τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ