Ξετσίπωτοι και επικίνδυνοι...

Πρόσφατα, σε νηπιαγωγείο της Αθήνας - υποψιαζόμαστε πως δεν θα είναι το μοναδικό - η διευθύντρια διάβασε στους γονείς επιστολή του υπουργείου Παιδείας, με την οποία τούς καλεί να συνδράμουν το έργο μιας ΜΚΟ, που προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες. Κι αυτό γιατί, όπως αναφέρθηκε, στη συγκεκριμένη ΜΚΟ, που μέχρι πρότινος προσέφερε υπηρεσίες σχεδόν αποκλειστικά σε μετανάστες, καταφεύγουν ολοένα και περισσότεροι Ελληνες, που, λόγω της ανέχειας, αδυνατούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας και να αγοράσουν τα απαραίτητα φάρμακα. Με αποτέλεσμα η οργάνωση να μη διαθέτει πλέον φαρμακευτικά σκευάσματα σε ποσότητα που να μπορεί να ανταποκριθεί στη «ζήτηση».

Ψάχνοντας, βρήκαμε την «επείγουσα έκκληση» της ΜΚΟ, σύμφωνα με την οποία «το τελευταίο διάστημα, σαν επακόλουθο της αυξανόμενης φτώχειας που οδηγεί σε ανθρωπιστική κρίση, τα πολυιατρεία μας στην Ελλάδα δέχονται ένα δραματικά

αυξανόμενο αριθμό ασθενών. Χιλιάδες άποροι άνθρωποι χωρίς πρόσβαση στο σύστημα Υγείας (μετανάστες αλλά και δυστυχώς Ελληνες πολίτες πλέον) συνωθούνται για δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα, με αποτέλεσμα τα δωρεάν φάρμακα να εξαντλούνται. Κάνουμε έκκληση, για μια ακόμα φορά, στην ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών για απολύτως αναγκαίο φαρμακευτικό υλικό. Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ: Αντιβιοτικά, Αντιπυρετικά, Αντιβηχικά δισκία, Αντιδιαβητικά δισκία, Φάρμακα για το στομάχι, Δερματολογικές αλοιφές».

Βρήκαμε και την επιστολή του υπουργείου Παιδείας προς τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, τις διευθύνσεις και τα γραφεία Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης και τις σχολικές μονάδες της χώρας. Αναφέρεται σ' αυτήν: «Το Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων υποστηρίζει την ανθρωπιστική πρωτοβουλία των Γιατρών του Κόσμου για συγκέντρωση αναγκαίου φαρμακευτικού υλικού για άπορους συνανθρώπους μας. Καλούμε όλους τους μαθητές, Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να συμμετέχουν ενεργά σ' αυτήν την προσπάθεια κοινωνικής αλληλεγγύης. Κάθε σχολική μονάδα μπορεί να συγκεντρώσει το φαρμακευτικό υλικό σε συνεργασία με τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων και να αποφασίσει τον τρόπο παράδοσής του. Η συμμετοχή όλων μας κρίνεται απαραίτητη».

***

Βεβαίως, εδώ δεν αποκαλύπτεται ολόκληρη η αλήθεια. Γιατί η κυβέρνηση εντάσσει τις ΜΚΟ στο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που συγκροτεί με βάση τον πρόσφατο νόμο που ψήφισε για την Υγεία. Οι οποίες ΜΚΟ παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην απαλλαγή του κράτους από την ευθύνη του να παρέχει κεντρικά, καθολικά και δωρεάν αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας. Που, σε συνδυασμό με την παράδοση στο κεφάλαιο του τομέα Υγείας, τη μετατροπή σε ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο τομέα Υγείας (π.χ. δημόσια νοσοκομεία), σε επιχειρήσεις, όλο και λιγότεροι λαϊκοί άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να έχουν υπηρεσίες Υγείας και φάρμακα, αφού αδυνατούν να πληρώσουν. Αυτήν την πραγματικότητα, που δημιουργούν με την πολιτική τους η ΕΕ, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, τη χρησιμοποιούν ώστε να εντάξουν τέτοιες οργανώσεις για να παρέχουν ελάχιστες υπηρεσίες Υγείας σε εξαθλιωμένους, ίσα για να μην πεθάνουν. Ταυτόχρονα, ως προς την παροχή υπηρεσιών Υγείας, λειτουργούν σαν εργαλεία, ώστε να αμβλύνεται η αναγκαιότητα διεκδίκησης και πάλης για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των λαϊκών οικογενειών, να καλλιεργείται ψυχολογία ή και συνείδηση παθητικής αποδοχής της διαχείρισης της εξαθλίωσης, υποταγής στη μοιρολατρία, χειραγώγησης.

***

Ντροπή και αίσχος! Η κυβέρνηση, εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει και που ωθεί χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου όλο και πιο βαθιά στην εξαθλίωση, απευθύνεται στους υπόλοιπους, που βιώνουν και αυτοί τις συνέπειες της ίδιας πολιτικής, προκειμένου μοιραστούν την εξαθλίωση, ιδιαίτερα στον τομέα Υγείας, κάνοντας μάλιστα έκκληση στον ανθρωπισμό τους, ζητώντας τους να συνδράμουν για την ανακούφιση των θυμάτων της πολιτικής της! Αυτό και μόνο φτάνει για να συνενώσει τις λαϊκές δυνάμεις σε πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Ο ανθρωπισμός, η ταξική αλληλεγγύη του ενός προς τον άλλο, προς όσους υποφέρουν περισσότερο, δε μετριέται με ελεημοσύνες που δεν αντιμετωπίζουν τη ρίζα του προβλήματος, αφού αφήνουν ήσυχη τη μήτρα που το γεννάει. Κρίνεται με συστράτευση στην αναγκαία όσο ποτέ πάλη για τσάκισμα αυτής της πολιτικής και της τάξης που υπηρετεί.

Β.