Η «ουκρανική» παράκρουση του οπορτουνισμού και το ΚΚΕ

Ουκρανοί φασίστες καίνε κόκκινες σημαίες.
Τη βδομάδα που μας πέρασε η «Αυγή»,
σε άρθρο της για τις εξελίξεις στην Ουκρανία,
διέγνωσε την ...«ουκρανική επανάσταση».
Κι εις ανώτερα!

Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
Κάθε «καρυδιάς» οπορτουνιστές ενοχλήθηκαν τις τελευταίες μέρες από την κρυστάλλινη και αντικειμενική προσέγγιση του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Επιδόθηκαν, λοιπόν, σε μια εκλεκτική και συχνά διαστρεβλωτική κριτική των θέσεων του ΚΚΕ, σχετικά με τις ουκρανικές εξελίξεις, επιδιώκοντας, ταυτόχρονα, να αποσιωπήσουν τις απαράδεκτες επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ίδιο ζήτημα.

Οι επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Η εφημερίδα («Αυγή») του ΣΥΡΙΖΑ στις 5/3 δημοσίευσε άρθρο με το οποίο ισχυριζόταν πως τα γεγονότα που είχαμε στην Ουκρανία ήταν «επανάσταση»! Να τι γράφει: «Η ουκρανική επανάσταση αποτελεί τομή τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και για τον υπόλοιπο μετακομμουνιστικό κόσμο. Μέχρι σήμερα, οι μόνες μαζικές αντιδράσεις στα διεφθαρμένα και ολιγαρχικά καθεστώτα της περιοχής ήταν οι "χρωματιστές" επαναστάσεις - δηλαδή, οι ειρηνικές κινητοποιήσεις υπέρ μιας σταδιακής μετάβασης προς ένα κράτος δικαίου. Η ουκρανική επανάσταση είναι λοιπόν η πρώτη που ανατρέπει βίαια ένα καθεστώς - προέκταση της πρώην ΕΣΣΔ».

• Τίποτα δεν άκουσαν εκεί στην «Αυγή» για τον πακτωλό χρημάτων που δίνονται από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τις λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις»;
• Τίποτα δεν άκουσαν για τα στρατόπεδα εκπαίδευσης σε Λιθουανία, Πολωνία, στην ίδια την Ουκρανία;
• Τίποτα δεν αντιλήφθηκαν για το ρόλο των φασιστικών ένοπλων ομάδων σ' αυτό που αποκαλούν «επανάσταση»;

ΟΧΙ! Γνώριζαν και γνωρίζουν πολύ καλά! Αλλωστε, τουλάχιστον για το τελευταίο, γίνεται λόγος και σε ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν, όμως, και τον «Βουδούρη» και τον «Καρυπίδη», δηλαδή στην περίπτωσή μας και τον δήθεν «αντιφασισμό» και την ίδια ώρα τον εκθειασμό της όλης αντιδραστικής εξέλιξης στην Ουκρανία, με τη συμμετοχή των φασιστών, δήθεν ως ... «επανάστασης». Αυτός είναι ο καιροσκοπισμός τους, που απηχεί την ουσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε κριτική στην ελληνική κυβέρνηση, κατηγορώντας την πως είναι «ουραγός των εξελίξεων», καλώντας την να δράσει μέσα από τις «διακρατικές ενώσεις» στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα, ώστε στην Ουκρανία να έχουμε «μια βιώσιμη δημοκρατική, πολιτική λύση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου» και μάλιστα «χωρίς ζώνες επιρροής και ξένους προστάτες». Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου»! Γιατί το σημερινό «Διεθνές Δίκαιο», όπως και οι «διακρατικές ενώσεις» που επικαλείται, δηλαδή το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, είναι αυτοί που χειροπόδαρα δένουν τους λαούς. Καταρχήν, το «Διεθνές Δίκαιο» και ο ΟΗΕ έχει καταντήσει το «φύλλο συκής» για τις κάθε είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, βλέπε π.χ. Λιβύη. Ενώ το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δείχνουν κάθε μέρα το πραγματικό αντιδραστικό τους πρόσωπο, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον δείχνει να αγνοεί, αλλά σπέρνει και αυταπάτες ότι αυτοί οι οργανισμοί θα μπορούσαν να ...«αγιάσουν» με την «αριστερή» διαχείριση. Ο λαός μας, όμως, λέει πως «σαπουνίζοντας γουρούνι, χάνεις κόπο και σαπούνι», κι αυτό ισχύει και για το ΝΑΤΟ και για την ΕΕ.

Η τοποθέτηση του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ, στην τοποθέτησή του για τις εξελίξεις, σημείωσε τα εξής:

1. Τα αιματηρά γεγονότα στο Κίεβο συνδέονται με την επέμβαση της ΕΕ και των ΗΠΑ στις εξελίξεις στην Ουκρανία, είναι αποτέλεσμα του σφοδρού ανταγωνισμού αυτών των δυνάμεων με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών και των δικτύων μεταφοράς της χώρας.

2. Η ανατροπή της κυβέρνησης Γιανουκόβιτς δε συνιστά «δημοκρατική εξέλιξη», αφού με τη στήριξη ΕΕ και ΗΠΑ στην επιφάνεια αναρριχήθηκαν αντιδραστικές έως και φασιστικές δυνάμεις, που χρησιμοποιούνται από ΕΕ - ΗΠΑ για την προώθηση των γεωπολιτικών τους στόχων στην περιοχή της Ευρασίας.

3. Το ΚΚΕ καταδίκασε τις ξένες επεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας, καθώς και τη δράση των φασιστικών δυνάμεων, τον αντικομμουνισμό, την επιδίωξη απαγόρευσης του ΚΚ και της κομμουνιστικής ιδεολογίας και τις ενέργειες βανδαλισμού σε βάρος του μνημείου του Λένιν και άλλων αντιφασιστικών σοβιετικών μνημείων. Τα θέματα αυτά τα ανέδειξε με τοποθετήσεις του στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στην κοινοβουλευτική συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, με παράσταση διαμαρτυρίας στην ουκρανική πρεσβεία στην Αθήνα, καθώς και με την Κοινή Ανακοίνωση που συνέταξαν από κοινού ΚΚΕ και Γερμανικό ΚΚ και μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει 40 Κομμουνιστικά Κόμματα απ' όλο τον κόσμο.

4. Σημείωσε πως λύση για τον ουκρανικό λαό δεν αποτελεί ούτε και η πρόσδεση της Ουκρανίας στο άρμα της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας. Η προσπάθεια να διχαστεί ο λαός της Ουκρανίας σε εθνοτική, γλωσσική βάση και να οδηγηθεί σε ένα μακελειό, με ανυπολόγιστα τραγικές συνέπειες για τον ίδιο και τη χώρα του, για να επιλέξει τη μια ή την άλλη διακρατική καπιταλιστική ένωση, είναι παντελώς ξένη προς τα συμφέροντα των εργαζομένων.

5. Εξέφρασε την πεποίθηση πως ο εργαζόμενος λαός της Ουκρανίας πρέπει να οργανώσει τη δική του αυτοτελή πάλη, με κριτήριο τα συμφέροντά του και όχι με κριτήριο ποιον ιμπεριαλιστή επιλέγει το ένα ή άλλο τμήμα της ουκρανικής πλουτοκρατίας. Να χαράξει το δρόμο για το σοσιαλισμό, που αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική λύση στα αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Αλλωστε, ο λαός της Ουκρανίας έχει ζήσει τι σημαίνει σοσιαλισμός! Σε μεγάλο βαθμό αναπολεί τις τεράστιες κοινωνικές κατακτήσεις που αυτός είχε για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

6. Το ΚΚΕ απαίτησε η χώρα μας να μην έχει καμία συμμετοχή, καμία εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην Ουκρανία. Υπογραμμίζοντας, πως καπιταλιστική κρίση και ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι πάνε χέρι - χέρι και ο λαός μας δεν έχει κανένα συμφέρον από τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Η ανεπίσημη (ανώνυμη) επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΚΕ

Απέναντι σ' αυτήν την πεντακάθαρη και τεκμηριωμένη τοποθέτηση «ξεσπάθωσε» (κυρίως με ανώνυμα άρθρα) το ΣΥΡΙΖΑίικο «πάνθεον» του διαδικτύου («Ισκρα» και «Εργατικός Αγώνας»).

Γράφουν οι οπορτουνιστές: «Το ΚΚΕ είναι ενάντια στο ΚΚ Ουκρανίας και στο ΚΚ Ρωσίας». Κι αυτό το γράφουν όταν την Ανακοίνωση του ΚΚΕ τη συνυπογράφουν τόσο το ΚΚ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όσο και το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας και η Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας. Ας το χωνέψουν: Το ΚΚΕ, όπως και κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα, έχει το δικαίωμα να αντλεί συμπεράσματα και να τοποθετείται για λαθεμένες προσεγγίσεις άλλων Κομμουνιστικών Κομμάτων σε σημαντικά ζητήματα, όπως π.χ. είναι η συμμετοχή και στήριξη των κομμουνιστών σε αστικές (αριστερές - κεντροαριστερές) κυβερνήσεις, ή η αταξική προσέγγιση των διακρατικών καπιταλιστικών ενώσεων. Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ διαθέτει τις δυνάμεις του για την ανάπτυξη κινήματος αλληλεγγύης προς τους κομμουνιστές των άλλων χωρών, που αντιμετωπίζουν διώξεις, όπως π.χ. τα ΚΚ της Ουκρανίας, κάτι που εκτιμούν ιδιαίτερα οι κομμουνιστές αυτής της χώρας.

Παρακάμπτουμε το χοντροκομμένο ισχυρισμό πως την Κοινή Ανακοίνωση, που συνέταξε το ΚΚΕ, την υπογράφουν Κομμουνιστικά Κόμματα «πολλά εκ των οποίων έχουν ελάχιστη έως ανύπαρκτη επιρροή». Το ΚΚΕ δεν έχει βάλει στο «ζύγι» του αστικού κοινοβουλευτισμού κανένα κόμμα. Εκτιμά τους αγώνες, την ιστορία, τη δράση, τις θυσίες των κομμουνιστών σε όλο τον κόσμο, άσχετα από τα εκλογικά ποσοστά τους.

Βασική κατηγορία είναι ότι το ΚΚΕ «παραβλέπει ότι στην Ουκρανία συνετελέσθη ανοιχτή σχεδιασμένη επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ...., ότι στη νέα Ουκρανία των ΗΠΑ και της ΕΕ αλωνίζουν νεοφασιστικές δυνάμεις...» και μάλιστα προσάπτει στο Κόμμα μας πως κρατά «ίσες αποστάσεις» από ΕΕ - ΗΠΑ και Ρωσία (κι έτσι, τάχατες, ευνοεί τις ΗΠΑ - ΕΕ).

Παραβλέπουμε την προφανή διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ, αφού μόνον όταν φοράς τις αντι-ΚΚΕ παρωπίδες δε θα δεις πως σε όλες τις ανακοινώσεις του Κόμματός μας υπογραμμίζεται η καταδίκη της επέμβασης ΗΠΑ - ΕΕ στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας.

Παραβλέπουμε ακόμη το γεγονός πως η «λάσπη» (ότι τάχατες το ΚΚΕ ευνοεί τις ΗΠΑ - ΕΕ) προέρχεται από ιστοσελίδες, που με τον ένα ή άλλο τρόπο στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι φανατικός «κολαούζος» της ΕΕ από τα «γεννοφάσκια» της (βλέπε Συνθήκη του Μάαστριχτ) και τώρα και των ΗΠΑ, πλέκοντας κάθε τρεις και λίγο το εγκώμιο του Ομπάμα και του δήθεν «καλού» καπιταλισμού των ΗΠΑ.

Δε θα σταθούμε στον ισχυρισμό πως δεν υπάρχει αντιπαράθεση μερίδων της αστικής τάξης της Ουκρανίας, αλλά απλώς επέμβαση ΗΠΑ - ΕΕ στα εσωτερικά της Ουκρανίας. Σ' αυτόν τον ισχυρισμό απαντά από μόνη της η τηλεοπτική εικόνα των επιχειρηματιών στην Ουκρανία, που ηγούνται των αντιμαχόμενων ουκρανικών πολιτικών δυνάμεων.

Για την ουσία

Θα πάμε στην ουσία: Τι δε θέλουν και δεν μπορούν να «χωνέψουν» οι παραπάνω οπορτουνιστές; Τη λενινιστική αντίληψη για τον ιμπεριαλισμό! Ο Λένιν ξεκαθαρίζει ότι ο ιμπεριαλισμός είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός και περιγράφει τα χαρακτηριστικά του ιμπεριαλισμού: Συγκέντρωση παραγωγής και κεφαλαίου, συγχώνευση του τραπεζικού με το βιομηχανικό κεφάλαιο και η δημιουργία της χρηματιστικής ολιγαρχίας, η εξαγωγή κεφαλαίων, η συγκρότηση διεθνών μονοπωλιακών ενώσεων.

Αντίθετα, οι οπορτουνιστές αντιλαμβάνονται τον ιμπεριαλισμό ως μια «επιθετική εξωτερική πολιτική». Οποιος, όμως, δε θέλει να καταλάβει την οικονομική ουσία του ιμπεριαλισμού και στη βάση αυτή να δει το ιδεολογικοπολιτικό εποικοδόμημα, τελικά τον αθωώνει, τον στηρίζει, καλλιεργεί αυταπάτες στις εργατικές - λαϊκές μάζες ότι υπάρχει καλός και κακός καπιταλισμός, κακή και καλή αστική διαχείριση, καλές και κακές ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Αυτό συμβαίνει με όσους αρνούνται πεισματικά να δούνε όλον τον «πίνακα», να δούνε πως οι εξελίξεις στην Ουκρανία διεξάγονται πάνω στο έδαφος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσίας, η οποία είναι σήμερα μια από τις ανερχόμενες δυνάμεις στην «ιμπεριαλιστική πυραμίδα», όπως κι άλλες δυνάμεις, π.χ. η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία. Οι αντιθέσεις τους διεξάγονται όχι μόνον στην Ουκρανία, αλλά ευρύτερα στην Ευρασία, στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Αφρική, στην Αρκτική, στη Λατινική Αμερική κ.α.

Ετσι, οι οπορτουνιστές κρύβουν από τους λαούς την ταξική ουσία των εξελίξεων, των επεμβάσεων και πολέμων, τους οποίους καυτηριάζουν από ηθική σκοπιά εξαιτίας των τραγικών συνεπειών τους, καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι μπορεί ο καπιταλισμός να κατοχυρώσει την ειρήνη, τη «δημοκρατία», την «κυριαρχία» αν δήθεν επιβληθούν αρχές ισοτιμίας και ελευθερίας, πολιτικής συνεννόησης ανάμεσα στις αντιμαχόμενες καπιταλιστικές χώρες.

Αντίθετα, το ΚΚΕ αναδεικνύει ολοκληρωμένα τόσο το έδαφος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, στο οποίο διεξάγεται η σύγκρουση, όσο και τις δυνάμεις που εμπλέκονται στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, καθώς και την προοπτική οι λαοί να έχουν τη δική τους αυτοτελή στρατηγική για τα συμφέροντά τους, για το σοσιαλισμό. Αυτό δε σημαίνει καθόλου πως «κρατά ίσες αποστάσεις» απ' όλους. Στις τοποθετήσεις του ΚΚΕ με μεγάλη ακρίβεια περιγράφεται ο ρόλος και οι ευθύνες κάθε πλευράς. Αναδεικνύουμε, ακόμη, πως οι καπιταλιστές μπορεί να σχηματίσουν κοινό μέτωπο για την πιο αποτελεσματική εκμετάλλευση των εργατών, (βλέπε π.χ. πρόσφατη δήλωση Β. Πούτιν πως θα δώσει τα 15 δισ. δολάρια στην Ουκρανία μέσω του ΔΝΤ, και αυτό μετά από παράκληση των «δυτικών εταίρων» του, ώστε να γίνουν «μεταρρυθμίσεις» στην Ουκρανία), αλλά πάντα θα ακονίζουν και θα χρησιμοποιούν και τα «μαχαίρια», όταν πρόκειται να μοιράσουν την ιμπεριαλιστική «λεία».

Η βρώμικη οπορτουνιστική επίθεση κατά του ΚΚΕ καταδεικνύει, για άλλη μια φορά, πως ο αγώνας για την απελευθέρωση του ανθρώπου από την ταξική εκμετάλλευση, η πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, είναι αδιανόητο να έχει θετική εξέλιξη, όταν δεν συνδυάζεται με την πάλη κατά του οπορτουνισμού και των συκοφαντιών του.

*O Ε. Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ