Δεν πειράζει που θα γίνει ο φόνος, αρκεί να γίνει λίγο αργότερα, να συνηθίσει πρώτα ο μελλοθάνατος στην ιδέα ότι θα σκοτωθεί.
Αυτή είναι η λογική που ξεδιάντροπα αναπαράγουν τα αστικά ΜΜΕ, από τις πρωινές ενημερωτικές μέχρι τις βραδινές σατιρικές εκπομπές, προσπαθώντας να απορροφήσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων για τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Ετσι και χτες το πρωί, στον ΑΝΤΕΝΝΑ, ερευνητές και δημοσιογράφοι φωνασκούσαν, δήθεν αντικρούοντας την αντιασφαλιστική στρατηγική της κυβέρνησης: μα και στην Αγγλία και στη Γερμανία αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης, αλλά ... όχι κατευθείαν.
Τους είναι βολική πολύ αυτή η λογική. Γιατί έτσι και οι ίδιοι κρύβουν την πλήρη συμφωνία τους στο ξήλωμα κατακτήσεων χρόνων και μπορούν μετά να μετατοπίσουν τη συζήτηση στο ποιους και ποιους δεν πιάνει. Ενα μαράζι έχουν: πώς θα διασπάσουν τους εργαζόμενους και πώς θα αποκλιμακωθούν οι λαϊκές αντιδράσεις.
Άραγε τι συντάξιμο μισθό θα έχει ο νέος εργαζόμενος όταν σήμερα ο εργοδότης θα τον απασχολεί και με μισθό κάτω από τον κατώτερο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος σήμερα εργαζόμενος θα μπορέσει να εξασφαλίσει 40 χρόνια δουλειάς, όταν οι επιχειρήσεις εξασφάλισαν να απολύουν όσους θέλουν και όποτε θέλουν και μάλιστα με μισή αποζημίωση;
Όταν, με την υπάρχουσα αγορά εργασίας κατά μέσο όρο στο ΙΚΑ ετησίως οι ημέρες ασφάλισης είναι μόλις 220 αντί για 300, και άρα απαιτούνται 55 ολόκληρα χρόνια (μέσος όρος) για να συμπληρωθούν τα 40 χρόνια, τι θα γίνει από εδώ και πέρα όταν φουντώσουν οι απολύσεις και λυθούν τα χέρια των εργοδοτών;
Και ποιος άνεργος μεσήλικας με οικογενειακές υποχρεώσεις θα μπορεί να κάνει εξαγορά πλασματικού χρόνου, για να συμπληρώσει την 40ετία;
Ρητορικά τα ερωτήματα.