Κοινωνική αντεπανάσταση

του Γιώργου Δελαστίκ

 

Στη Βουλή θα μιλήσουν αυτή την εβδομάδα οι εκπρόσωποι των δυνάμεων κατοχής της Ελλάδας – την Τρίτη ο Ντομινίκ Στρος-Καν του ΔΝΤ, την Πέμπτη ο Όλι Ρεν της ΕΕ. Προηγουμένως οι εκπρόσωποι των κατακτητών θα έχουν συναντήσεις με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αλλά και με τη ΓΣΕΕ.

 Θα επιθεωρήσουν την υπόδουλη χώρα, ο λαός της οποίας κάθε άλλο παρά καλείται από τους ηγέτες του να κατεβεί κατά εκατομμύρια στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί εναντίον της Νέας Κατοχής από τους Γερμανούς, την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Όπως και επί ναζιστικής Κατοχής του 1941-1944, έτσι και σήμερα οι κατακτητές έχουν δοσίλογους συνεργάτες.

 Οι «γερμανοτσολιάδες» της σημερινής Κατοχής του μνημονίου είναι πολιτικά το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, το ΛΑΟΣ, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Φώτης Κουβέλης και η ομάδα του. 

Ταξικά, ο συνεργάτης της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι το ελληνικό κεφάλαιο. Όπως οι μαυραγορίτες πλούτισαν επί Κατοχής, έτσι και σήμερα ο ΣΕΒ προσπαθεί να αξιοποιήσει την ισχύ που του δίνει η συμμαχία του (από θέσεις υποτέλειας, εννοείται) με την ΕΕ και το ΔΝΤ προκειμένου να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του καταλύοντας και αναιρώντας κάθε εργατικό δικαίωμα και κατάκτηση. Εκμεταλλευόμενοι οι βιομήχανοι και τα υπόλοιπα τμήματα του κεφαλαίου την απουσία αξιόλογων αντιδράσεων από τις ζαλισμένες, πανικόβλητες και παράλυτες από το φόβο μάζες των εργαζομένων, προσπαθούν να αλλάξουν ριζικά υπέρ τους τους κανόνες κατανομής του κοινωνικού πλούτου. Γνωρίζουν άλλωστε από ιστορική πείρα ότι η αδράνεια των εργαζομένων δεν θα διαρκέσει επ’ άπειρον και βιάζονται για να προλάβουν να αρπάξουν όσο το δυνατόν πιο πολλά όσο το δυνατόν πιο σύντομα.

 

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αυταπατώνται νομίζοντας ότι έχουμε να κάνουμε απλώς με μια παροδική κρίση του εργατικού κινήματος, την οποία εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο προσωρινά και σε λίγο καιρό τα πράγματα θα επανέλθουν εκεί που ήταν. Η κατάσταση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όχι μόνο στη χώρα μας, είναι τραγικά πιο σοβαρή. Έχουμε να κάνουμε με μια κοινωνική αντεπανάσταση που εξαπέλυσε το κεφάλαιο, φιλοδοξώντας να αλλάξει ριζικά τους κοινωνικούς συσχετισμούς στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα. Η κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» είχε μέχρι τώρα εκφραστεί στο πολιτικό και στο γεωπολιτικό επίπεδο. Από εδώ και πέρα όμως ο καπιταλισμός, αισθανόμενος παντοδύναμος απέναντι στους εργαζόμενους και μη απειλούμενος από τίποτα σε πολιτικό επίπεδο, δείχνει αποφασισμένος να κερδίσει και σε κοινωνικό επίπεδο αυτά που συνεπιφέρει ο θρίαμβός του επί των σοσιαλιστικών ιδεών. Χωρίς περιστροφές, φιλοδοξεί να ξαναγυρίσει τις εργασιακές σχέσεις στο... 19ο αιώνα! Δεν έχει καμιά αναστολή να δημοσιοποιήσει αυτές τις προθέσεις του, όπως φάνηκε και από το υπόμνημα - μανιφέστο που υπέβαλε στην κυβέρνηση ο ΣΕΒ. Σε άλλες εποχές θα έχει καεί η Ελλάδα. Σήμερα δεν έγινε ούτε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο οποίος όσο πιο παρασιτικός γίνεται από πλευράς παραγωγής τόσο πιο επιθετικός γίνεται από πλευράς θέσεων, ανακοίνωσε θριαμβευτικά τους όρους των νικητών: Κατάργηση του 8ώρου και μετατροπή του σε 10ωρο κατά την κρίση του αφεντικού, χωρίς καμιά υπερωριακή αμοιβή, χωρίς καν οποιαδήποτε αμοιβή, με απλή αφαίρεση αυτών των ωρών υπερωριακής απασχόλησης κάποια άλλη μέρα που θα θελήσει ο εργοδότης! Κατάργηση της σαββατιάτικης αργίας σε όποιους κλάδους ισχύει, δουλειά και το Σάββατο για όλους και ρεπό κάποια άλλη μέρα της εβδομάδας. Κατάργηση κάθε αγορανομικού ελέγχου, κάθε ορίου αισχροκέρδειας, κατάργηση ακόμη και της τυπικής υποχρέωσης των επιχειρήσεων να γνωστοποιούν τις αυξήσεις τιμών των προϊόντων τους στο υπουργείο, κατάργηση μέχρι και της δημοσίευσης των ισολογισμών τους! Κατάργηση κάθε φόρου ή τέλους επί του κεφαλαίου. Πλήρης ασυδοσία! Πλήρης και η συμπαιγνία με την κυβέρνηση Παπανδρέου - Τσοκάλογλου. «Πράξη ευθύνης και σημαντικής συνεισφοράς του ΣΕΒ(!)» χαρακτήρισε το επαίσχυντο υπόμνημα του ΣΕΒ ο θλιβερός υπουργός Ανάπτυξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, προσθέτοντας ότι είναι «πάρα πολύ χρήσιμο» στην κυβερνητική «προσπάθεια κατάρτισης ενός σχεδίου δράσης για το επιχειρηματικό περιβάλλον».

 

Η αποκάλυψη από το ΣΕΒ της μυστικής συμφωνίας με το διαβόητο πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλο για μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 12%, κάτι που ο τελευταίος αναγκάστηκε να διαψεύσει, αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο στόχος της «κοινωνικής αντεπανάστασης» του κεφαλαίου, με επικεφαλής τα πιο παρασιτικά και επιθετικά τμήματά του, είναι να ρίξει τους εργαζόμενους στον κοινωνικό Καιάδα.

Σωτηρία βασιζόμενη στο έλεος του κεφαλαίου δεν υπάρχει. Αν οι εργαζόμενοι δεν αντιδράσουν με κάθε μέσο, αποφασισμένοι να συγκρουστούν μέχρι θανάτου, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και το κεφάλαιο θα τους λιώσουν σαν τα σκουλίκια! Αυτή είναι η ωμή αλήθεια.
Πηγή: http://www.prin.gr/2010/12/3h.html