Σελίδες

1 Ιουν 2014

Οι δεσμοί με τις μάζες... και ο καημός του Καρτερού

Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από την σκληρή ταξική πάλη
που «απογείωσε» τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ...
Για «οπορτουνισμό, σεχταρισμό και αριστερισμό που σε απομονώνει από την εργατική τάξη» κατηγορεί το ΚΚΕ ο Θ. Καρτερός στην «Αυγή» (30/5/2014), σχολιάζοντας το εκλογικό του ποσοστό. Ο κ. Καρτερός κάνει όποιες συγκρίσεις αυτός γουστάρει για να του βγει το... συμπέρασμα που αυτός θέλει, ότι δηλαδή το ΚΚΕ σταδιακά μειώνει τη δύναμή του εξαιτίας δήθεν του σεχταρισμού του.
Αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεγάλο ποσοστό λόγω των δεσμών του με την εργατική τάξη και το λαό; Για να δούμε, σήμερα, τι δείχνουν οι αρχαιρεσίες σε σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, όπου στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα ψηφοδέλτια που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπονται αρκετά από τα ψηφοδέλτια στα οποία συμμετέχουν τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ; Αλήθεια, τι δείχνουν οι φοιτητικές εκλογές, όπου τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής αναδείχθηκαν 2η δύναμη σε ΑΕΙ - ΤΕΙ, ενώ τα ψηφοδέλτια της ΑΡΕΝ (ΣΥΡΙΖΑ) πάτωσαν; Αλήθεια, ποιος είναι ο «απομονωμένος» σε αυτές τις περιπτώσεις;

Οι εξετάσεις του ΣΕΒ

Οι ευρωεκλογές τελείωσαν. Ηρθε η ώρα για τους δύο βασικούς διεκδικητές της επόμενης αστικής κυβέρνησης, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, να διαγωνισθούν μπροστά στους πραγματικούς εξεταστές τους, τους μονοπωλιακούς ομίλους που κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας.
Ενας απ' τους βασικούς φορείς της εξουσίας των μονοπωλίων, ο ΣΕΒ, προσκάλεσε στην ετήσια Γενική Συνέλευση των μετόχων του, τον Αντ. Σαμαρά και τον Αλ. Τσίπρα, για να παρουσιάσουν τις θέσεις τους σχετικά με τη νέα Ελλάδα της ανάπτυξης, χωρίς τα γνωστά προπαγανδιστικά περιτυλίγματα της προεκλογικής περιόδου.
Ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, υπενθύμισε τον βασικό αστικό προσανατολισμό για μια ανταγωνιστική, παραγωγική, εξωστρεφή καπιταλιστική οικονομία, η οποία δε θα στηρίζεται σε δανεικά. Ανέδειξε ως προτεραιότητα τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή την επιτάχυνση της αντιλαϊκής αναδιάρθρωσης του Ασφαλιστικού, με επέκταση του ιδιωτικού πυλώνα της Ασφάλισης, καθώς και τη διασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής», που μεταφράζεται σε στοιχειώδη προστασία της ακραίας φτώχειας. Επανέλαβε τις γνωστές απαιτήσεις για νέα φορολογική ελάφρυνση και μείωση του ενεργειακού κόστους των μονοπωλιακών ομίλων.

ΝΑΖΙΣΜΟΣ - ΦΑΣΙΣΜΟΣ: Ποιος τον γεννά και τον θρέφει; Ποιος θα τον τσακίσει;

Ποιος θρέφει τη Χρυσή Αυγή και γενικά τα φασιστικά, ναζιστικά μορφώματα; Ποια είναι η αιτία για την αύξηση των ποσοστών της ΧΑ; 
Πολλή συζήτηση γίνεται το τελευταίο διάστημα γι' αυτό το ζήτημα, αναλύσεις επί αναλύσεων, οι οποίες στις περισσότερες των περιπτώσεων λειτουργούν άκρως αποπροσανατολιστικά τόσο σε σχέση με τη ρίζα που γεννά το φασισμό, όσο και σε ό,τι αφορά το ποια πρέπει να είναι η απάντηση του λαού.
Ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ την επομένη των ευρωεκλογών αιτιολόγησαν την άνοδο των «ακροδεξιών» ως «αποτέλεσμα της βουβής αγανάκτησης των λαών». Αρθρο στην ιστοσελίδα «Capital.gr», στις 21 Μάη, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης Κυριακής των εκλογών, με τίτλο «Πού οφείλεται η άνοδος της Χρυσής Αυγής», πάει ακόμα πιο πέρα, αναμασώντας τα γνωστά ανιστόρητα περί ταύτισης κομμουνισμού και ναζισμού: «Μια κοινωνία» αναφέρει, «που απενοχοποιεί στα τηλεοπτικά παράθυρα σταλινικούς και μαοϊκούς που φέρουν την ευθύνη δεκάδων εκατ. θυμάτων, εύκολα θα αποδεχτεί και τους οπαδούς του άλλου μεγάλου μακελάρη της ιστορίας, του Χίτλερ».

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ερμηνείες του αποτελέσματος

Ψήφος στο «μικρότερο κακό»
Το βράδυ του δεύτερου γύρου των εκλογών για την Τοπική Διοίκηση και των ευρωεκλογών, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μουδιασμένη. Ο πήχης είχε τεθεί πολύ ψηλά και δεν τον πέρασε. Μπορεί το «τρεις κάλπες, μία επιλογή» να εγκαταλείφθηκε σχετικά νωρίς, ωστόσο μέχρι και στο παρά πέντε των εκλογών τα επιτελεία του μιλούσαν για νίκη που θα σηματοδοτούσε ένα ποσοστό έστω και μιας ψήφου πάνω απ' το άθροισμα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ποσοστό που ανέμεναν να καταγράψουν.
Οι προσδοκίες δεν επιβεβαιώθηκαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 26,58% έκοψε πρώτος το νήμα, όμως δεν έκανε το «ρεκόρ» που προσδοκούσε καταγράφοντας απώλειες 140.000 ψήφων σε σχέση με τον Ιούνη του 2012. Η καταγραφή αυτή τροφοδότησε στο εσωτερικό του αναλύσεις για «ταβάνι» στη δυναμική του, για εξάντληση των δυνατοτήτων του ως προς τις εκλογικές του επιδόσεις και άνοιξε μια άλλη συζήτηση με επίκεντρο το με ποιον θα συνεργαστεί για να κυβερνήσει.

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ…

Ένα σύνθημα, ένα τραγούδι, ένας χλευασμός και μια απάντηση


Στη ζωή μου έχω ακούσει και φωνάξει, πολλά συνθήματα και έχω δεχτεί πολλές κριτικές για τα συνθήματα. Μια από αυτές τις κριτικές, ήταν από φίλη εργαζόμενη με μικροαστικη διάβρωση, με πολύ χλευαστικό ύφος για το «λαϊκισμό» του και την «απουσία νοήματος» πέρα από φθηνό «εργατισμό»(!) είναι και το σύνθημα: «Χωρίς εσένα, γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς, χωρίς αφεντικά»! Το σύνθημα έγινε και τραγούδι από τον συναγωνιστή - τραγουδοποιό Γιώργο Σαρρή.
Ένοιωσα τον χλευασμό της φίλης μου και… ποιος είδε το θεό και δεν φοβήθηκε!

Απάντησα:

«Αυτό το τόσο «εργατίστικο» σύνθημα που… «δεν έχει νόημα», δεν έχει ούτε μια λέξη που δεν πατάει σε επιστημονικά δεδομένα και σε παγκόσμια ιδανικά των λαών και, κυρίως, ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΖΕΙΣ.

Είσαι ό,τι ψηφίζεις

1. Ανέκαθεν είχα απέχθεια για κάθε ανεύθυνο απολιτικοποιημένο ψηφοφόρο που οι αβυσσαλέες αντιφάσεις της γέρικης Δημοκρατίας τον έφεραν στο προσκήνιο. Πρόκειται για καθαρόαιμο μικροαστό που μπορεί να κάνει του κόσμου τα αίσχη με το δικαίωμα που του δίνει αυτή η βλακώδης και αναλλοίωτη μαγκιά του. Ακόμα όμως μας εκπλήσσει. Οπως τώρα που έγινε ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής.

2. Οποιος ψηφίζει Χρυσή Αυγή είναι δύο φορές φασίστας. Είναι ευτελής, πονηρός, δεν έχει ατομικό κώδικα συμπεριφοράς, είναι ψυχρός, απρόσωπος και αναθέτει στο κρεοπωλείο της Χρυσής Αυγής να καταστρέφει καθετί που του θυμίζει πολιτισμό. Η ανάθεση όμως περιλαμβάνει - είτε το θέλει είτε όχι - και μια δολοφονία, όπως αυτή του Φύσσα. Να λοιπόν που είναι ηθικός αυτουργός όχι μόνο στην περίπτωση Φύσσα, αλλά και στις άλλες που μπορεί ν' ακολουθήσουν. Οι ίδιοι οι Χρυσαυγίτες τον χρησιμοποιούν ως το τέλειο άλλοθι: για ό,τι κάνουν αυτόν δείχνουν, γι' αυτόν το κάνουν.

3. Οποιος φοβάται τον ίσκιο του γίνεται φασίστας. Αυτός είναι ο νόμος του πεζοδρομίου. Ας πούμε, ο Κασιδιάρης. Είναι ο