Σελίδες

9 Ιουλ 2013

Ολοι μαζί... κυβερνούσαμε!!!

Τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν τα προκάλεσαν αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν. Τα προκάλεσαν αυτοί που δεν κυβέρνησαν, αλλά που, όμως, έβγαιναν στους δρόμους και στα πεζοδρόμια και διαμαρτύρονταν...

Αυτοί φταίνε, δηλαδή, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της «Κατσέλης», που επειδή - κατά τον κ. Σαμαρά - διαμαρτύρονται, ο κεφαλαιοκράτης Δαυίδ έβαλε λουκέτο στην εταιρεία...

Αυτοί φταίνε, τα εκατομμύρια των ανέργων, των χρεοκοπημένων, των φτωχοποιημένων, των φορολεηλατημένων, που επειδή «δεν κάθονταν ήσυχα», οι κυβερνήσεις των «Σαμαράδων» τους χρεοκόπησαν, τους κατέστρεψαν, τους λεηλάτησαν...

Πρόκειται για τη νέα εμβριθή ανάλυση (σ.σ.: βγαλμένη από το χυδαίο εγχειρίδιο του «όλοι μαζί τα φάγαμε») στην οποία προέβη

Κακός σύμβουλος η εμπάθεια...

Οποία σύμπτωσις! Να συναντιούνται στην αντιΚΚΕ προβοκάτσια ο ΛΑ.Ο.Σ., η Χρυσή Αυγή, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ «Αυγή» και το alter ego της στο χώρο του Τύπου η «Εφημερίδα των Συντακτών». Να αναμηρυκάζουν - μόνο αυτές οι συγκεκριμένες φυλλάδες- την αθλιότητα των «Financial Times», που ισχυρίστηκαν ότι οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ ψήφισαν τροπολογία υπέρ των περιβόητων γκόλντεν μπόις...

Πανομοιότυπα «ρεπορτάζ» στην ιστοσελίδα των φασιστοειδών και στην εφημερίδα του Καρατζαφέρη, που προσπερνούν για να γίνει η δουλειά τους την κατηγορηματική διάψευση του δημοσιεύματος, ήδη απ' την περασμένη Παρασκευή, που έκανε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.

Βέβαια, από κόρακα κρα θα ακούσεις. Αλλά για όσους παρουσιάζονται σαν «αθώες περιστερές», αφοσιωμένες τάχα στην ανεξάρτητη κι αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων, η προβοκάτσια βαραίνει διπλά. Η «Εφημερίδα των Συντακτών» αναμασά ευχαρίστως τα ψέματα και καταλήγει

Κίνημα με κορμό την εργατική τάξη

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τις λαϊκές κινητοποιήσεις σε διάφορες χώρες στην Τουρκία, στη Βραζιλία, στην Αίγυπτο αναπτύσσεται στο διεθνή και τον εγχώριο αστικό Τύπο η θεωρία των «νέων κινημάτων», των «εξεγέρσεων από το ίντερνετ», ότι «δεν οργανώνονται από συνδικάτα και κόμματα». Βεβαίως, το κοινό στοιχείο και στις τρεις αυτές χώρες είναι η όξυνση των ενδοαστικών αντιθέσεων. Σε όλες αυτές τις χώρες, ανεξάρτητα από τη μορφή διαχείρισης από το αστικό πολιτικό σύστημα, η πραγματικότητα για τους λαούς είναι αυτή της καταπάτησης δικαιωμάτων, της φτώχειας, της ανέχειας, της έντασης της εκμετάλλευσης, που είναι το κοινωνικό υπόβαθρο που οδηγεί σε λαϊκά ξεσπάσματα. Η έκφρασή τους, οι κοινωνικές δυνάμεις που ηγούνται σ' αυτά τα κινήματα, που είναι μεσαία στρώματα, είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και έχουν επίσης άμεση σχέση με το επίπεδο ανάπτυξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ίδιου του επαναστατικού κινήματος.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια χρησιμοποιείται από μερίδες της αστικής τάξης στη διαπάλη για την εξουσία. Το παράδειγμα της λεγόμενης Αραβικής Ανοιξης είναι ενδεικτικό. Το κίνημα της πλατείας Ταχρίρ της Αιγύπτου το 2011, που ανέτρεψε τον Μουμπάρακ, έφερε στην κυβέρνηση άλλο μπλοκ αστικών δυνάμεων, που σήμερα ανατρέπεται

Τα περί «ηγεμονίας της Αριστεράς»... και ο φόβος για την πραγματική εργατική εξουσία

ΒΟΡΙΔΗΣ...ΤΣΕΚΟΥΡΑΤΟΣ
«Η δημοσιονομική κρίση οφείλεται στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς (...) Η πολιτική έκφραση αυτής της ηγεμονίας υπήρξε το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80». Αυτό επανέλαβε ο Μ. Βορίδης με συνέντευξή του στο «Βήμα», επιδιώκοντας να πείσει ότι το μοντέλο της διαχείρισης που κυριάρχησε στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και μετά, κύρια από το ΠΑΣΟΚ, οδήγησε σε στρεβλώσεις την καπιταλιστική ανάπτυξη και προκάλεσε τη σημερινή κρίση. 
Σ' αυτή την κατεύθυνση, μάλιστα, ο Μ. Βορίδης αναφέρει ότι «πρέπει να γίνει μια συζήτηση για την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, για τη στάση τους απέναντι στην επιχειρηματικότητα, τη φορολογία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις μεταρρυθμίσεις». Αφού, λοιπόν, ο βουλευτής της ΝΔ τσουβαλιάζει στην «αριστερά» όλα τα άλλα κόμματα, από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το ΚΚΕ, τα οποία αυθαίρετα ταυτίζει με την υπεράσπιση γενικά του κράτους σε βάρος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, σπεύδει να ξεκαθαρίσει στην ίδια συνέντευξη ότι η παρέμβασή του δεν αφορούσε στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, «το οποίο έχει τηρήσει σε πάρα πολλά θέματα μια συγκροτημένη και υπεύθυνη στάση»! 
Εδώ ακριβώς είναι και το «ζουμί» της παρέμβασης Βορίδη, ο οποίος εκφράζει συνολικά τη στρατηγική της άρχουσας τάξης. Με το κεφάλαιο να απαιτεί σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, ακόμα φτηνότερα εργατικά χέρια και χαμηλότερους φόρους στα κέρδη του, ο Μ. Βορίδης ζητάει να ανοίξει η συζήτηση για την καθυστέρηση στην επιβολή των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων και της φορολογίας. Αντιπαραβάλλει την «επιχειρηματικότητα» στον «κρατισμό», για να ισχυριστεί ότι η ύπαρξη κρατικών επιχειρήσεων προκάλεσε στρεβλώσεις στην καπιταλιστική ανάπτυξη και τη σημερινή κρίση,

Δεν φταίνε οι λέξεις


Στους τίτλους των εφημερίδων η διαθεσιμότητα γράφεται σε εισαγωγικά. Ολοι ξέρουν ότι η σωστή λέξη είναι απόλυση. Αλλά δεν την ονομάζουν έτσι μιας και το Δημόσιο -συνταγματικά, για να μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία μας έχει και εγγυήσεις- δεν κάνει απολύσεις.
Ενω σ' ένα ξενοδοχείο της Αργολίδας τις απολύσεις τις ανακοινώνει κανονικά με το όνομά τους η ίδια η γραμματέας του σωματείου. Αλλά αυτές οι απολύσεις δεν ξεσηκώνουν διαμαρτυρίες - εκτός από κάτι παράξενους του ΠΑΜΕ που πήγαν εκεί και έκαναν φασαρία. Χάλασαν έτσι και την πανηγυρική διαπίστωση του υπουργού Εργασίας που βγήκε και χτες και δήλωσε περιχαρής ότι αυξάνονται οι αναγγελίες πρόσληψης.

Τσίπρας: Αντιλαϊκές συμμαχίες και εκβιασμοί

Το σύνθημα μιας θολής, αλλά αντιλαϊκής στην πράξη ενότητας (πότε αριστερής, πότε αντιμνημονιακής, πότε δημοκρατικής, πότε εθνικής σωτηρίας) επαναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία». 
Λέει συγκεκριμένα: «Εμείς επιμένουμε στην ανάγκη για ενότητα της αριστεράς όχι μόνο για λόγους κοινοβουλευτικής αριθμητικής. Από εκεί και πέρα, είναι φανερό πως στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα χρειάζεται να υπάρξει η ευρύτατη δυνατή πατριωτική, δημοκρατική συσπείρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων γύρω από ένα ανορθωτικό πρόγραμμα απαλλαγής από το Μνημόνιο και ένα σχέδιο κοινωνικής σωτηρίας». 
Βέβαια, η προσθήκη επιθετικών προσδιορισμών πριν από την «ενότητα», δείχνει και τη θολούρα της. 
«Όλοι χωράνε» στο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση διαχείρισης του συστήματος με κορμό τον ίδιο και δορυφόρους από τους αποχωρήσαντες από τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον εθνικισμό του Καμμένου και τους «πατριώτες» της ΝΔ, όπως είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τατσόπουλος.