Σελίδες

13 Αυγ 2012

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ = Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΛΑΟ...


Η αστικη ταξη με τα φερεφωνα της, προσπαθεί να φερει το κέντρο της πολιτικης αντιπαράθεσης στο σημείο εκείνο που την βοηθά στο να προβάλλει την δικη της προπαγάνδα και εκεί όπου ο αποπροσανατολισμός των μαζων θα της φέρει κέρδη στο πολιτικό επίπεδο ώστε να περάσει ανωδυνα τα νεα μέτρα.

Με την μεγαλύτερη αφαίμαξη της εργατικής ταξης και των λαικών στρωμάτων μετά την κατοχη, με την υφεση στο -21% η οποία συγκρίνεται με την εποχή της κατοχής, η αστικη τάξη επιζητεί να στέψει τις λαϊκες μαζες στο πεδιο του ρατσισμού και του σωβινισμού δημιουργώντας έναν πλαστο διαχωρισμό των λαικών στρωμάτων σε ρατσιστες και μη.

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ : Οξυνση, αδιέξοδα και ανταγωνισμοί


Σημάδια έντασης της κρίσης εντός και εκτός Ευρωζώνης
Στην ημερήσια διάταξη της ατζέντας της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρωζώνη και ευρύτερα, κυριάρχησαν την προηγούμενη βδομάδα θέματα που αφορούν στη διεύρυνση της κρίσης και σε άλλες καπιταλιστικές οικονομίες σε Ευρώπη και Αμερική, οι πιθανότητες παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο δανεισμό των χωρών της Ευρωζώνης, το ενδεχόμενο διάσπασης ή συρρίκνωσης της Ευρωζώνης όπως και σαφή σημάδια έντασης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων.
Καθημερινές έχουν γίνει οι συζητήσεις από παράγοντες των μονοπωλίων γύρω από το μέλλον της Ευρωζώνης και το ενδεχόμενο διάσπασής της ή αποχώρησης χωρών. Το πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Bundesbank Otmar Issing, αποκαλούμενος «αρχιτέκτονας του ευρώ», επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ μεταξύ 1999 - 2006, σε συνέντευξή του στο CNBC.com, αναφέρει ότι «η Ευρωζώνη θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει με λιγότερα μέλη και όσα κράτη - μέλη δεν τα καταφέρνουν, θα πρέπει να αποχωρούν». Ο ίδιος, διεκδικώντας για τους εκπροσώπους του τραπεζικού κεφαλαίου άμεσο πολιτικό ρόλο, προτρέπει τους πολιτικούς που αντιτίθενται στην πολιτική Μέρκελ «να βγάλουν το σκασμό».

Τα "λιοντάρια" δεν θα χορτάσουν αν δεν φάνε και τους θηριοδαμαστές τους...

Ο Τζορτζ Μπεστ, ο σπουδαίος βορειοϊρλανδός ποδοσφαιριστής ο οποίος σπατάλησε το ταλέντο του υποκύπτοντας στα πάθη του, αρεσκόταν να διηγείται μια προσωπική του ιστορία: βρισκόταν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου με μια Μις Κόσμος, με ανοιγμένες σαμπάνιες και με πεταμένα λεφτά στο κρεβάτι, τα οποία είχε κερδίσει στο καζίνο. 
Ο γκρουμ που του χτύπησε την πόρτα για να του φέρει άλλη μια σαμπάνια, του έκανε τότε την "ερώτηση τού ενός εκατομμυρίου δολαρίων": "τί πήγε στραβά Τζόρτζι;"!
Αυτόν τον αφελή υπάλληλο μου θυμίζει κι ο Ν. Δένδιας όταν παριστάνει τον τιμητή του ρατσισμού, με αφορμή τη δολοφονία ιρακινού από ακροδεξιούς στο κέντρο των Αθηνών. 
Μπορώ να δικαιολογήσω τον υπουργό Δημόσιας Τάξης μόνο αν υποκρίνεται πως δεν καταλαβαίνει τί σύμβαίνει. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση η πολιτική του ανάλυση είναι διασταύρωση χιμπαντζή με ξανθιάς των ανεκδότων!
 "Αγαπητέ" Ν. Δένδια, το μόνο που με εκπλήσσει από το μπαράζ ρατσιστικών επιθέσεων σε όλη την Ελλάδα είναι που δεν έχουμε δει (ακόμα;) κεφάλι πακιστανού σε παλούκι να περιφέρεται από τα "παλικάρια" τής Χρυσής Αυγής κι

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ για τη δολοφονία νεαρού Iρακινού στο κέντρο της Αθήνας

Παράλληλα με το πογκρόμ που οργανώνει η κυβέρνηση, τον «Ξένιο Δία» τον εφαρμόζουν και συμμορίες φασιστοειδών που ξυλοκοπούν και μαχαιρώνουν τα θύματα των πολέμων, των δουλεμπόρων και της εκμετάλλευσης. 
Ο νεαρός Ιρακινός που δολοφονήθηκε άγρια και άνανδρα στο κέντρο της Αθήνας είναι μόνο ένα από τα θύματά τους. 
Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες.