Σε «σιωπηλή πορεία» από τη Βουλή μέχρι την Ακρόπολη εναντίον των ρατσιστικών επιθέσεων και κατά του αντισημιτισμού και του νεοναζισμού, καλεί σήμερα το μεσημέρι το «Ευρωπαϊκό Αντιρατσιστικό Κίνημα Βάσης (EGAM)». Η σημερινή πορεία εντάσσεται στην πρωτοβουλία για συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις στις 19 Γενάρη 2013 με σύνθημα «Αθήνα – Αντιφασιστική Πόλη» και προβάλλεται κατά κόρον από τα αστικά ΜΜΕ, με έμφαση στη συμμετοχή διεθνούς φήμης διανοούμενων, όπως του Ιταλού συγγραφέα Ντάριο Φο και άλλων.
Επειδή φαίνεται ότι συνεχίζεται και βαθαίνει η προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού για τις αιτίες και τους τρόπους αντιμετώπισης του φασισμού-νεοναζισμού-ρατσισμού και ειδικά της Χρυσής Αυγής, με τη συγκρότηση «αντιφασιστικών μετώπων» από τις λεγόμενες «δημοκρατικές δυνάμεις» ή τις δυνάμεις του «συνταγματικού τόξου», σύμφωνα με την πρόσφατη αντίστοιχη πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, καλό είναι να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι ποιοι στηρίζουν και συγκροτούν αυτές τις «αντιφασιστικές» πρωτοβουλίες και πού αποσκοπούν.
Έτσι, η σημερινή κινητοποίηση έχει την επίσημη στήριξη μαζί με κάλεσμα συμμετοχής του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, των Οικολόγων Πράσινων, του δημάρχου Αθηναίων Γ.Καμίνη, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και άλλων αντίστοιχων φορέων. Από δίπλα και η Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ) του εκλεγμένου με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Δήμο της Αθήνας Π. Κωνσταντίνου. Το ίδιο μείγμα καθαρά αστικών, κυρίως σοσιαλδημοκρατικών μαζί με οπορτουνιστικές δυνάμεις και κοινό χαρακτηριστικό την αποθέωση και το θαυμασμό προς την αστική δημοκρατία και τον κοσμοπολιτισμό, υπάρχει και στα άτομα, από την Ελλάδα και την ΕΕ, που υπογράφουν το κείμενο της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας.
Αποτελεί πρόκληση για την εργατική τάξη και το λαό, οι δύο από τους τρεις συνεταίρους της σημερινής κυβέρνησης μαζί με τους δημάρχους τους, της κυβέρνησης που τσακίζει τη ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων, που υπηρετεί στο ακέραιο το συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, που υπερασπίζεται την καμουφλαρισμένη ταξική δικτατορία των μονοπωλίων, που εξαπολύει κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς κατά των απεργών εργατών και των μεταναστών, να καμώνονται ότι δήθεν ανησυχούν για την άνοδο του φασισμού και να αξιοποιούν την εγκληματική φασιστική δράση σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους.
Είναι οι ίδιοι που αποθεώνουν την ΕΕ των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με θύματα εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες, που 364 μέρες το χρόνο αποκαλούν «λαθρομετανάστες» τα θύματα των ρατσιστικών επιθέσεων και καλούν σε «μηδενική ανοχή» απέναντί τους. Είναι αυτοί που ψήφισαν και αποδέχτηκαν την ανιστόρητη και κατασκευασμένη στα ιμπεριαλιστικά επιτελεία εξίσωση και εξομοίωση του φασισμού με τον κομμουνισμό, που χαιρετούν ή σφυρίζουν αδιάφορα για την απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων στη δήθεν «δημοκρατική» ΕΕ, για την αντιμετώπιση ως ηρώων των απογόνων των SS και των ναζί. Είναι αυτοί που προβάλλουν τη θεωρία των «δύο άκρων», που ταυτίζουν δηλαδή τη δράση των φασιστών τραμπούκων του κεφαλαίου με το ταξικό εργατικό και το κομμουνιστικό κίνημα, δηλαδή με τους πιο συνεπείς και ανειρήνευτους εχθρούς του κεφαλαίου και των φασιστικών παραφυάδων του. Γι’ αυτό και συνειδητά αποσιωπούν, συγκαλύπτουν και δεν έχουν πει ούτε μια λέξη για τον απροκάλυπτο αντικομμουνισμό της Χρυσής Αυγής και των ανάλογων φασιστικών οργανώσεων.
Όλοι αυτοί που τροφοδότησαν τις φασιστικές συμμορίες και τη Χρυσή Αυγή, όλοι αυτοί που πίνουν νερό στο όνομα του καπιταλισμού και της «ελεύθερης αγοράς», δηλαδή του συστήματος του εκτρέφει από την ίδια του φύση του το φασισμό, καλούν σε αντιφασιστικά μέτωπα και συλλαλητήρια για να συσκοτίσουν την πραγματική διαχωριστική γραμμή, τα πραγματικά δύο άκρα-αντίθετα, δηλαδή από τη μία το κεφάλαιο και τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν και από την άλλη την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα με πολιτική πρωτοπορία το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ο φασισμός και ρατσισμός βρίσκεται στο DNA του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, ειδικά σε περιόδους κρίσης του, όταν δεν μπορεί να κυβερνά όπως κυβερνούσε, όταν δεν μπορεί να χειραγωγεί λαϊκές μάζες και να εξαγοράζει όπως πριν. Δεν αντιμετωπίζεται με πορείες και φιέστες από τους αστούς στυλοβάτες του και τους οπορτουνιστές απολογητές του. Υπουργοί, βουλευτάδες και δημαρχαίοι, φιλάνθρωποι πρόεδροι ευαγών ιδρυμάτων και ΜΚΟ, διάφοροι που ουσιαστικά υπερασπίζονται τα ίδια με τους χρυσαυγίτες συμφέροντα, ψάχνουν ευκαιρία να «ξεπλυθούν» στα μάτια του λαού.
Η αντιμετώπιση της φασιστικής Χρυσής Αυγής πρέπει να γίνει και θα γίνει από το ίδιο το εργατικό και λαϊκό κίνημα, μέσα από τις δομές και τους φορείς του και όχι έξω και χώρια από αυτό. Μόνο μια πλατιά λαϊκή συμμαχία, με πρωτοπόρα την εργατική τάξη, που παλεύει ενάντια στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και τα μονοπώλια, ενάντια στη συμμετοχή στην ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που παλεύει για τη δική της εργατική-λαϊκή εξουσία και οικονομία, μπορεί να βάλει στο περιθώριο τους υπερασπιστές του καπιταλιστικού συστήματος και να τσακίσει τους φασίστες, αντικομμουνιστές τραμπούκους του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου