Σελίδες

11 Οκτ 2012

«Καίγονται» για να κρυφτούν

Τι βρήκε να πει η χτεσινή «Αυγή» για την προχτεσινή δυναμική και μαζική πορεία του ΠΑΜΕ στο κέντρο της Αθήνας; Οτι «τα μέλη του αποχώρησαν όταν ξεκίνησαν τα μικροεπεισόδια έξω από τη Βουλή, προκαλώντας τις χλιαρές αποδοκιμασίες όσων παρευρίσκονταν»... Θα μπορούσαμε βέβαια να σχολιάσουμε πως «όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια», αλλά δεν είναι αυτό - μόνο - το θέμα.
Γιατί, ο λόγος για τον οποίο η «Αυγή» επιλέγει ξανά να «χτυπήσει» μια τόσο σημαντική κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων εργατών κι εργατριών δεν είναι ζήτημα (απλά...) ζήλιας! Αυτό που την ενοχλεί για τις κινητοποιήσεις και συνολικά τον τρόπο που δουλεύει το ΠΑΜΕ για την οργάνωση των εργαζομένων, είναι πρωτ' απ' όλα η ολοένα και μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων στο ΠΑΜΕ,
όπως έδειξαν και η απεργία στις 26 Σεπτέμβρη και οι προχτεσινές διαδηλώσεις. Οτι αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο πως η γραμμή τους αποσκοπεί στη συμφιλίωση των εργαζομένων με την «ανταγωνιστικότητα» την «υγιή επιχειρηματικότητα», στην αυταταπάτη της «αναδιανομής» λες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα μοιράσουν τα κέρδη τους με τους εργάτες, η σταθερή προσήλωσή τους στη λυκοσυμμαχία της καπιταλιστικής ΕΕ. Η δράση του ΠΑΜΕ αποσκοπεί στη συγκέντρωση δυνάμεων ενάντια στη μεγαλοεργοδοσία και στα μονοπώλια, αφού έτσι μόνο αποκτούν προοπτική οι εργατικοί αγώνες.
Αλλά αυτά βέβαια δεν την καίνε την «Αυγή». Αυτό που την «καίει» είναι να κρύψει πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ ζεσταίνει την πλάτη της μεγαλοεργοδοσίας. Οι αποδείξεις γι' αυτό πληθαίνουν καθημερινά. Αμα δει κανείς την ανακοίνωση (που είναι μάλιστα και προεκλογική, ενόψει των αρχαιρεσιών για τη νέα διοίκηση στο σωματείο) που κυκλοφόρησε η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην «Εθνική Ασφαλιστική», που καλεί τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν μια ισχυρή επιχείρηση στο συγκεκριμένο κλάδο, αναρωτιέται γιατί οι επιχειρηματίες να πληρώνουν διαφημιστικές εταιρείες για να διαλαλούν την πραμάτεια τους και να μην απευθύνονται στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ...

1 σχόλιο:

  1. Οι πορείες και οι διαδηλώσεις είναι μια μορφή αγώνα που από μόνες τους δεν λύνουν τα προβλήματα του λαού . Ο αγώνας των εργαζομένων στους τόπους εργασίας φέρνει πιο απτά αποτελέσματα .
    Οι καθημερινές διεκδικήσεις κάνουν τα καπιταλιστικά συμφέροντα να την "ακούν "πιο δυνατά και να νοιώθουν την ανάσα των εργαζομένων να τους καίει το πρόσωπο ...
    Στους αγώνες αυτούς ξεχωρίζουν οι φίλοι και οι εχθροί της εργατικής τάξης.
    Οι υποστηρικτές του ευρωπαϊκού ονείρου σε αυτούς τους αγώνες είναι απόντες τους επιβουλεύονται ή στη καλύτερη περίπτωση κυριολεκτικά σέρνονται από τις ταξικές δυνάμεις στον αγώνα.
    Δεν θα κρύψω ότι και γω πέρισυ οταν έβλεπα το ΠΑΜΕ να μένει λίγο ή να διαλύεται μετά το πέρασμα από τη Βουλή έλεγα τι στο διάολο κάνουμε...(ο ενθουσιασμός της στιγμής βλέπετε ..)
    Σύντομα όμως κατάλαβα πολύ πριν τις επίσημες ανακοινώσεις του κόμματος ότι ο στόχος και η στρατηγική δεν αναλώνονται σε μία πορεία όσο μεγαλειώδη και αν είναι αυτή .
    Το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι ο τόπος εργασίας και η ζύμωση που θα βοηθήσει τους εργαζόμενους να συνειδητοποίησουν τη δύναμη της ταξικής πάλης .
    Εκεί δένεται το ατσάλι ....και οταν δεθεί γερά γίνεται αδιαβατο ποτάμι που παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά του ....
    Ο che χρησιμοποιούσε τις απεργίες και τις διαδηλώσεις στις πόλεις για κάτι πιο μεγάλο ...για να απασχολεί τις κυβερνητικές δυνάμεις και να κερδίζει τις μάχες στην ύπαιθρο .....
    Μάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή