ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΔΗΜ.ΑΡ. ...

Αγγίζει τα όρια του παράλογου ο τρόπος με τον οποίο τα στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. προσπαθούν να διαχειριστούν επικοινωνιακά τη στάση της. Ο γραμματέας της, Σπ. Λυκούδης, δήλωσε χτες στον «Αθήνα 9,84»: «Εμείς βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού. Από τη μία βαραίνει αποφασιστικά στη δική μας στάση η κοινωνική ευαισθησία που έχουμε και οφείλουμε να έχουμε ως κόμμα της Αριστεράς απέναντι στους ανθρώπους που υφίστανται αυτή την απίστευτη οικονομική πίεση. Από την άλλη, όμως, πρέπει να πρυτανεύει στη σκέψη μας ότι η Δημοκρατική Αριστερά δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της, σε αυτή τη φάση, να δημιουργηθεί μια σοβαρή πολιτική
και κυβερνητική κρίση, διότι εκτιμάμε ότι άλλη εναλλακτική πολιτική, άλλο εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, δεν έχει κατατεθεί από πουθενά».

Η μόνη ευαισθησία που διαθέτουν είναι απέναντι στην τάξη την οποία εκπροσωπούν. Είναι απέναντι στην ευρωενωσιακή της συμμαχία. Ούτε ίχνος ευαισθησίας για το λαό που στενάζει ήδη και ετοιμάζονται να του δώσουν ένα ακόμα συντριπτικό χτύπημα. Μάλιστα είναι τέτοιος ο κυνισμός τους που προσπαθούν να αφαιρέσουν από το λαό κάτι ακόμα, εξίσου αν όχι σημαντικότερο απ' όσα έχει ήδη χάσει, την πίστη και την ελπίδα ότι ναι, υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης, που στο κέντρο του έχει τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Ξέρουν καλά οι κύριοι της ΔΗΜ.ΑΡ. ότι για να γονατίσουν το λαό οριστικά, για να μην κινδυνεύσουν από την οργή του που υπό προϋποθέσεις μπορεί να μετουσιωθεί σε ταξική πάλη, ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, πρέπει να τον δηλητηριάσουν με την απογοήτευση, τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια. Ας έχουν όμως υπόψη ότι υπάρχουν αντισώματα γι' αυτό το δηλητήριο που τον ποτίζουν.