Σχετικά με τη φιλολαϊκή κυβέρνηση ...

Είναι γεγονός ότι μπροστά στις εκλογές εμφανίστηκαν κόμματα (πχ ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένος κλπ), που μιλούν για τη δυνατότητα να βγει από τις κάλπες μια διαφορετική κυβέρνηση απ' αυτές που μέχρι τώρα γνώρισε ο λαός, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΝΔ, είτε της συγκυβέρνησής τους, που να λύσει -λένε- λαϊκά προβλήματα. Σπέρνουν αυταπάτες. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στο λαό, από τη στιγμή που την εξουσία την έχουν τα μονοπώλια. Μια κυβέρνηση που την εξουσία την έχει ο λαός, έχει τη δύναμη να αλλάξει την πορεία της χώρας, να ικανοποιήσει τις ανθρώπινες ανάγκες, να οδηγήσει στην κοινωνική, λαϊκή ευημερία. Επομένως, δεν ζητάς μια απλή αλλαγή κυβέρνησης, γιατί, στις δοσμένες συνθήκες του καπιταλισμού, τίποτα φιλολαϊκό δεν μπορεί και δεν πρόκειται να κάνει. Γι' αυτό το ΚΚΕ έχει ένα μεγάλο ατού και προτέρημα που πρέπει να το εκτιμήσει ο λαός: Δεν πρόκειται να μπει σε καμία κυβέρνηση, που την εξουσία και την οικονομία την έχουν στα χέρια τους οι κεφαλαιοκράτες, γιατί ή δε θα θελήσει ή δε θα μπορέσει ή και τα δυο μαζί, να αντιμετωπίσει τα λαϊκά προβλήματα και να ανακουφίσει το λαό.

Να σκεφτεί ο λαός το ΚΚΕ σε μια τέτοια κυβέρνηση. Σημαίνει ότι χάνει μια πολιτική πρωτοπορία στην πάλη του. Γιατί δεν μπορείς να είσαι και μέσα στην κυβέρνηση και να κάνεις και αντιπολίτευση, αυτά τα κόλπα που κάνει σήμερα η ΝΔ. Γιατί διαφορετικά, θα πρέπει το ΚΚΕ να φύγει από την κυβέρνηση, να τη ρίξει. Και μετά θα σου λένε, μη φύγεις, γιατί άμα ρίξεις την κυβέρνηση έρχονται χειρότερες δυνάμεις. Θα έρθει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ από πίσω. Ταυτόχρονα ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι. Μια τέτοια κυβέρνηση, που αντικειμενικά δε θα μπορεί να λύνει λαϊκά προβλήματα, αφού θα την κοντράρουν τα μονοπώλια, η εξουσία τους, η ΕΕ, δε θα σπείρει απογοήτευση στο λαό; Και αυτό θα κάνει, και το κίνημα θα έχει αφοπλίσει, άρα θα το πισωγυρίσει, και οι εργαζόμενοι θα την εγκαταλείψουν. Επομένως, δεν είναι μειονέκτημα, όπως το εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοι, ότι το ΚΚΕ δεν μπαίνει στην κυβέρνηση. Αυτό είναι το πλεονέκτημα: Οτι ανεβασμένο το ΚΚΕ και ένα ισχυρό κίνημα, θα μπορέσει να ασκήσει πίεση, να φέρει κάποιο αποτέλεσμα, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί μετά τις εκλογές.

Αλλά κυρίως, ή θα περάσει όλη η εξουσία στο λαό, ή αλλιώς, μόνο η διακυβέρνηση όχι μόνο δεν λύνει προβλήματα, αλλά είναι και επικίνδυνη απάτη και μπλόφα και λακκούβα. Γιατί έτσι το σύστημα θα έχει τη δυνατότητα να αλλάζει κυβερνήσεις και τα πράγματα να βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο. Το ΚΚΕ μιλάει για μια ριζικά διαφορετική εξουσία, τη λαϊκή εξουσία, που θα δώσει ώθηση σε όλες τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, για να κόψει την εξάρτησή της από εισαγωγές, από τα μονοπώλια, από τα χρέη. Η Ελλάδα έχει σοβαρές αναπτυξιακές δυνατότητες, έχει ορυκτό πλούτο, έχει σημαντική γεωργική και ζωική παραγωγή, που δεν αφορά μόνο στην επίλυση του προβλήματος της διατροφής, αλλά δίνει ώθηση στην ανάπτυξη πολλών βιομηχανικών κλάδων, που οι καπιταλιστές τους εγκαταλείπουν, γιατί ενδιαφέρονται να επενδύσουν εκεί που υπάρχει κέρδος.

Στη λαϊκή εξουσία θα υπάρχει εργατικός λαϊκός έλεγχος. Δεν μπορεί να είναι -και το ΚΚΕ δεν θέλει να είναι- μια εξουσία των επάνω -έχουμε πάρει την πείρα, και την αρνητική και τη θετική, του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε. Πρέπει η εξουσία να ασκείται από τα κάτω προς τα πάνω. Για παράδειγμα, ο βουλευτής θα εκλέγεται από το εργοστάσιο, από τον παραγωγικό χώρο. Θα εκλέγεται από το συνεταιρισμό, αν είναι ο αγροτικός. Θα εκλέγεται από τους συνταξιούχους, αν μιλάμε για τους συνταξιούχους. Θα εκλέγεται από το πανεπιστήμιο, αν μιλάμε για εκπροσώπηση φοιτητών. Και από την ίδια την ανάπτυξη της χώρας, η μεγάλη πλειοψηφία θα είναι εργάτες βουλευτές, που θα ελέγχονται στο χώρο τους και θα ανακαλούνται από το χώρο τους, όχι κάθε τέσσερα χρόνια. Και που θα τους εκλέγουν οι εργάτες, γιατί τους θεωρούν τους καλύτερους. Θα δουλεύουν στην παραγωγή και μετά θα κάνουν τα βουλευτικά τους καθήκοντα και θα πληρώνονται το ίδιο με τους εργάτες που δεν είναι βουλευτές. Θα απαλλαγούν από τα καθήκοντά τους, μόνο αυτοί που θα απασχολούνται στα κεντρικά κυβερνητικά όργανα της λαϊκής εξουσίας.

Μια τέτοια εξουσία, δεν μπορεί να προκύψει από τις εκλογές. Η αποδυνάμωση όμως των κομμάτων του κεφαλαίου και η ενίσχυση του ΚΚΕ, μπορεί να μεγαλώσει τις ρωγμές στο αστικό σύστημα. Να κάνει πιο διακριτή την προοπτική της εργατικής, λαϊκής εξουσίας στο λαό, που μάχεται οργανωμένα με μπροστάρηδες του κομμουνιστές, για να εμποδίσει τα βάρβαρα μέτρα, ενάντια στα κόμματα και την τάξη των καπιταλιστών που τα επιβάλλει.