Σελίδες

4 Απρ 2012

Πλατεία Αυτοκτονίας...



Αυτό ήταν το ρεπορτάζ των δημοσιογράφων του Σκάι. Ή αλλιώς το ρεπορτάζ των ηθικών αυτουργών στο έγκλημα. Και όπως κάθε ηθικός αυτουργός που μετά το έγκλημα προσπαθεί να αποποιηθεί τις ευθύνες του,
έτσι και οι δημοσιογράφοι του Σκάι, αφού έχουν τοποθετήσει στην πρέσα έναν ολόκληρο λαό, προστατεύοντας τα συμφέροντα του κεφαλαιοκράτη ιδιοκτήτη του σταθμού, προσπαθούν ύστερα να βρούν ψυχολογικά προβλήματα πίσω από κάθε πράξη απόγνωσης.


Λαγωνικά της ενημέρωσης σου λέει. Τις απλές, απλούστατες αιτίες των αυξανόμενων αυτοκτονιών στην χώρα, δεν μπορούν φυσικά να τις αντιληφθούν. Για αυτές φταίει μονάχα η κακή μας η τύχη.

"Φεύγω για να μην αφήσω χρέη στα παιδιά μου". Αυτές ήταν οι τελευταίες κουβέντες που βγήκαν σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, από τα χείλη του 77χρονου συνταξιουχου φαρμακοποιού που έστρεψε στον εαυτό του ένα όπλο και αυτοκτόνησε σήμερα το πρωί μέσα στην πλατεία Συντάγματος. 

Άραγε, πόσες φορές έχουμε ακούσει απο τα χείλη των δημοσιογράφων του Σκαι, για την προνομιούχο συντεχνία των φαρμακοποιών ? Πόσες φορές έχουν σταθεί απέναντι στους φαρμακοποιούς και τις απεργίες του κλάδου ?

Τους αφαιρείς το δικαίωμα να αγανακτήσουν με την αντιλαϊκή θύελλα, τους αφαιρείς το δικαίωμα να αντιδράσουν απέναντι σε αυτούς που τους κλέβουν την ζωή ... τους φορτώνεις με ενοχές, καθυβρίζεις τα κινήματα, αποκλείεις κάθε άλλη εναλλακτική πρόταση, εξαϋλώνοντας ουσιαστικά την όποια ελπίδα των ανθρώπων αυτών ... και ύστερα απορείς γιατί.

ΗΦΑΙΣΤΟΣ

14 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4/4/12, 3:21 μ.μ.

    Έλληνες ...Μην Αυτοκτονείτε ...
    Αυτοκτονείστε ΤΟΥΣ (...πολιτικά)

    Κάντε το, στις εκλογές που έρχονται.
    ΜΠΟΡΕΙΤΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος4/4/12, 3:23 μ.μ.

      Το να δολοφονείς τα θύματά σου, οδηγώντας τα, στην πλήρη εξαθλίωση και στην απελπισία και απλά οπλίζοντας το χέρι τους, έτσι ώστε να τους καταστήσεις "αυτόχειρες", είναι παλιά μέθοδος, εξελιγμένη -επιστημονικά- με σύγχρονες μεθόδους και τεχνικές του σήμερα...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος4/4/12, 3:40 μ.μ.

    Ο μόνος δρόμος είναι η παλη κι ο αγώνας για ένα καλύτερο κόσμο.
    Πάλη και αγώνας για ανατροπή αυτής της πολιτικής, αυτού του συστήματος, του καπιταλισμού.
    Η αυτοκτονία δεν είναι λύση, είναι υπεκφυγή, λύση είναι ο αγώνας για το τσάκισμα, τον αφανισμό ολων αυτών που μας οδήγησαν ως εδώ.
    Λύση είναι η ανατροπή των συσχετισμών αυτών των πολιτικών στις εκλογές που έρχονται, αλλά και καθημερινά, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια.
    ΑΦΑΝΗΣΤΕ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ, ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως σύμφωνα με την Καθημερινή άφησε σημείωμα που έγραφε η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μας. Δεν μπορώ να βρω άλλον τρόπο αντίδρασης εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και πριν γίνω βάρος στο παιδί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποια χωρα σώζουν και ποιους πολίτες;;;
    Οι "σωτηρες" τελικα μας κοροιδευουν αγριως,
    τιμωρειστε τους ,
    απ' οτι φαινεται σε λιγο εχουμε εκλογες, (εκτος απροβλεπτου γεγονοτος....)
    Α-ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΥΣ που λεει και ο Μπογιοπουλος σημερα στον Ριζο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος4/4/12, 4:47 μ.μ.

    Δεν ήταν αυτοκτονία, ήταν ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ...
    ''Δεν μπορώ να βρω άλλο τρόπο αντίδρασης, εκτός από ένα αξιοπρεπές τέλος, πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για να επιβιώσω και γίνω βάρος στο παιδί μου.''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4/4/12, 4:55 μ.μ.

    «Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου και επειδή δεν μπορώ να βρω το δίκαιο μου, δεν μπορώ να βρω άλλο αγώνα αντίδρασης εκτός απο ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για τη διατροφή μου»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΤΟΠΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ :
    Παράξενη στιγμή. Σιωπή, οργή, περισυλλογή, ενοχές, προσμονή οτι δεν μπορεί κάτι θα γίνει και δεν μπορεί να περάσει κι αυτό έτσι, αηδία για αυτό που μας κάνουν, για τα μνημόνια, για τα δεκάδες νομοσχέδια με τις 100άδες σελίδες που κανένας δεν διαβάζει και παρ'όλα αυτά ξετσίπωτα τα 2 μεγαλα κόμματα ψηφίζουν στα γρηγορα όπως-όπως αρκεί να γίνει η δουλειά, καταθέτοντας βροχή από ντροπιαστικές τροπολογίες, την ώρα που άλλος ένας άνθρωπος έβαλε τερμα στη ζωή του ελπίζοντας πως η απελπισία του θα ακουστεί και πως φεύγει με αξιοπρέπεια.
    ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ , ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΠΟΝΗΡΑ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ...
    ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος4/4/12, 5:07 μ.μ.

    Σκότωσαν τα όνειρα μας, λεηλάτησαν τις ζωές μας, δολοφονούν συνανθρώπους μας.

    Βάφουν τα χέρια τους με αίμα, αλλά …. παραφουσκώνουν τα θησαυροφυλάκια τα δικά τους και των αφεντικών τους.

    Εξαθλιώνουν τις λαϊκές μάζες, αλλά … μας «σώζουν».

    Πυροβολούν τις ζωές μας, αλλά …. μας υπόσχονται «καλύτερο μέλλον».

    Μας οδηγούν στην μιζέρια και την εξαθλίωση στον θάνατο.

    Δεν μπορούμε να παραμένουμε παθητικοί παρακολουθώντας τους να μας εκτελούν εν ψυχρώ!

    ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

    Να κηδέψουμε εμείς το σύστημα που μας δολοφονεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος4/4/12, 7:32 μ.μ.

    Η επιστολή της απόγνωσης

    «Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένησε κυριολεκτικά την δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μία αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι' αυτή.

    Επειδή έχω μία ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου.

    Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πίατσα πορέτο του Μιλάνου)».

    Το χρονικό της τραγωδίας

    Λίγο πριν τις εννέα το πρωί ο ηλικιωμένος που βρισκόταν στη δεξιά πλευρά της πλατείας Συντάγματος, ανάμεσα σε δέντρα, έβγαλε ένα περίστροφο και αυτοπυροβολήθηκε μία φορά στο κεφάλι.

    Οι περαστικοί που αντιλήφθηκαν το περιστατικό, έντρομοι ειδοποίησαν την αστυνομία και το ΕΚΑΒ αλλά δυστυχώς όταν έφτασαν ήταν ήδη αργά για τον άτυχο άνδρα. Η σορός μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό.

    Σύμφωνα με δηλώσεις του Κώστα Λουράντου, προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, ο άτυχος άνδρας ήταν συνταξιούχος φαρμακοποιός και μέλος του ΦΣΑ έως το 1994 όταν και πούλησε το φαρμακείο του.

    «Τον θυμάμαι ως έναν αξιοπρεπέστατο άνθρωπο με πολλή ευγένεια και με πολύ τακτ. Θεωρώ ότι λόγω του ότι η αξιοπρέπειά του δεν θα επέτρεπε να ζήσει υπο συνθήκες διαφορετικές από αυτές που πίστευε, τον οδηγησε σε αυτή την πράξη που όχι μόνο με θλίβει αλλά με εντυπωσιάζει αρνητικά.

    Δεν έχει σημασία ποιός είναι αυτός που το έκανε αλλά το γιατί το έκανε. Δεν έχει κανείς το διακαίωμα να αφαιρεί την ζωή του άλλου, ακόμα και αν δεν είναι αυτός που τραβάει το πιστόλι. Ουσιαστικά ηθικοί αυτουργοί υπάρχουν και θα σας πω και κάτι ακόμα. Μια συνάδελφός μου όπως μου είπε ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά, πήγε να αυτοκτονήσει και το αποτρέψαμε την τελευταία στιγμή», είπε ο κ. Λουράντος.

    Το μεσημέρι τελέστηκε, παρουσία απλών πολιτών, τρισάγιο στη μνήμη του άτυχου ηλικιωμένου ενώ συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έχουν προγραμματιστεί για σήμερα το απόγευμα τόσο στο Σύνταγμα όσο και σε άλλες πόλεις της χώρας με αφορμή το τραγικό περιστατικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Διαβάστε, το παρακάτω απόσπασμα από το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε ο τραγικός αυτόχειρας και θα καταλάβετε απόλυτα τι φοβούνται.
    - “Πιστεύω ότι οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι”.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος4/4/12, 8:33 μ.μ.

    Αυτοκτονίες
    Τα πράγματα είναι παραπάνω από δραματικά.
    Τα στοιχεία για τις αυτοκτονίες και τις απόπειρες αυτοκτονίας από το 2009 μέχρι το τέλος του 2011 που κατέθεσε στις αρχές του Γενάρη φέτος στη Βουλή ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσής, απαντώντας σε σχετική αίτηση του βουλευτή της ΝΔ Π. Παυλόπουλου, το παραπάνω χρονικό διάστημα οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας έφθασαν στις 1.727 και συγκεκριμένα το 2009 ήταν 507, το 2010 ανέβηκαν στις 622 και μέχρι τον Δεκέμβρη του 2011 που υπάρχουν στοιχεία ήταν 598.
    Χαρακτηριστικά, στην Αττική οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες ήταν 158 το 2009, ανέβηκαν στις 178 το 2010 και το 2011 έφτασαν στις 198.
    Αντίστοιχα στην Θεσσαλονίκη το 2009 ήταν 55, το 2010 πήγαν στις 98 και το 2011 στις 97.
    Για όλες τις παραπάνω τραγικές περιπτώσεις, μέχρι σήμερα δεν είδαμε την παραμικρή ευαισθησία, από τους αστούς πολιτικούς και τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια τους.
    Ούτε μια λέξη συμπάθειας, ούτε ένα δάκρυ, έστω μία συγνώμη.
    Και ξαφνικά, σήμερα, μετά την τραγική αυτοκτονία του 77χρονου φαρμακοποιού στο κέντρο της Αθήνας, ξέσπασε ένας ορυμαγδός.
    Πολλοί, ξαφνικά, θυμήθηκαν την ανθρωπιά τους, έως κι ο πρωθυπουργός της χώρας έκανε δήλωση, αφήστε τα κροκοδείλια δάκρυα στη Βουλή !
    Ειδικά αυτοί που έφεραν τον κόσμο στην απόγνωση, αυτοί που ευθύνονται απόλυτα για την εξαθλίωση ενός μεγάλου μέρους του λαού μας, τα κάθε λογής παπαγαλάκια ξεπέρασαν και τον εαυτό τους.
    Γιατί άραγε όλα αυτά ;
    Τους έπιασε ο πόνος λόγω των επικείμενων εκλογών ;
    Φοβούνται ένα ντόμινο αυτοκτονιών ;
    Φοβούνται ένα ξέσπασμα του κόσμου ;
    Το κάνουν γιατί είναι υποκριτές και Φαρισαίοι ;
    Τρέμουν γιατί στην τελική θα αλλάξει η “ατζέντα” της προεκλογικής περιόδου ;


    Τίποτα από όλα αυτά !
    Τίποτα απολύτως !
    Διαβάστε, το παρακάτω απόσπασμα από το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε ο τραγικός αυτόχειρας και θα καταλάβετε απόλυτα τι φοβούνται.
    - “Πιστεύω ότι οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι”.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. «Αιδώς Αργείοι. Οι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για τα δεινά και την απελπισία του ελληνικού λαού, αυτοί που επιτίθενται με συκοφαντίες και ψέμματα σε κάθε τμήμα εργαζομένων που αντιπαλεύει τη φτώχεια, θα έπρεπε τουλάχιστον να σιωπούν μπροστά στα αποτρόπαια αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης και της πολιτικής τους, αντί να παριστάνουν τους σωτήρες και τους ευαίσθητους».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος4/4/12, 9:19 μ.μ.

    Ο μπαρμπα Μήτσος. Για άλλους, ο κυρ Δημήτρης. Έφυγε με το κεφάλι ψηλά, μα μ’ ένα τέλος που δεν του ‘πρεπε. Σε κανέναν άνθρωπο. Κάποτε, κάπου μύρισε τη ζωή. Έκλαψε, γέλασε, μεγάλωσε –μπορεί και με στερήσεις, δεν έχει σημασία- ερωτεύτηκε, πόνεσε, υπηρέτησε την πατρίδα, αγάπησε, έκανε παιδιά, δούλεψε, κουράστηκε, πάλεψε, απόκαμε. Όπως έκανε ο πατέρας μου και ο δικός σου πατέρας, οι πατεράδες όλων μας…


    Τι να ζητάει ένας άνθρωπος σ’ αυτήν την ηλικία… Για ποιο λόγο να πάλεψε τόσα χρόνια σ’ αυτή τη ζωή… Για να ζήσει με αξιοπρέπεια! Για να μπορεί τις νύχτες να κλείνει τα μάτια του ευτυχισμένος. Και τα πρωινά να χαίρεται την καινούργια μέρα. Να κρατάει το χέρι της γερόντισσας και να καμαρώνουν μαζί τα παιδιά, να χαίρονται τα εγγόνια τους. Να είναι περήφανος που όσα, απλά και αυτονόητα, προσπάθησε να φτιάξει, τα πέτυχε. Και τώρα να τα γεύεται ήσυχος. Με τις υποχρεώσεις του ήταν εντάξει, το μερίδιο που του χρέωσαν… Ένας άντρας νοικοκύρης, που περπατούσε στο δρόμο με το κεφάλι ψηλά. Όπως και ο πατέρας μας.

    Όμως δεν τα λογάριασε καλά. Δεν πέρναγαν όλα απ’ τα δικά του χέρια. Λίγο πιο πέρα, κάποιοι παραφύλαγαν καλά κρυμμένοι. Πέφτουν πάνω του με τα γαμψά τους νύχια και τον ματώνουν. Του αρπάζουν αυτό που μια ζωή φύλαγε σαν πολύτιμο θησαυρό, την αξιοπρέπειά του. Του ποδοπατούν την ανθρώπινη υπόσταση. Του κλέβουν το οξυγόνο. Ο γέροντας τρέκλισε, δεν άντεξε, απόκαμε, έπεσε.. Δεν φτάνουν τα κουράγια. Πήρε την απόφαση να φύγει...

    Μάζεψε όση δύναμη του είχε απομείνει και στάθηκε όρθιος. Με όση αξιοπρέπεια μπόρεσε να κρύψει από τους ληστές. Δεν μίλησε, δεν φώναξε, ούτε ένα «γεια»... Δεν ζήτησε τίποτα από κανέναν. Ευχήθηκε μόνο, κάποιοι, νεώτεροι και πιο δυνατοί από αυτόν, να φέρουν μια μέρα πίσω την κλεμμένη αξιοπρέπεια. Τη δική του και τη δική μας. Και έφυγε μόνος… όπως ήρθε…

    ΑΠΟ http://e-oikodomos.blogspot.com/2012/04/blog-post_7231.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή