Τη στιγμή που το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας αντιμετωπίζει ζωτικής σημασίας προβλήματα, η ΕΡΤ παραμένει προσηλωμένη στη διοργάνωση, που γίνεται για τα ...μάτια της Ευρώπης, για το κέρδος των λίγων, των χορηγών, των διαφημιστών, των καναλιών, των δισκογραφικών εταιρειών... Σ' αυτό το πανάκριβο, φανταχτερό πλην κενό περιεχομένου «πανηγύρι», που το έχουμε χρυσοπληρώσει στο πρόσφατο παρελθόν, με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Η ΕΡΤ δηλώνει πως «αποφάσισε να συμμετάσχει με το ελάχιστο δυνατό κόστος», «σεβόμενη τα σοβαρά προβλήματα
που αντιμετωπίζει η χώρα και η οικονομία μας και συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι τόσο ο διαγωνισμός όσο και η συμμετοχή μας σε αυτόν έχουν αγκαλιαστεί και αγαπηθεί από τo κοινό» (!!!) Ενώ κάνει και μια επίδειξη «κοινωνικής ευαισθησίας» προσφέροντας τα έσοδα από τηλεφωνήματα των τηλεθεατών σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις...Στο Αζερμπαϊτζάν των πετρελαίων
Ντεκόρ του φετινού, 57ου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Γιουροβίζιον, θα είναι οι πετρελαιοπηγές του Αζερμπαϊτζάν, καθώς το ευρωσόου εμπορευματοποίησης και πολιτιστικής χειραγώγησης «μετακομίζει» το Μάη, ανατολικότερα από κάθε άλλη χρονιά, στο Μπακού. Ως γνωστό, το Αζερμπαϊτζάν - ασιατική χώρα πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου και πηγές φυσικού αερίου - βρέχεται από την Κασπία Θάλασσα, και συνορεύει με το Ιράν, τη Ρωσία, τη Γεωργία, την Αρμενία και την Τουρκία. Μέχρι το 1991 ήταν μία από τις Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ενωσης, ενώ μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση ακολούθησε ανάλογο δρόμο με τις άλλες Σοβιετικές Δημοκρατίες. Τα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου τα λυμαίνονται ξένοι και ντόπιοι ολιγάρχες, ενώ ο λαός αντιμετωπίζει πληθώρα προβλημάτων. Από το Διαγωνισμό πάντως θ' απουσιάσει η γειτονική Aρμενία, που αρνήθηκε να συμμετάσχει, μετά τις δηλώσεις του Αζέρου Προέδρου Ι. Αλίεφ, πως ο υπ' αριθμόν 1 εχθρός για το Αζερμπαϊτζάν είναι οι Αρμένιοι όλου του κόσμου. Εξάλλου, το τίμημα του πισωγυρίσματος στον καπιταλισμό είχε δραματικές επιπτώσεις για τις δύο χώρες, που ενώ μέχρι το 1991 ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας, έφτασαν στην πολεμική σύρραξη για την περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, με θύματα χιλιάδες σκοτωμένους και πρόσφυγες.
Γιουροβίζιον στο Μπακού των πετρελαίων λοιπόν, όπου πρόσφατα είδαν το φως καταγγελίες για «αναγκαστικές και παράνομες εκτοπίσεις» εκατοντάδων κατοίκων από τα σπίτια τους, προκειμένου να κατεδαφιστούν και στη θέση τους να κατασκευαστεί αίθουσα μουσικής. Οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν έσπευσαν να δηλώσουν πως οι εργασίες κατασκευής δεν συνδέονται με τη Γιουροβίζιον, αλλά αποτελούν μέρος σχεδίου βελτίωσης του αστικού περιβάλλοντος!!!
Χειραγώγηση συνειδήσεων
Σε δεκάδες εκατομμύρια αναμένονται οι τηλεθεατές και της φετινής «σούπας» της Γιουροβίζιον. Ασφαλώς αυτή η χοάνη δεν έχει την παραμικρή σχέση με την ποιότητα, με την πλούσια πολιτιστική παραγωγή του κάθε τόπου, τον οποίο δήθεν εκπροσωπούν τα συνήθως κακέκτυπα - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - που διαγωνίζονται. Ο ρόλος και οι στόχοι της είναι σε αντιδιαστολή με τον αληθινό πολιτισμό, που ασφυκτιά στη μέγκενη της εμπορευματοποίησης, αγωνιώντας να αρθρώσει λόγο, να βρει τον τρόπο να φτάσει στο φυσικό αποδέκτη του, το λαό. Σ' αυτήν την προκρούστεια διοργάνωση - βιτρίνα της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ενοποίησης - το τραγούδι, είναι απλώς το άλλοθι. Απουσιάζει ως μορφή τέχνης και γνήσιας έκφρασης. Αυτή η «λαμπερή» χωματερή του τραγουδιού δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμη... χαπάκι μαζικής ύπνωσης και χειραγώγησης συνειδήσεων. Και για την ευκολότερη «κατάποσή» του στήνεται ένας ολόκληρος μηχανισμός: Αστρονομικά χρηματικά ποσά, τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιοφωνίες, εταιρείες δίσκων και προβολής, Τύπος, εταιρείες διαφημιζόμενων «χορηγών», ενώ τα τελευταία χρόνια στο χορό έχουν μπει για τα καλά και κυβερνήσεις, αποβλέποντας σε πολιτικά και ιδεολογικά οφέλη.
Η ιστορία της Γιουροβίζιον δεν είναι ούτε μικρή, ούτε αθώα. Παιδί του ψυχρού πολέμου (δημιουργήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '50 στο Λοκάρνο της Ελβετίας) υπηρέτησε το δόγμα της πολιτιστικής ενοποίησης της Δυτικής Ευρώπης. Μετά την επιβολή της αντεπανάστασης στις σοσιαλιστικές χώρες, οι γεωγραφικές και κυρίως πολιτικές αλλαγές στη Γηραιά Ηπειρο επέδρασαν και στη Γιουροβίζιον. Η καπιταλιστική παλινόρθωση στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης οδήγησε σε δραματικές περικοπές και στη σφαίρα του πολιτισμού, ενώ την ίδια στιγμή οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών έγιναν φανατικοί υποστηρικτές της Γιουροβίζιον. Απόδειξη, για μια ακόμη φορά, των «πολιτιστικών» επιλογών του καπιταλισμού, συστήματος κοινωνικής οπισθοδρόμησης και τροχοπέδη για την τέχνη, τον πολιτισμό, την αληθινή δημιουργία... Ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον, που πάλαι ποτέ χαρακτηριζόταν από άκρατο κεντροευρωπαϊσμό, μετατράπηκε σε αρένα ευρωσυσπείρωσης, με τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες να «χορεύουν» ξέφρενα στο «χορό» των διοργανωτών, πληρώνοντας αδρά τους «καρπούς» της «ελεύθερης» Δύσης και το τίμημα του «εξευρωπαϊσμού» τους. Και πάντα με μεγάλο χαμένο το λαό, που καλείται να πληρώνει και ν' ανέχεται όλο αυτό το αλισβερίσι.
Για την ...ιστορία, την Ελλάδα στον 57ο πανευρωπαϊκό διαγωνισμό της Γιουροβίζιον θα εκπροσωπήσει η Ελευθερία Ελευθερίου με το «ελληνικότατο» τραγούδι «Aphrodisiac»! Στις φετινές ατραξιόν της διοργάνωσης και οι «Buranovskiye Babushki», οι γιαγιάδες από το Buranovo, που θα εκπροσωπήσουν τη Ρωσία στο μεγάλο «πάρτι» της ευρω-ύπνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου