«Το ενιαίο αυτό νόμισμα (σ.σ.: το ευρώ) σχετίζεται με ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικής ή κανόνων πολιτικής.
Με αυτό επιτυγχάνεται η προστασία του καταναλωτή, του επαγγελματία, της επιχείρησης από την πολιτική αυθαιρεσία (...).
Γενικότερα εξασφαλίζεται μεγαλύτερη διαφάνεια στις σχέσεις πολιτικής και κοινωνίας (...).
Με άλλα λόγια, υπάρχει αυξημένη προστασία της κοινωνίας, καθώς η οικονομική πολιτική συντονίζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο (...).
Η Ελλάδα στην ΟΝΕ είναι, νομίζω, προφυλαγμένη (...) και έχει όλα τα σημαντικά οφέλη της ενοποίησης, δηλαδή, χαμηλά επιτόκια, ελάχιστο συναλλαγματικό κίνδυνο, βεβαιότητα οικονομικής πολιτικής, υγιές μακροοικονομικό υπόβαθρο».
*
Σπάνια μπορείς να βρεις τόσες πολλές λέξεις που να εκθέτουν, μία προς μία, εκείνους που τις εκστόμισαν.
Κι όμως. Αυτά έλεγαν, αυτά υπόσχονταν οι πανηγυριώτες της έλευσης του ευρώ, στις 2 Γενάρη του 2002.
*
Τότε «δοξολογούσαν» - τους εαυτούς τους - επειδή μπήκαμε στο ευρώ. Και έταζαν στο λαό τον ουρανό με τ' άστρα.
Σήμερα, πατώντας πάνω στα ερείπια της χρεοκοπίας και της λαϊκής πτώχευσης που οι ίδιοι προκάλεσαν, απειλούν το λαό ότι θα του πέσει ο ουρανός στο κεφάλι στην περίπτωση που δε θυσιαστεί
(ολοκληρωτικά αυτή τη φορά)
και πάλι στο όνομα του ευρώ, της ΕΕ και του «ευρωμονόδρομου»!
Φυσικά, όπως τότε έτσι και τώρα, συνεχίζουν - λες και δε συνέβη τίποτα - να δοξολογούν τους εαυτούς τους για την «ορθότητα» της πολιτικής τους...
*
Ας βγάλει ο καθένας, λοιπόν, τα συμπεράσματά του τι κρύβεται πίσω από τα παραμύθια του χτες που μετατράπηκαν στις απειλές του σήμερα.
Ας εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα για το πού στοχεύει ο σημερινός αποπροσανατολιστικός εκβιασμός του τύπου «ευρώ ή δραχμή».
Κι ας κρίνει με βάση ένα αλάθητο κριτήριο:
Ζυγίζοντας τα λόγια στη ζυγαριά των πράξεων και της ζοφερής πραγματικότητας, της φτώχειας και της δυστυχίας.
Το «μέτρημα» θα είναι αλάθητο: Να πόσο «άξιζαν» όλα όσα ισχυρίζονταν τότε, αυτοί που μας οδήγησαν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα...
***
Για την ιστορία:
Ο «προφήτης» που πριν από δέκα χρόνια υποδεχόταν το ευρώ και την ΟΝΕ με ύμνους για τη
«βεβαιότητα οικονομικής πολιτικής»
και το
«υγιές μακροοικονομικό υπόβαθρο»
που θα εξασφάλιζαν στην Ελλάδα, ήταν ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Τάσος Γιαννίτσης.
Ενας, δηλαδή, εκ των πρώτων τη τάξει υπουργών και της σημερινής συγκυβέρνησης των «σωτήρων» υπό τον κ. Παπαδήμο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου