Σελίδες

5 Ιαν 2012

Σαρώνουν τα πάντα...



Η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης είναι κεντρικός στόχος των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσεών τους. 
Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. 
Να διασφαλίσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους, σε βάρος των εργατικών και λαϊκών οικογενειών. Αυτός είναι ο στόχος που κρύβεται πίσω από όρους και φράσεις όπως, μισθολογικό, μη μισθολογικό κόστος και διάφορα άλλα. 
Οταν οι καπιταλιστές λένε αυτό εννοούν αύξηση της απλήρωτης εργασίας. 
Για την εργατική τάξη ο μισθός, η ασφάλιση, οι παροχές, η σύνταξη αποτελούν δικαιώματα ως αποτέλεσμα της δουλειάς τους, τα οποία στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι ασφαλώς αναντίστοιχα των αναγκών και στη συγκεκριμένη περίοδο της κρίσης είναι σε τέτοιο βαθμό συρρικνωμένα που τίθεται πλέον ζήτημα επιβίωσης. Οσο πέφτουν οι μισθοί, μειώνονται οι εργοδοτικές εισφορές, οι παροχές Υγείας, κ.λπ., τόσο μεγαλώνει η απλήρωτη δουλειά, γίνεται φθηνότερη η εργατική δύναμη, αυξάνεται η κερδοφορία.
Ας δούμε ένα παράδειγμα γι' αυτό που λένε «μη μισθολογικό κόστος»: Οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία (κύρια και επικουρική σύνταξη, ασθένεια), ΟΑΕΔ, ΟΕΚ και ΟΕΕ από έναν εργαζόμενο με μεικτές μηνιαίες αποδοχές 1.000 ευρώ είναι το 45%, δηλαδή 450 ευρώ, 165 από τον εργαζόμενο και 285 ευρώ από τον εργοδότη. Στην πραγματικότητα και τα δύο ποσά είναι μέρος των αποδοχών των εργαζομένων. Γιατί από αυτά τα χρήματα, που είναι προϊόν της εργασίας τους και μάλιστα λιγότερο από αυτό που έχουν δουλέψει, παίρνουν συντάξεις, μια σειρά επιδόματα, όπως της ανεργίας, παροχές για ασθένεια κ.ά. Η μείωση των εισφορών αυτών έστω κατά 10% θα επιφέρει μείωση της τάξης των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων για το 2012, με βάση τα επίσημα στοιχεία.
Χτες ο πρωθυπουργός, στις συναντήσεις του με τους «κοινωνικούς εταίρους», έθεσε μια σειρά ζητήματα: Την κατάργηση του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΕΕ, του 13ου και 14ου μισθού, των μισθολογικών ωριμάνσεων. Τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την επέκταση της ευέλικτης εργασίας! Σε συνδυασμό με την επισήμανση ότι «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές» είναι δεδομένη η πρόθεση των μονοπωλίων και των κυβέρνησεών τους να εφαρμόσουν με κάθε τρόπο τους νέους βαθιά αντεργατικούς - αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους. Η στήριξη των σχεδίων αυτών από τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού είναι έμπρακτη. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ εμφανίστηκε πρόθυμος να συζητήσει για τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους».
Για τους εργάτες πρέπει να είναι καθαρό το εξής: Είναι οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου. Ο,τι παίρνουν - και είναι πολύ λιγότερα από αυτά που πρέπει και είναι δυνατόν να απολαμβάνουν - δεν αποτελεί κόστος. Είναι μόνο ένα μέρος της εργασίας τους που πληρώνεται από τους κεφαλαιοκράτες. Για να μπορούν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να ζουν και να καλύπτουν όλες τους τις ανάγκες, που είναι ιδιαίτερα αυξημένες, πρέπει να γκρεμίσουν την εξουσία του κεφαλαίου. Σ' αυτή τη ρότα να αναπτύξουν την ταξική πάλη με το ΠΑΜΕ για να βάλουν εμπόδια στη νέα σφαγή, κόντρα στο κεφάλαιο, κόντρα στις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, απορρίπτοντας κάθε «διάλογο», κάθε «διαπραγμάτευση» για να χάσουν ό,τι δικαίωμα τους απέμεινε. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Για να καταργήσουν τους κεφαλαιοκράτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου