Σελίδες

20 Απρ 2011

Φτιάχνουν κλίμα για τα χειρότερα...



ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ πιο πολλές οι φωνές τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ 
(αλλά και από άλλα κόμματα - «τσόντες» του ευρωμονόδρομου) περί του ότι πρέπει να «ειπωθεί η αλήθεια, στον ελληνικό λαό»!
Προσθέστε σε αυτούς και διάφορους ξεχασμένους παρόμοιων απόψεων που «ξεθάβονται» πολιτικά από τα Μέσα ενημέρωσης και έχουμε πλήρες το φαινόμενο των... φίλων της αλήθειας.
Να υποθέσουμε ότι λόγω Πάσχα έχουν περιπέσει σε κάποιου είδους υπαρξιακή ενδοσκόπηση, που είχε ως αποτέλεσμα να τους πιάσει... κρίση ειλικρίνειας;

Οπως και να έχει, πάντως, ο ελληνικός λαός δεν τους έχει ανάγκη. 
Αργήσανε.

Υμνοι στη διαχείριση και αυταπάτες στο λαό...



Την παροιμία «Οχι Γιάννης, Γιαννάκης» θυμίζει η πρόταση της ηγεσίας του 
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για την αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς είναι ταυτόσημη με αυτή ισχυρών κύκλων της πλουτοκρατίας και άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, αλλά προσπαθεί να τη διαφοροποιήσει στα μάτια του λαού, παίζοντας με τις λέξεις.
Οπως προκύπτει από παρεμβάσεις στελεχών του κόμματος, στη βάση της παραδοχής τους πως το δημόσιο χρέος είναι η αιτία της κρίσης, η διέξοδος βρίσκεται σε «μια επιθετική πολιτική επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, με διαγραφή μέρους του», αντί της «προδιαγεγραμμένης αναδιάρθρωσής του».

Ο Λένιν για την "τρομοκρατία"


"Kατ’ αρχήν ποτέ δεν απορίψαμε και ούτε μπορούμε ν’απορίψουμε την τρομοκρατία. Η τρομοκρατία είναι μια στρατιωτική ενέργεια, που μπορεί να είναι απόλυτα ωφέλιμη και μάλιστα αναγκαία σε μια ορισμένη στιγμή της μάχης,σε ορισμένη κατάσταση του εχθρού και σε ορισμένες συνθήκες. Η ουσία όμως του ζητήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι η τρομοκρατία τούτη τη στιγμή δεν προβάλλεται καθόλου σαν επιχείρηση στρατού εν εκστρατεία,στενά συνδεμένη και προσαρμοσμένη σ’όλο το σύστημα του αγώνα, αλλά σαν μέσο μεμονωμένης επίθεσης, αυτοτελές και ανεξάρτητο από κάθε στρατό. Και σε συνθήκες έλλειψης κεντρικής επαναστατικής οργάνωσης και αδυναμίας των τοπικών επαναστατικών οργανώσεων η τρομοκρατία δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο. 

Λίγα λόγια για την υπεραξία...




Αναδημοσίευση απο :  REDFLY PLANET 
Ο πυρήνας της μαρξικής στοιχειοθέτησης της εκμετάλλευσης της εργατικής από την αστική τάξη, είναι η έννοια της υπεραξίας. Αν αυτή η έννοια κατανοηθεί από σύσσωμη την εργατική τάξη, στην αλληλόσχεσή της με την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, αυτό θα είναι ένα μεγάλο βήμα για την εξέλιξη και την ατσάλωση του ταξικού εργατικού κινήματος. Ευθύς εξαρχής, από τις πρώτες του οικονομικές μελέτες, ο Μάρξ αναρωτήθηκε από πού προέρχεται το κέρδος στην παραγωγή

Με αφορμή τη Φινλανδία...



Για άλλη μια φορά τα αστικά ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, με αφορμή τη μεγάλη άνοδο του εθνικιστικού κόμματος «Αληθινοί Φινλανδοί» (από 4% σε 19%) στις τελευταίες εκλογές σε αυτή τη σκανδιναβική χώρα, μιλούν για κίνδυνο της «Ακροδεξιάς». Το σκηνικό έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν και σε άλλες χώρες, Γαλλία, Αυστρία, Ιταλία, Δανία και όλος αυτός ο κουρνιαχτός επιχειρεί να καλύψει με τη σκόνη του ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι και η ακροδεξιά, όπως εκφράζεται σε διάφορες χώρες, είναι «παιδί» του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, δημιούργημα του αστικού πολιτικού συστήματος που το χρησιμοποιεί ανάλογα

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ




Στη δημοσιότητα δόθηκε χτες η Κοινή Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Συνάντησης που διοργάνωσε το ΚΚΕ στις Βρυξέλλες, στις 11 και 12 Απρίλη. 
Η Ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Τα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα που συμμετείχαν στηνΕυρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση που διοργανώθηκε στις Βρυξέλλες στις 11-12 Απρίλη, αφού αντάλλαξαν γνώμες σχετικά με την εξελισσόμενη βαθιά κρίση, κατήγγειλαν την ιμπεριαλιστική επίθεση κατά της Λιβύης. Ο πόλεμος αυτός, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης αποτελεί τη συνέχεια της βάρβαρης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων των χωρών μας με άγρια αντιλαϊκά μέτρα.

Οργάνωση με προοπτική.



Οταν βλέπεις τους αστούς να κλαίνε, φύγε μακριά. Νέα δεινά έρχονται.
Από την αρχή το ΚΚΕ έκανε καθαρό ότι ο λαός δε χρωστά σε κανέναν και δεν πρέπει να πληρώσει για κανέναν.
Κάλεσε σε πάλη για να πληρώσουν οι καπιταλιστές. Και έκανε καθαρό ότι αυτή η πάλη δεν αρκεί πλέον να είναι μόνο αμυντική, αλλά πρέπει να ανοίγει δρόμο για λύση στο πρόβλημα της εξουσίας.
Η ανάλυση του ΚΚΕ έδειχνε πως η καπιταλιστική κρίση δεν ήταν κάτι μερικό, δεν ήταν «των τραπεζών», δεν ήταν «του χρέους», δεν ήταν «του καπιταλισμού καζίνο», όπως έλεγαν διάφοροι για να επικεντρώσουν στο επιμέρους και να χαθεί το δάσος.
Εδειξε ότι η κρίση είναι στο ίδιο το σύστημα και μάλιστα στον πυρήνα του, στην παραγωγή.
Η ανάλυση αυτή είναι κρίσιμη για την εργατική τάξη για να μπορεί, εξηγώντας την πραγματικότητα, να βρει τον τρόπο που θα αλλάξει αυτήν την πραγματικότητα και όχι το φάντασμά της.

Συμφέρει!



Την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του Μάη θα έχει επιβάλει «διοικητικά πρόστιμα» στη «Ζήμενς» για την υπόθεση με τις μίζες. 
Η συγκεκριμένη κυβερνητική τοποθέτηση έγινε (με ύφος βαρύγδουπο) και προβλήθηκε (μετά πολλών ταρατατζούμ) ακριβώς την ίδια μέρα που εκδόθηκε η ποινή του δικαστηρίου για τον Μαντέλη.
Τι να υποθέσουμε; Η επιλογή της ημέρας για να προβεί η κυβέρνηση στα «λεβέντικα» διαγγέλματα ήταν τυχαία; Διότι κάποιοι κακόπιστοι θα ισχυριστούν ότι εδώ επιδιώχτηκε κάποιου τύπου συμψηφισμός. Οτι επιχειρήθηκε ένα είδος επικοινωνιακής «απόδρασης» της κυβέρνησης, αλλά και του πολιτικού κατεστημένου εν γένει, από τα συμπεράσματα στα οποία οδηγεί η «ποινή» κατά Μαντέλη.
Αν συνέβη κάτι τέτοιο (σ.σ.: «αν», λέμε...), η έμπνευση μάλλον αποδείχτηκε

Από «διαχειριστές» χορτάσαμε...



Το τελευταίο «σκετσάκι» που παίζεται στα ΜΜΕ ακούει στον τίτλο «ασυντόνιστη κυβέρνηση», «ανήμπορη κυβέρνηση», «διστακτική κυβέρνηση» κ.ο.κ.
Με τον τρόπο αυτό εισάγεται από το παράθυρο η γνωστή θεωρία πως όσα τραβάει ο ελληνικός λαός οφείλονται στην αδυναμία «ορθής διαχείρισης» της κρίσης εκ μέρους των αρμοδίων.
Την παραπάνω προπαγάνδα ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά ενάντια στην «κακή διαχείριση» της ΝΔ.

Ιδεολογήματα «πανικού»...



Τη βολική, πλην όμως παντελώς έωλη, θεωρία ότι οι αποφάσεις για την «έξοδο από την κρίση» λαμβάνονται σε υπερεθνικά και εξωθεσμικά κέντρα, αναπαράγουν το τελευταίο διάστημα πολιτειακοί και κυβερνητικοί παράγοντες, προκειμένου να αποσείσουν από πάνω τους τις ευθύνες για την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. 
Ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της δευτερολογίας του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ είπε χαρακτηριστικά: «Θεωρητικά, σε μια δημοκρατία, ψηφίζεις τον πολιτικό και έχεις την αίσθηση ότι εκεί είναι η εξουσία. Εχει μετατοπιστεί η εξουσία, όμως, αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι. Η εξουσία έχει πάει σε κέντρα που δεν ελέγχονται, εκτός συνόρων πολλές φορές, με τεράστια συγκέντρωση πλούτου». 

Κυβερνητικά άλλοθι στην Υγεία...



Είναι η πρώτη, μεταπολεμικά, φορά που δημόσια νοσοκομεία (όπως τα «Αρεταίειο» και «Αιγινήτειο») σταμάτησαν να κάνουν εισαγωγές περιστατικών και δεν μπορούν να σιτίσουν ασθενείς. Η οικονομική θηλιά της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την ολοένα και πιο σφιχτή διαπλοκή των μεγαλοεπιχειρηματιών προμηθευτών ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και φαρμάκων με τα δημόσια νοσοκομεία, που προωθούν όλες οι κυβερνήσεις για να αυξάνονται τα κέρδη των μονοπωλίων, οδήγησε στο έσχατο σημείο: Να μην υπάρχουν υλικά και φάρμακα, και τους ασθενείς να τους τρέφουν οι συγγενείς τους. Η κυβέρνηση άδραξε την ευκαιρία: Επιχείρησε να εμφανιστεί ως «θύμα» δολιοφθοράς αν και είναι θύτης στο τσάκισμα παροχής υπηρεσιών Υγείας στο λαό. 
Αλλά και ως σημαιοφόρος κατά της διαφθοράς.

Σχεδιασμοί αστών και ανατροπή...



Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η συνέντευξη του Κ. Μητσοτάκη στα «Νέα του Σαββατοκύριακου», ωστόσο οι επισημάνσεις και οι εκτιμήσεις που έκανε για τις πολιτικές εξελίξεις έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακριβώς γιατί ο «αθυρόστομος» πρώην πρωθυπουργός επιμένει να εκφράζει το συνολικό συμφέρον της αστικής τάξης. 
Πρώτη προτεραιότητα, λοιπόν, σύμφωνα με τον Κ. Μητσοτάκη, είναι η στήριξη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. «Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι την ώρα αυτή χρειάζεται να βοηθήσουμε όλοι την παρούσα κυβέρνηση», τονίζει

ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ...



«Ακούσαμε από τον πρωθυπουργό μια έκθεση ιδεών, εκτός τόπου και χρόνου» (εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ). «Ακουσα σήμερα για τον οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση. Μιλάμε για το πνίξιμο των πάντων: 23 δισ. που φεύγουν από την αγορά...» (Γ. Καρατζαφέρης). «Ο οδικός χάρτης οδηγεί σε γκρεμό, χωρίς την άμεση εκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας, χωρίς τη στήριξη της κοινωνίας και ιδιαίτερα των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, χωρίς την πάταξη της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας» (Φ. Κουβέλης, πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς»). «Ο κ. Παπανδρέου παρουσίασε ένα ευχολόγιο αντί ενός συγκεκριμένου σχεδίου για τη διάσωση της οικονομίας» (εκπρόσωπος Τύπου της «Δημοκρατικής Συμμαχίας»). 
Το μικρό απάνθισμα των αντιδράσεων των παραπάνω κομμάτων

Αντικειμενική εξέλιξη η ελεγχόμενη χρεοκοπία...



Παρά τις προσπάθειες εντός και εκτός Ελλάδας να αποκρυβεί η αντικειμενική εξέλιξη της καταστροφής κεφαλαίου για το πρόσκαιρο ξεπέρασμα της κρίσης, μέσω και της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, η σχετική συζήτηση δίνει και παίρνει διεθνώς, έχοντας στο επίκεντρο τους ανταγωνισμούς των επιμέρους μερίδων της πλουτοκρατίας για το πότε και με ποιον τρόπο θα γίνει η ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας και άλλων υπερχρεωμένων χωρών της ΕΕ - Ευρωζώνης.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times», «η Γερμανία εκπονεί σχέδια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (...) Οι προθέσεις της σκοντάφτουν στην ΕΚΤ, η οποία φοβάται ότι θα πυροδοτηθεί νέα κρίση, σε μια περίοδο που το τραπεζικό σύστημα ακόμα ταλανίζεται από την προηγούμενη (...) Μια ιδέα είναι να