Σελίδες

31 Αυγ 2011

Τόσο «απλά»...



Οι βιομήχανοι, η κυβέρνηση, οι τραπεζίτες, η τρόικα, οι εφοπλιστές, η ΝΔ, οι εργολάβοι, το μιντιακό κατεστημένο, ο ΛΑ.Ο.Σ., τα χρηματιστήρια, το ΔΝΤ, οι επίτροποι, οι οίκοι, οι αγορές, οι «σπουδαίοι», οι «Δυνατοί»...
*
Αλλά πόσο άραγε «Δυνατοί» είναι μπροστά σου; Τόσο. Οσο το λέει ο ποιητής. Και τόσο «απλά» είναι, τελικά, τα πράγματα:
*
«Ξύπνα μονάχα απ το αποκοίμισμά σου,
μη σκύβης, λεημοσύνες μη ζητάς,
τρίζε τα δόντια, αγρίεψε, ανταριάσου,
σπάσε όποιο εμπρός σου εμπόδιο απαντάς.

*
Ρίχνε ό τι κόβει την ορμή σου,
χίμα σαν ακράτητη θάλασσα πλατειά·
κάθε άλλο μεγαλείο μπροστά σου τρίμμα
ας πέση απ τη γερή σου τη γροθιά.
*
Αιώνες δεν απόστασες να γέρνης
σαν το νωθρό το βόδι στο ζυγό,
να σου θερίζουν άλλοι ό τι εσύ σπέρνεις,
αργούς να τρέφης στάζοντας ιδρό;
*
Να χύνης αίμα αυτούς για να πλουταίνης,
να τους υψώνης σκύβοντας στη γη,
και συ να λαχταράς, να μη χορταίνης
και το πικρό σου, το ξερό ψωμί!»
*
«Πικρό ψωμί! ξερό ψωμί», ξεχύθη
κραυγή βραχνή, βοή βαρεία, βαθειά,
σα να στενάξαν χίλια μύρια στήθη
από της γης τα πέρατα πλατιά.
*
Και με ολόρθο κορμί το παλικάρι,
στην πλάτη η χήτη ανέμισε χυτή:
«Ηρθε ο καιρός», ξανάκραξε,
«να πάρη το δίκιο του καθένας στη ζωή.
*
Το δίκιο αυτό όμως δεν το ζητιανεύουν
με ψηλά το κεφάλι το ζητούν
και με το χέρι ορθό το διαφεντεύουν,
το αρπάζουν με βια απ όποιους το κρατούν».
*
(Από το ποίημα «Ενα παραμύθι», στην αφιερωμένη στον Παλαμά συλλογή του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου «Απλοί Τρόποι, έκδοση 1920)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου