Η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών επιβεβαίωσε πως η αστική τάξη στην Ελλάδα έχει τεράστιες δυσκολίες στη διαχείριση της βαθιάς οικονομικής κρίσης, που δεν τη δημιούργησε το μνημόνιο, το οποίο αφαίρεσε λαϊκές κατακτήσεις.
Είναι συγχρονισμένη με την κρίση στις άλλες χώρες της ΕΕ και αυτό την οξύνει ακόμη περισσότερο λόγω ανισομετρίας (υποδεέστερη η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας), αλλά και λόγω οξύτατων αντιθέσεων ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου (π.χ. τραπεζίτες, βιομήχανοι κ.λπ.), σε συνδυασμό με τις οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες των διαφορετικών κρατών.
Αντιθέσεις για το ποιος θα χάσει λιγότερο, ποιος περισσότερο από την αναγκαστική καταστροφή μέρους του κεφαλαίου.
Βεβαίως, όλοι μαζί καταστρέφουν τους εργαζόμενους με τις αναδιαρθρώσεις, τα φριχτά μέτρα όπως, π.χ., το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» της κυβέρνησης.
Στη συνάντηση αποδείχτηκε πως προβάλλουν τα εκβιαστικά διλήμματα στο λαό, όπως «χρεοκοπία ή αποδοχή της βαρβαρότητας», «ευρώ ή δραχμή», προκειμένου να τον υποτάξουν στην πολιτική που τον σφάζει.
Αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά ότι από τη μια μεριά είναι όλα τ' άλλα κόμματα στη λογική της διαχείρισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου, από την άλλη το ΚΚΕ με την κάθετη αντίθεση σ' αυτή την πολιτική, το κάλεσμα για έξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού με τον αγώνα για ρήξη, ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Μονόδρομος η οργάνωση του δικού του μετώπου πάλης κόντρα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, στα κόμματά τους, στην ΕΕ, η συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου